BTCS: Zege voor Vanbellingen/Stoeltie/Maes in 12U Spa
Minder dan 5 seconden verschil na een race rond de klok tussen de winnaars en hun verdienstelijke achtervolgers: de 12 Uren van Spa 2010 gaat ongetwijfeld de geschiedenis in als een van de boeiendste edities. Steve Vanbellingen, Harry Stoeltie en Ruben Maes hadden uiteindelijk het laatste woord.
Tekst BTCS
Fraaie zege Vanbellingen/Stoeltie/Maes in 12U Spa
Een ontketende Ruben Maes nam in een fantastische eindsprint de maat van Eric van de Poele en bezorgde zo KS Motorsport de zege. Een half uur voor de finish lijkt de race beslist. Veel waarnemers hadden voorspeld dat de wagen kinderziektes zou hebben, maar de Volvo S60 Silhouet draait vooraan als een Zwitsers uurwerk. Eric van de Poele controleert het gebeuren. Met 1.30 voorsprong op Ruben Maes moet hij geen risico's meer nemen, al draait de jonge piloot van KS Motorsport op dat moment "kwalificatietijden" aan het stuur van de BMW M3 die tijdens de laatste pitstop werd voorzien van vers rubber. In de stand van Volvo klaren de gezichten op en valt de spanning stilaan weg, maar de race is nog niet afgelopen... Ultieme ommekeer Exact. 11h33 na de start rukt de safety-car uit om de baanposten toe te laten de BMW 123i van Julien Buffet te evacueren, want de wagen is op een gevaarlijke plaats gestrand. Het verschil tussen de twee leiders smelt als sneeuw voor de zon. Bij de restart heeft de BMW nog amper een vijftiental seconden achterstand op de Volvo. « VDP » gaat tot het uiterste, tast diep in zijn reserves en benut al zijn ervaring, maar er is niets aan te doen. Zijn jonge rivaal nadert zienderogen aan het ritme van 2 tot 3 seconden per ronde. Wanneer de leiders voor de voorlaatste ronde de bocht van Blanchimont nemen, zet Ruben Maes de aanval in. Een succesvolle aanval waarmee hij van de Poele van de leiding verdringt. Wellicht dat Eric op dat moment terug aan de 24 Uren van Spa 1992 die hij ook verloor met de finish in zicht... De hiërarchie verandert niet meer voor de geblokte vlag.
De BMW M3 wordt met een erg kleine, maar voldoende voorsprong als winnaar afgevlagd: « Ruben heeft fantastisch gereden. Zijn laatste relais was schitterend,» vertelt Steve Vanbellingen, die intens gelukkig en diep ontroerd is. « Ik droomde al lang van deze overwinning in de 12 Uren, maar in de week voor de race geloofde ik er niet meer in, want we hadden zoveel problemen, met een sortie en het verlies van een wiel tijdens de laatste test. En dan waren er nog de problemen op de andere wagen van team KS in de race. De laatste interventie van de safety car speelde in ons voordeel, maar dan moet je het ook nog kunnen afwerken. Ruben Maes heeft getoond wat hij in zijn mars heeft. Een heel grote mijnheer! » In het Zweedse kamp is de ontgoocheling enorm nadat de hoop was toegenomen na een prachtige race: « Voor de start zouden we met twee handen getekend hebben voor een tweede plaats, maar naarmate de race vorderde en de wagen prima bleef presteren, begonnen we te dromen van een stunt, » vertelt Vincent Radermecker. « Alles verliep ideaal, tot die ultieme neutralisatie…» Men zou bijna de schitterende bronzen medaille vergeten van de BMW M3 « niet-Silhouet » van Belicchi-Cremonesi-Lancieri, die even voor halfweg de race wat tijd verloren door een lekke band. Het Italiaanse trio profiteerde van de pech voor Bouvy-Kelders-Verbist, die goed op weg leken naar een zege tot Christian Kelders het slachtoffer werd van een typisch incident van een uithoudingsrace: « Ik maakte me op om een BMW in te halen in de pif-paf toen de piloot brutaal de deur dicht deed. Ik werd in de grindbak gedwongen. Toen ik weer vertrok werkten de koplampen niet, waardoor ik de bandenmuur raakte en de linkervoorkant van de Mégane beschadigde. »
