Sportscars: Toch weer een bijzondere race (lang)

Voor Alpine was de winst in LMP2 met het Signatech-team en rijders Nicolas Lapierre, André Negrão en Pierre Thiriet een bijzonder succes voor eigen publiek, nadat het team vorig jaar pas weken later na de uitspraak in het beroep tegen de uitsluiting van G-Drive zeker was van de overwinning. Nu kon het team de overwinning vieren met prijsuitreiking, bekers, podium en alles wat daarbij hoort. Voor Nicolas Lapierre was het helemaal een bijzonder succes, want hij won al voor de vijfde keer de klasse in Le Mans. "Ik denk iedere keer dat het wel een keer ophoudt, maar de reeks overwinningen houdt maar aan", lachte de Fransman. Het trio won met de zege in Le Mans ook de wereldtitel in de klasse.



Ho Pin Tung eindigde met zijn teamgenoten Aubry en Richelmi in de nummer 38-Jackie Chan DC Racing-Oreca (foto boven) als tweede. "Natuurlijk kwamen we niet voor een tweede plaats, ons doel was de overwinning, maar iedere coureur tekent ervoor om in Le Mans op het podium te staan", aldus Tung. "We hadden niet de snelste auto, want ik denk dat Job met zijn team zonder het probleem dat ze hadden, gewonnen zouden hebben. Met het ingaan van de nacht werd onze snelheid steeds beter en we wisten dat de race wel naar ons toe zou komen. Helaas kregen we in de ochtend een lekke band in sector 1 voor Gabby, waardoor we meer dan een ronde verloren. Dat is wat we uiteindelijk op Signatech tekort kwamen, maar ja, dat hoort ook bij Le Mans. Het is gewoon een brute race, maar daarom is het ook zo mooi." De rijders voor de Jackie Chan-DC-auto voor het komende WEC-seizoen zijn nog niet definitief ingevuld, maar we mogen er wel van uitgaan, dat Tung daarbij zit. "We gaan de komende weken aan de slag met de planning", zegt hij.



Van Uitert: "Zeer zure appel"
De G-Drive-Auris met Roman Rusinov, Job van Uitert en Jean-Eric Vergne werd uiteindelijk als zesde geklasseerd als gevolg van het opgelopen tijdverlies vanwege de kapotte startmotor. Anders had het team de klasse vrijwel zeker gewonnen. Voor Job van Uitert blijft echter vooral de indruk van een ijzersterk debuut in Le Mans, waar hij overtuigde met prachtige acties en constant snelle rondetijden. "Het was voor ons wel een zeer zure appel, ik heb er weinig woorden voor", zei Van Uitert, duidelijk teleurgesteld. "Acht uur lang aan de leiding, drie minuten voorsprong, een fantastische 'pace', de auto was top, alles. We hadden de snelheid supergoed te pakken en het was alleen nog maar een kwestie van zes uur lang overleven in het verkeer, totdat bij een pitstop de startmotor stuk ging. Er was een massakabel losgebroken. Gewoon ontzettend zuur, zoiets gaat normaal gesproken nooit stuk, behalve op dit moment. Het kwam bij mij echt keihard aan, daar ben ik heel eerlijk in. Ik kan wel trots zijn op mezelf, wat ik heb gepresteerd, hoever het team mij gebracht heeft, dat ik me gewoon kan meten met mensen als Lapierre, Vergne, Chatin, dat is de verdienste van het team. Dit is Le Mans, je kunt hem eigenlijk alleen maar verliezen en vandaag hebben we hem verloren. Keihard. Het was een droom voor mij om Le Mans te winnen, we waren vandaag grandioos dichtbij, maar dat gaat nog wel een keer gebeuren, absoluut!"



Racing Team Nederland beleefde een race met ups en downs. In de beginfase zat de snelheid er heel behoorlijk in, zelfs meer dan wellicht van de Dallara mocht worden verwacht. "Ik startte goed en kon lekker naar voren rijden, vier plekken bij de start", gaf Giedo van der Garde dan ook te kennen. "Jammer dat we toen een lekke band hadden, en later met Nyck nog een keer, die laatste zorgde voor behoorlijk wat schade. Daarna ging de koppeling stuk tijdens mijn tweede rijbeurt. Die was in één keer weg, wat ook zo'n 25 minuten duurde. Dan ben je eigenlijk al klaar, maar we zijn toch nog teruggereden naar acht, en toen crashte Nyck." Die crash deed alle inspanningen teniet. "Natuurlijk was het iets technisch, ik zou boos worden als mensen zouden denken dat het niet door een technische oorzaak kwam", zei De Vries. "Het was een behoorlijke klap, maar gelukkig kon ik toch nog wegrijden en de auto weer binnen brengen. Die ronde duurde wel ongelooflijk lang, Als geheel was mijn debuut in Le Mans heel bijzonder. De hele week, van de keuring, via de trainingen, dan de parade in de stad, en natuurlijk de race. Ik wil hier volgend jaar zeker weer terugkomen!" Ook Frits van Eerd roemde de inzet van het team bij de reparatie van de opgelopen schade. "Echt geweldig wat die jongens gepresteerd hebben! Ook dat is de 'spirit van Le Mans'. Het is voor ons de afsluiting van een hoofdstuk, want dit was de laatste race met de Dallara. Over een paar weken gaan we al testen met de nieuwe auto!"