Dragracing: Winners take it all bij European Finals

Het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing kende op Santa Pod Raceway een ontknoping waar een scenarioschrijver jaloers op zou zijn geweest. In drie van de vier categorieën moest de laatste run van het seizoen, de finale, de beslissing brengen in de titelstrijd. In de Top Fuel klasse klopte Susanne Callin in de finale de kampioen van 2024 Jndia Erbacher en pakte zo haar eerste titel, terwijl Sandro Bellio in de eindstrijd van de Top Methanol klasse Jonny Lagg het nakijken gaf en daarmee de titel van de Zweed overnam. In Pro Stock verraste Robin Norén door in de finale op reactietijd regerend kampioen Jimmy Ålund te kloppen en zijn eerste titel binnen te halen. Alleen in Pro Modified werd de strijd al in de kwartfinales beslist in het voordeel van de Fin Jere Rantaniemi, die daarmee zijn titel prolongeerde. Marck Harteveld sloot de titelstrijd met een uitstekende tweede plaats af.
Tekst: Remco Scheelings
Foto’s: Remco Scheelings
Met de European Finals werd op Santa Pod Raceway het vier wedstrijden tellende FIA Europees Kampioenschap Drag Racing afgesloten. Dat het gezien de tussenstanden in de vier kampioenschappen spannend zou worden, was vooraf wel duidelijk, maar dat het verloop van de eliminaties veel weg had van een thriller, had niemand kunnen bedenken. De weersomstandigheden werkten gelukkig ook mee waarbij zowel de tribunes als de dijk langs de baan weer volgepakt waren met fans die de ontknoping van het FIA EK niet wilden missen.

Liam Jones
Drie kandidaten
In de Top Fuel klasse voerde Liam Jones na Hockenheim de tussenstand aan, met Susanne Callin op twee en regerend kampioen Jndia Erbacher, die de wedstrijd op Tierp Arena had laten schieten, op drie. Hoewel de achterstand vrij groot was, lagen er voor Erbacher nog kansen om haar titel te prolongeren.

Jndia Erbacher
De Zwitserse begon voortvarend aan de kwalificatie en klokte in eerste instantie met 3,892 seconden de snelste tijd. Op zaterdag dook Jones daar met 3,891 1/1000 van een seconde onderdoor, maar even later verbeterde Erbacher zich tot 3,88 seconden en kwam daarmee weer op één.

Susanne Callin
De laatste klap was echter voor Callin. Na drie mislukte runs klokte de Zweedse 3,87 seconden en drukte daarmee Erbacher en Jones naar twee en drie. Met slechts 0,02 seconden verschil tussen de drie titelkandidaten viel er over de uitkomst van de eliminaties niets te zeggen.

Halve finale
De snelste tijd gaf Callin het voordeel van een bye run in de halve finale. In de andere halve finale moesten Erbacher en Jones strijden om de andere finaleplaats. Bij winst van Jones was de titel voor de Engelsman. Jones kreeg echter tyreshake en in 3,90 tegen 5,07 seconden ging de winst naar Erbacher.

Finale
Daarmee moest de finale de beslissing brengen want met een onderling verschil van 18 punten en nog 20 punten te vergeven, was de winnaar van de finale tevens de kampioen van 2025. Vorig seizoen was het scenario hetzelfde en ging de titel naar Erbacher. Dit keer had de Zwitserse minder geluk. In de run kreeg Erbacher tractieproblemen waardoor Callin in 3,94 seconden naar de overwinning kon rijden en zich daarmee ook tot kampioen van 2025 mocht laten kronen. Voor de Zweedse is het na diverse tweede plaatsen de eerste titel.

Podium met Susanne Callin (l) en Jndia Erbacher (r)