Dragracing: Records en kampioenen op Santa Pod

Een recordaantal toeschouwers, vijf Europese records en diverse titels die in rechtstreekse duels worden beslist! Een mooiere afsluiting van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing 2006 was nauwelijks denkbaar. Håkan Nilsson mag zich bij de Top Fuelers de opvolger van Lex Joon noemen terwijl Ulf Leanders de vacante Top Methanol Funny Car-titel van Urs Erbacher overnam. Dave Wilson (Top Methanol Dragster) en Jimmy Alund (Pro Stock) prolongeerden hun titels. De eerste FIA Pro Modified-titel werd opgeëist door Urban Johansson. Mooi Nederlands succes was er voor Roel Koedam. In zijn allerlaatste wedstrijd op de vertrouwde 4-cylinder in de Top Fuel Bike-klasse eiste de Nederlander met grote overmacht de dagzege voor zich op.

tekst en foto's: Remco Scheelings



De FIA en UEM-kampioenen. V.l.n.r. Hakan Nilsson, Rikard Gustafsson, Anders Abrahamsson, Ronny Aasen, Urban Johansson, Dave Wilson en Ulf Leanders. Op de foto ontbreekt Jimmy Alund.

De bijna zomerse weersomstandigheden en het vooruitzicht van dragracen op Europees topniveau lokte een recordaantal toeschouwers naar de vermaarde strip van Santa Pod. Men werd niet teleurgesteld. Niet alleen was de strijd om de diverse Europese titels spannend, daarnaast werden ook vele records gebroken.


Urs Erbacher

Urs Erbacher bracht het onlangs in Noorwegen door Håkan Nilsson verbeterde Top Fuel-record van 4,83 terug tot 4,747 seconden en pakte daarbij en passant ook nog met 312,22mph het Europese snelheidsrecord. Overigens passeerde de Zwitser in één van zijn runs de finishlijn met maar liefst 318mph (512km/u). Omdat Erbacher echter geen tweede score binnen 1% van deze snelheid wist te realiseren mocht de 318mph niet als officieel Europees record worden geteld. Bij de Pro Stockers toonde Michael Malmgren aan over de absoluut snelste auto van Europa te beschikken. Tijdens de kwalificatie zette de Zweed twee Europese records scherper. Malmgren verbeterde de beste tijd van 6,899 seconden naar 6,850 en bracht daarbij een snelheid van 202,58mph (was 201,54 mph) op de klokken. Urban Johansson verbeterde tenslotte zijn eigen Europees Pro Modified-record van 6,23 naar 6,174 seconden.


Het kampioensteam

Tweestrijd
In de Top Fuel-klasse ging de strijd om de titel in principe tussen Håkan Nilsson en Thomas Nataas. Pas als dit tweetal zou falen waren er nog kansen voor regerend kampioen Lex Joon en Håkan Fallström. Tijdens de kwalificatie bleven maar liefst vijf rijders onder de vijfseconden grens. De eerste plaats was daarbij voor Erbacher (4,74), voor Nilsson en op een derde plaats met 4,81 seconden Joon. De naam van Fallström kon toen al worden weggestreept omdat de Zweed met een enorme blower-explosie zoveel aan zijn auto vernielde dat hij de rest van het weekend niet meer in actie kon komen. Een ‘narrow escape’ was er ook voor Nataas. Pas in zijn vierde en laatste kwalificatierun wist de Noor zich met 5,04 seconden als zevende voor de eliminaties te plaatsen. Daarmee bracht de eerste eliminatieronde meteen de nummers één en twee uit de titelstrijd tegen elkaar aan de streep. Bij winst was de titel voor Nilsson terwijl bij een zege van Nataas ook Joon nog kansen had om zijn titel te prolongeren. Per en Karsten Andersen (crewchiefs) hadden echter de afstelling goed voor elkaar en kozen ook voor de op dat moment betere rechterbaan waardoor Nilsson bij de start het duel al besliste. Terwijl Nataas grote problemen had om grip te vinden zette Nilsson een 4,86 seconden op het scorebord. Na diverse Pro Modified-titels eiste Nilsson daarmee in zijn eerste Top Fuel-seizoen meteen de titel voor zich op. Omdat Joon in de eerste ronde Micke Kagered uitschakelde moesten in de halve finale de net onttroonde en de nieuwe kampioen het tegen elkaar opnemen. Hoewel de strijd in eerste instantie gelijk opging kreeg Joon net voorbij de 200 meter wielspin en moest daarmee Nilsson laten gaan. Aan de andere kant van de eliminatieladder zette Erbacher met 4,91 en 4,79 zijn tegenstanders aan de kant en verzekerde zich van een finaleplaats. In de eindstrijd toonde de Zwitser zijn snelheid en liet met (weer een) 4,79 seconden Nilsson (5,19 seconden) kansloos. Daarmee waren de prijzen mooi verdeeld. De records en de dagwinst voor de snelste man van het seizoen en de titel naar de meest constante rijder van 2006.


Lex Joon