Retro: Groeten uit Spa van de Spa Six Hours 2022

Even gluren bij de Historic Grand Prix Car Association: vier GP-auto's op de plek van één huidige?



Daar recht voor de deur nog een GT40, maar dat is logisch: dit is het exemplaar van HGPCA-kopstukken Will Nuthall en Tony Wood.



Intussen wordt hier nog druk gesleuteld aan de Falcon Futura van de familie Tordoff. Die besloot zoon Sam alleen te laten rijden in de Masters Pre-66 Touring Cars, om zo Olivier Hart in de Nederlandse Alfa GTA het hoofd te kunnen bieden. De oud-BTCC-racewinnaar voerde het eerste deel van de wedstrijd aan, maar zijn elite-driver-tijdstraf plus een GTA die tijdens de pitstops naar een lagere bandenspanning werd gezet zorgden ervoor dat de jonge Hart als winnaar uit de bus kwam.



Twee stoelen, vier wielen. De aparte logica van de vooroorlogse jongens.



De 997 GT3-R van de Zwitser Andy Feigenwinter wordt naar de keuring gerold.



Een auto met een trio beroemde eerdere inzittenden: Tandy, Edwards, Engelhart.



Het risico van een testdag is dat er iets terminaal stukgaat. Dat gold helaas ook voor de Elan van de Duitse familie Molitor.



Michael Lyons in gesprek met Lennart, zijn monteur bij Britec Motorsport.



We wandelen naar 'de overkant', het oude pitgebouw met de iets krappere toerwagengarages. Hier zien we de Spa Six Hours zoals hij was bedoeld: auto mee, tafeltje met gereedschap, een paar bankjes, een zak chips en een Stella Artois. Charles Allison en Peter Thompson hebben 't begrepen.



De uitklaptafeltjes waren in dit deel van de pitstraat niet van de lucht.



Twee helmen, een telefoon, een laptop, een flesje Spa, wat houtblokjes en een hamer. Meer heb je niet nodig voor de Six Hours. (De tape en de WD40 stonden even niet op de foto.)



Of misschien is een fiets ook wel handig, nietwaar, Erwin van Lieshout?



Eerst de foto, dan bijpraten! Buurten bij de garage van Classic Car Ratings, waar Jasper Izaks ons ontvangt. Een biertje na afloop van de Six Hours is inmiddels traditie, maar voorlopig slaan we die nog even af.



Voor het eerst met twéé MGB's aan de bak. De vaste equipe Sjoerd Peereboom, Jasper Izaks en Tom Smith ging weer voor de zege, de tweede B was voor debutanten Pijke ter Burg en Pieter Peereboom en nog eens Sjoerd Peereboom. De laatste zou dus twee stints doen: openen in de eerste, afsluiten in de tweede. Dat laatste zou voor hem ook een soort van debuut zijn: het zouden zijn eerste Six Hours-racekilometers in het donker worden.