TDC: Teambazen Verschuur en Lammers duidelijk oneens met elkaar over crash Braams/Van Oranje

De zwaar beschadigde auto van Liesette Braams na het ongeval.

Pro-Am
"Net als met de Golfsport gebeurt dit op basis van het ‘Pro-Am’ principe’’, vervolgt Lammers. "Een heel populaire formule. Echter het vereist een goede en strakke wedstrijdleiding. Tijdens de kwalificatietrainingen wordt de startvolgorde bepaald en vanzelfsprekend is het meestal de ‘Pro’ die de auto het meest vooraan laat beginnen. Sommige equipes kiezen echter soms voor een gevaarlijke strategie; de equipe Liesette Braams/Uljee besloot voor zo’n strategie; Gaby Uljee (Pro) had de auto heel netjes op de eerste rij gezet. Wat je dan kan doen is de minder ervaren rijder, zoals in dit geval Liesette, laten starten. Zij is wat langzamer, wat volledig begrijpelijk is want ze racet nog maar kort en doet het zelfs voor iemand met weinig ervaring heel goed! Maar toch minder ervaring en minder snelheid dan de meest deelnemers achter je, zo start je de race. De gedachten erachter, is de gevaarlijke en de opportunistische! Je houdt namelijk het veld achter je enigszins op en ze moeten er maar voorbij zien te komen. Tegen de tijd dat de ‘Pro’ (Gaby) achter het stuur komt hoop je dat de andere genoeg oponthoud hebben gehad zodat zij nog uitzicht heeft op de overwinning, net zo slim als riskant. Waarvan Akte. Want één ding weet (Liesette) je zeker en dat is dat je de eerste tien ronden van de race vrijwel constant zal worden ingehaald of dat er iemand naast je zit. Dat is punt 1. Punt 2 is dat voorafgaand aan de bocht waar het incident plaatsvond maakte Liesette een kleine fout, waardoor ze iets wijder en langzamer de (Kumho)bocht uitkwam. Daardoor kreeg Bernhard Jr. de gelegenheid naast haar te komen. Dit moest hij ook wel doen, want anders werd hij zelf ingehaald, zo dicht zaten de coureurs op elkaar!’’

Bernhard: ‘Ik schrok me rot’
"Nu het incident en de verschillende lezingen’’, schrijft Lammers op de website van Racing Team Holland: "Bernhard: ‘Ik zat naast Liesette en schrok me rot dat ze plotseling naar binnen kwam waar ik vrijwel op gelijke hoogte zat. Ik probeerde nog naar rechts uit te wijken, maar raakte daardoor de stenen rand aan de binnenkant. Vanaf dit moment was ik kansloos en kon ik Liesette niet meer ontwijken. Achter op mijn bumper reden de andere auto’s dus simpelweg gas loslaten en/of remmen was ook niet zonder risico’. Liesette: ‘Ik kon niet geloven dat je me zo maar van de baan af reed en had je daar nooit verwacht.’ Dan de wedstrijdleiding. Die was van mening dat Bernhard ‘daar niet had moeten zitten’.’’

Schuld/onschuld
"Het was een grote klap en dan wil je natuurlijk ook heel graag een schuldige aanwijzen, allemaal volstrekt normaal. Ook normaal is dat je degene die net een doodklap heeft gemaakt niet graag als schuldige wil aanwijzen, zeker niet als het zo’n leuke vrouw als Liesette is. In mijn optiek is die schuldige er net zo min als de onschuldige, hoe vervelend dat ook mag zijn voor de betrokkene. Mijn mening is dat Liesette door de strategie van de race en haar kleine fout in de voorafgaande bocht had kunnen weten dat iemand naast haar kon zitten. Bernhard had misschien meer rekening kunnen houden met de onervarenheid van Liesette. Conclusie: Een schuldvraag bevind zich maximaal in de marge, 45% schuld hebben ze allebei en de laatste 10% kunnen we over discussiëren.’’

‘Buiten elke proportie’
"Hoe Bernhard nu aan de schandpaal gebonden wordt is buiten elke proportie’’, meent Jan Lammers. "Als de wedstrijdleider stelt dat Bernhard bij veel andere incidenten betrokken is geweest, zegt mij dat niets want ik heb zowel de wedstrijdleider als de betrokken sportcommissarissen nog nooit op enige kennis van autoracen kunnen betrappen. Bernhard en Liesette zijn twee prima autosporters die elkaar ook hebben omhelst. Het was een onfortuinlijk race-incident wat God zij dank goed afliep’’ Was getekend: Jan Lammers.