Tekst BTCS
Fraaie zege Vanbellingen/Stoeltie/Maes in 12U Spa
Een ontketende Ruben Maes nam in een fantastische eindsprint de maat van Eric van de Poele en bezorgde zo KS Motorsport de zege. Een half uur voor de finish lijkt de race beslist. Veel waarnemers hadden voorspeld dat de wagen kinderziektes zou hebben, maar de Volvo S60 Silhouet draait vooraan als een Zwitsers uurwerk. Eric van de Poele controleert het gebeuren. Met 1.30 voorsprong op Ruben Maes moet hij geen risico's meer nemen, al draait de jonge piloot van KS Motorsport op dat moment "kwalificatietijden" aan het stuur van de BMW M3 die tijdens de laatste pitstop werd voorzien van vers rubber. In de stand van Volvo klaren de gezichten op en valt de spanning stilaan weg, maar de race is nog niet afgelopen... Ultieme ommekeer Exact. 11h33 na de start rukt de safety-car uit om de baanposten toe te laten de BMW 123i van Julien Buffet te evacueren, want de wagen is op een gevaarlijke plaats gestrand. Het verschil tussen de twee leiders smelt als sneeuw voor de zon. Bij de restart heeft de BMW nog amper een vijftiental seconden achterstand op de Volvo. « VDP » gaat tot het uiterste, tast diep in zijn reserves en benut al zijn ervaring, maar er is niets aan te doen. Zijn jonge rivaal nadert zienderogen aan het ritme van 2 tot 3 seconden per ronde. Wanneer de leiders voor de voorlaatste ronde de bocht van Blanchimont nemen, zet Ruben Maes de aanval in. Een succesvolle aanval waarmee hij van de Poele van de leiding verdringt. Wellicht dat Eric op dat moment terug aan de 24 Uren van Spa 1992 die hij ook verloor met de finish in zicht... De hiërarchie verandert niet meer voor de geblokte vlag.
De BMW M3 wordt met een erg kleine, maar voldoende voorsprong als winnaar afgevlagd: « Ruben heeft fantastisch gereden. Zijn laatste relais was schitterend,» vertelt Steve Vanbellingen, die intens gelukkig en diep ontroerd is. « Ik droomde al lang van deze overwinning in de 12 Uren, maar in de week voor de race geloofde ik er niet meer in, want we hadden zoveel problemen, met een sortie en het verlies van een wiel tijdens de laatste test. En dan waren er nog de problemen op de andere wagen van team KS in de race. De laatste interventie van de safety car speelde in ons voordeel, maar dan moet je het ook nog kunnen afwerken. Ruben Maes heeft getoond wat hij in zijn mars heeft. Een heel grote mijnheer! » In het Zweedse kamp is de ontgoocheling enorm nadat de hoop was toegenomen na een prachtige race: « Voor de start zouden we met twee handen getekend hebben voor een tweede plaats, maar naarmate de race vorderde en de wagen prima bleef presteren, begonnen we te dromen van een stunt, » vertelt Vincent Radermecker. « Alles verliep ideaal, tot die ultieme neutralisatie…» Men zou bijna de schitterende bronzen medaille vergeten van de BMW M3 « niet-Silhouet » van Belicchi-Cremonesi-Lancieri, die even voor halfweg de race wat tijd verloren door een lekke band. Het Italiaanse trio profiteerde van de pech voor Bouvy-Kelders-Verbist, die goed op weg leken naar een zege tot Christian Kelders het slachtoffer werd van een typisch incident van een uithoudingsrace: « Ik maakte me op om een BMW in te halen in de pif-paf toen de piloot brutaal de deur dicht deed. Ik werd in de grindbak gedwongen. Toen ik weer vertrok werkten de koplampen niet, waardoor ik de bandenmuur raakte en de linkervoorkant van de Mégane beschadigde. »