Donald Molenaar nieuwe BRL-V6 kampioen maar hoofdrol voor Jeroen Bleekemolen (lang)
Narrow escape
In de Hugenholtzbocht was echter Rene Zwikker in de bandenstapels beland. De rescue-auto was net gearriveerd en de marshalls aan het werk toen er een groep aankwam met diverse BRL-V6-auto’s en ook Marijn van Kalmthout.
Wat er precies gebeurde was in eerste instantie onduidelijk maar de Hoofddorper schoot rechtdoor de banden in en miste maar net de daar staande rescue-auto en marshall.
Van Kalmthout kon op eigen kracht zijn weg vervolgen maar werd bij terugkomst in de pits door wedstrijdleider Roland Bruynseraede in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat hij voor de rest van het weekend zijn spullen kon pakken. Een drama voor de nummer twee in het kampioenschap. Zijn emoties hadden echter niets met deze positie in de titelstrijd van doen.
Emotie
Van Kalmthout had een meer dan bewogen week achter de rug en een verwijzing daarnaar was op zijn motorkap zichtbaar. Die werd gesierd door het portret van Edwin van Geenhoven en de data 26-02-1971 en 14-10-2007. “Hij was mijn zwager, 36 jaar en vorige week plotseling overleden. Nooit iets gemankeerd en dan gebeurd zoiets. Edwin was mijn beste maatje en meer een broer voor me.
Ik wilde deze race aan hem opdragen. Die kans wordt me nu ontnomen en dat vind ik het allerergste wat me kan overkomen, daar is een kampioenschap volstrekt onbelangrijk bij”, aldus de hevig geëmotioneerde Hoofddorper. Ondanks dat de beslissing nogmaals in overweging werd genomen bleef men bij de uitsluiting voor het gehele weekend. Van Kalmthout. “Ik reed achter de V6’en en zag niets. Ze gingen remmen en ik week iets uit om meer zicht te hebben. Opeens stond daar die rescue-auto voor me. Ik kon kiezen, de rescue-auto scheppen of de banden in sturen. Ik koos voor het laatste en hoe langzaam dat ging bleek wel omdat ik gewoon door kon rijden en alleen wat zwarte strepen op het spatbord had. Als hele groep kwamen we te hard de Gerlachbocht door en ik heb ook onmiddellijk mijn fout erkend en mijn excuses aangeboden, ook aan de betreffende marshall zelf. Hij stond achter de auto dus ik had hem gelukkig nooit kunnen raken. Om me nu voor het hele weekend uit te sluiten en de manier waarop de wedstrijdleider tegen me tekeer ging gaat te ver. Zeker gezien de achtergrond van wat er de afgelopen week gebeurd is en de reden waarom ik deze race absoluut wil rijden.” Om toch te kunnen starten zag Van Kalmthout zich uiteindelijk genoodzaakt beroep tegen de beslissing aan te tekenen. Daarmee kreeg de uitsluiting een opschortende werking, kon Van Kalmthout zijn startpositie innemen en zou pas later via een CAR-zaak (College Autosport Rechtspraak) beslist worden of de Hoofddorper terecht aan de wedstrijd had deelgenomen. Voor Van Kalmthout telde maar één ding dat hij zijn race ter nagedachtenis aan zijn zwager kon rijden.
Code rood
De gestrande auto van Zwikker en de in de grindbak geparkeerde auto van Johan van Beek zorgden voor een code rood die de kwalificatie voor enige tijd stillegde. Met nog elf minuten op de klok werd de kwalificatie hervat. De eerste en tweede positie van het Collé-duo kwam niet meer in gevaar maar daarachter veranderde nog van alles. Nelson van der Pol toonde opnieuw zijn snelheid en pakte de derde positie, Danny van Dongen deed goede zaken met een vierde plaats en troefde daarmee Eurotech-teamgenoot Bleekemolen net af. Daarachter volgden Donny Crevels, titelkandidaat Jacky van der Ende en nummer één van het eerste uur Kool.
In de BRL Light ging de snelste tijd naar Gaby Uljee, voor Henry Zumbrink, Theo Stor en Rene Zwikker terwijl Van Kalmhout, omdat hij het tweede deel van de kwalificatie vanaf de zijlijn moest bekijken, bleef steken op de tiende positie.