Indycar: Groeten uit Indianapolis

In Indianapolis houden ze mensen graag in ere. Zo is het perscentrum genoemd naar Albert E. Bloemker, jarenlang perschef van het circuit, en draagt de zaal voor de persconferenties de naam van Chris Economaki. De legendarische Amerikaanse autosportjournalist, inmiddels al in de negentig, richtte net na de oorlog het weekblad 'National Speed Sport News' op en was met zijn schrijfmachine een bekende verschijning in tal van perscentra. Enkele maanden geleden verscheen het laatste nummer van het blad, dat in het internettijdperk niet meer kon overleven. Jammer, het einde van een tijdperk.



En over eind van een tijdperk gesproken: begin dit jaar overleed Tom Carnegie, meer dan 60 jaar de vaste speaker op Indy. Hij was al enkele jaren gestopt, maar zijn kreet 'That was a goooood one' in de kwalificatie wordt door velen node gemist. Een plaquette aan de zijkant van de tribune herinnert aan Carnegie.



En nog zo'n instituut op Indy: Chuck, de gehandicapte krantenman die iedere dag 'The Indianapolis Star' en 'USA Today' in het perscentrum rondbrengt, elk voor één dollar. Hier met collega Gregor 'Mackie' Messer van het Duitse weekblad 'Motorsport Aktuell'.



Meer traditie: de Gordon's Piper Band of the 500, geheel in Schotse stijl.



Ja, en bijzondere fans vind je ook overal, zoals deze William Pickering, al ruim 40 jaar racebezoeker en verzamelaar van opnaai-emblemen. Hier toont hij trots een originele Indy-baksteen, één van de 32 miljoen `bricks' die in de 'brickyard' waren verwerkt.



In de categorie bijzondere verzamelobjecten: een .45-kaliber geweer met inscriptie ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum van de Indy 500. Gelimiteerd in een oplage van 100 exemplaren, prijs 3.000 Dollar.



Een stuk goedkoper is dan toch wel dit Coca Cola-jubileumblikje.