Retro: Monza 1971 de mooiste Grand Prix aller tijden!
Velen zullen de Grand Prix van Italië van afgelopen zondag spannend hebben gevonden. Zeker het fraaie duel tussen Lewis Hamilton en Michael Schumacher. Maar de strijd aan de kop was dat allerminst. De uitspraak van Sebastian Vettel “We have blown them away” kan natuurlijk tweeledig geïnterpreteerd worden. Een knappe prestatie, maar wat heeft het met “pure racing” te maken?
Tekst Willem J. Staat
Foto’s Willem J. Staat/Yalla F1
De mooiste Grand Prix aller tijden
De mooiste Grand Prix aller tijden op Monza in 1971 had werkelijk alles met “pure racing” te maken. Zelfs weinig Indycar/Champcar-races hebben deze finish op het “Autodromo di Monza” kunnen evenaren. De Italiaanse Grand Prix uit 1971 was waarschijnlijk de beste reclame voor de F1 ooit. Een nadeel was dat er in die tijd nauwelijks TV coverage was. Het finishcommentaar hoorde ik destijds op de Franse zender France 2, die alle races live uitzond. De spanning was om te snijden. De commentator werd zelfs door zijn eigen woorden ingehaald.
Zoals altijd op Monza waren de Ferrari’s favoriet. Maar ze kwamen gewoon te kort. Chris Amon (Matra), Jo Siffert (BRM), Mike Hailwood (Surtees), Francois Cevert (Tyrrell), Ronnie Peterson (March) en de BRM’s van Howden Ganley en Peter Gethin zorgden voor een enorm slipstreamspektakel. De Nieuw Zeelander Chris Amon leek aanvankelijk met zijn Matra een grote kanshebber voor de overwinning. Ruim negen ronden voor het einde had hij zich iets van zijn achtervolgers losgemaakt. Zijn kans op de zege ging in rook op toen hij plotseling zijn vizier verloor en diep in de cockpit moest wegduiken.
Met nog vijf ronden te gaan was deze Italiaanse Grand Prix volledig open. Ronnie Peterson, Francois Cevert, Mike Hailwood, Peter Gethin en Howden Ganley zorgden voor een grandioos spektakel. Cevert viel in de Lesmo-bocht iets terug, waardoor de March van Ronnie Peterson de leiding greep. In zijn kielzog reed de Brit Peter Gethin. Terwijl “Super Swede” Ronnie Peterson al juichend over de streep ging, werd hij op de allerlaatste milimeters door de BRM P160 van Peter Gethin gepasseerd en pakte de Brit een fantastische zege. Hoewel Ferrari in deze wedstrijd een modderfiguur sloeg waren de Tifosi laaiend enthousiast.
Vanaf een twaalfde plek was Peter Gethin aan zijn huzarenrit begonnen. In de huidige Formule l ben je vanaf een twaalfde startplek vrijwel kansloos voor de overwinning ... Voor Gethin was het een enorme opsteker, want eerder dat seizoen was hem door McLaren de wacht aangezegd. Hij won de wedstrijd die jarenlang te boek stond als de snelste Grand Prix aller tijden!
Een dergelijke Grand Prix zou er op Monza nooit meer plaatsvinden. Het jaar daarop werden er op verzoek van de rijders twee chicanes aangelegd om dit soort wedstrijden te voorkomen. De wedstrijdscenario’s van de GP3 wedstrijden op Monza afgelopen weekend kwamen enigszins in de buurt van de F1 klassieker uit 1971. Als diehard racefan kun je de jonge GP3 wolven geen beter compliment maken.
Tekst Willem J. Staat
Foto’s Willem J. Staat/Yalla F1
De mooiste Grand Prix aller tijden
De mooiste Grand Prix aller tijden op Monza in 1971 had werkelijk alles met “pure racing” te maken. Zelfs weinig Indycar/Champcar-races hebben deze finish op het “Autodromo di Monza” kunnen evenaren. De Italiaanse Grand Prix uit 1971 was waarschijnlijk de beste reclame voor de F1 ooit. Een nadeel was dat er in die tijd nauwelijks TV coverage was. Het finishcommentaar hoorde ik destijds op de Franse zender France 2, die alle races live uitzond. De spanning was om te snijden. De commentator werd zelfs door zijn eigen woorden ingehaald.
Zoals altijd op Monza waren de Ferrari’s favoriet. Maar ze kwamen gewoon te kort. Chris Amon (Matra), Jo Siffert (BRM), Mike Hailwood (Surtees), Francois Cevert (Tyrrell), Ronnie Peterson (March) en de BRM’s van Howden Ganley en Peter Gethin zorgden voor een enorm slipstreamspektakel. De Nieuw Zeelander Chris Amon leek aanvankelijk met zijn Matra een grote kanshebber voor de overwinning. Ruim negen ronden voor het einde had hij zich iets van zijn achtervolgers losgemaakt. Zijn kans op de zege ging in rook op toen hij plotseling zijn vizier verloor en diep in de cockpit moest wegduiken.
Met nog vijf ronden te gaan was deze Italiaanse Grand Prix volledig open. Ronnie Peterson, Francois Cevert, Mike Hailwood, Peter Gethin en Howden Ganley zorgden voor een grandioos spektakel. Cevert viel in de Lesmo-bocht iets terug, waardoor de March van Ronnie Peterson de leiding greep. In zijn kielzog reed de Brit Peter Gethin. Terwijl “Super Swede” Ronnie Peterson al juichend over de streep ging, werd hij op de allerlaatste milimeters door de BRM P160 van Peter Gethin gepasseerd en pakte de Brit een fantastische zege. Hoewel Ferrari in deze wedstrijd een modderfiguur sloeg waren de Tifosi laaiend enthousiast.
Vanaf een twaalfde plek was Peter Gethin aan zijn huzarenrit begonnen. In de huidige Formule l ben je vanaf een twaalfde startplek vrijwel kansloos voor de overwinning ... Voor Gethin was het een enorme opsteker, want eerder dat seizoen was hem door McLaren de wacht aangezegd. Hij won de wedstrijd die jarenlang te boek stond als de snelste Grand Prix aller tijden!
Een dergelijke Grand Prix zou er op Monza nooit meer plaatsvinden. Het jaar daarop werden er op verzoek van de rijders twee chicanes aangelegd om dit soort wedstrijden te voorkomen. De wedstrijdscenario’s van de GP3 wedstrijden op Monza afgelopen weekend kwamen enigszins in de buurt van de F1 klassieker uit 1971. Als diehard racefan kun je de jonge GP3 wolven geen beter compliment maken.