Een droom komt uit

De website Autosport.nl startte begin 1998 met zijn werkzaamheden. Begaan met alles rond de nationale autosport werd van veel klassen wedstrijd- en achtergrondinformatie gepubliceerd. Ons eerste jaar kende veel fraaie races met dikke startvelden, de sport zat in de lift. Vele sponsors en importeurs wisten de weg naar Zandvoort te vinden. Maar het werd eind 1998 nog veel mooier. Een droom van circuitdirecteur Hans Ernst kwam uit. Zijn tien jaar eerder uitgesproken wens om het duinentraject weer naar een volwaardig GP-circuit om te bouwen werd ingevuld. In oktober werd er begonnen met de circuitverlenging.

Tekst en foto's: Gerrie Hoekstra

Onzekere autosporttoekomst in Zandvoort
Het liep na de Finaleraces in oktober 1988 snel de verkeerde kant op voor het Circuit van Zandvoort. Peter Holm, de voorzitter van de 'Stichting Exploitatie Circuit Park' stapte op. Met de officiële erkenning van het Circuit van Zandvoort als A-locatie voor de autosport achtte hij zijn taak volbracht en besloot de 'crisismanager' elders een nieuwe uitdaging te gaan zoeken. Hans Ernst, al bijna 20 jaar actief als coureur, kon het allemaal niet meer aanzien en besloot zijn werkzaamheden over te nemen. De baan werd door de FISA afgekeurd en er werd geen licentie meer afgegeven, wat betekende dat er ook geen nationale races meer mochten worden verreden. Mede door een financieel wanbeleid was er geen gulden meer in kas. Een praktisch failliet circuit en de gemeentelijke plannen voor een vakantiepark op het circuitterrein zorgden voor een onzekere autosporttoekomst in Zandvoort.

Bluf en bravoure
Ondernemer Hans Ernst werd als nieuwe manager ook nog geconfronteerd met Jim Vermeulen, de bekende ex-directeur van de Circuit Zandvoort BV. Vermeulen was inmiddels benoemd als directeur van het Vendorado bungalowpark en stond dus ineens letterlijk aan de andere kant van het hek. De driehoek Marlborobocht-Panoramabocht-Vermeulen-eind was conflicterend met de Vendorado plannen en een spoedige oplossing moest worden gevonden. Een bijna onmogelijke opdracht voor Ernst en zijn racevriend Hans Kok, voorzitter van de net onafhankelijk geworden KNAF, om het roer om te gooien. Hun eerste grote project was de realisatie van een verkort interim circuit.


Het interim circuit wordt gekeurd door Hans Ernst, Hans Kok van de KNAF en Harry Splinter van de NAV

Met veel bluf en bravoure, en mede geholpen door de steun van Marlboro Nederland, lukte het om halverwege 1989 een baan in gebruik te nemen van 2.500 meter, ruim 1.100 meter langer dan de oorspronkelijke plannen van Vermeulen. Hans Ernst sprak bij de opening van het verkorte circuit de wens uit om binnen tien jaar weer een volwaardig Formule-1 circuit in de Zandvoortse duinen te hebben.

Gered
De autosportactiviteiten op Zandvoort waren gered. De Nederlandse auto-importeurs ondersteunden de plannen van de NAV en het circuit. De merkencups van Renault en Citroën zorgden voor de nodige fraaie wedstrijden, en ook de Nederlandse toerwagenracerij steeg in aanzien. De Formule Ford was al jaren niet meer weg te denken van het circuit, met namen als Marcel Albers, Tom Coronel, Sepp Koster, Christijan Albers en de broers Sebastiaan en Jeroen Bleekemolen als kampioenen. Niet alleen huurde de Nederlandse Autosportrensport Vereniging met hun A-evenementen en Clubraces het circuit, ook organiseerden de HARC en de DNRT Zomeravondcompetitie voor elk wat wils hun wedstrijden op Zandvoort.


Jos Verstappen verzorgt een demo voor meer dan 100.000 toeschouwers in 1996.

Prominent evenement
Met de Marlboro Masters of Formula 3, die in 1991 zijn eerste editie beleefde, wilde Hans Ernst het Zandvoortse circuit ook internationaal weer op de kaart zetten. Die aanpak werkte, want de Formule 3-race, in zijn beste tijden goed voor zo'n 100.000 bezoekers, groeide in de jaren ’90 uit tot een prominent evenement, mede ook geholpen door een fraai bijprogramma en diverse Formule 1-demo’s.