IRL: Interview Robert Doornbos: Tony Kanaan heette me ‘welcome to the club’

Na zijn recente driedaagse IndyCar-test op Homestead is Robert Doornbos even terug in Nederland. Een mooi moment voor AUTOSPORT.NL om persoonlijk met Bobby D. over zijn American Dream te praten. Het werd een gesprek over het loslaten van de Formule 1, intimidatiepogingen van Tony Kanaan, de A1GP en Jan Lammers, de wijze lessen van Arie Luyendijk én Roberts ambitie dit jaar: "Natuurlijk kan ik in 2009 als rookie races winnen in de IndyCars.’’

Tekst: Marc Kok
Foto’s: robertdoornbos.com

Robert, hoe is het om weer te gaan racen in Amerika?
"Ja, dat geeft een supergevoel. In 2007 heb ik in de ChampCars natuurlijk al een prachtige Amerikaanse race-ervaring gehad. In dat jaar heb ik niet alleen races gewonnen, maar ook besloten om de Formule 1 los te laten en een ander carrièrepad te kiezen. Anno 2009 heb ik dan ook geen F1-ambities meer en ga ik vol voor de IndyCars. Het is helemaal geweldig om dat bij het topteam van Newman/Haas/Lanigan te kunnen doen. In 2007 was ik als ChampCar-rookie de doorn in hun oog en hebben ze mij races zien winnen en hun kopman Sébastien Bourdais zien verslaan. Dit jaar gaan we het samen doen.’’

Hoe kijk je terug op je eerste kennismaking met de ovals?
"Goed. Al was ik wel blij dat we de eerste dag een extra dag hadden voor alleen de rookies zoals ik. Het was toch enorm wennen in het begin. De eerste vijf ronden was ik redelijk van slag en dacht ik: ‘Mijn God, wat gebeurt hier!’ Het is zo anders racen op een oval in vergelijking met een normaal circuit. Mijn eerste rondjes zat ik in die supersnelle auto en wist ik niet goed wat ik moest doen. Maar al rap had ik door dat de IndyCar het beste werkt als je boven een bepaalde snelheid zit. Dat kan alleen als je vol gas blijft geven.’’

Noem eens wat verschillen in het racen op een oval en een normaal (straten)circuit?
"Over de verschillen in het echte racen kan ik nog weinig zeggen, omdat ik nog geen wedstrijd op een oval heb gereden. Wat dat betreft zal de eerste race een ‘eye-opener’ worden. Maar natuurlijk heb ik al verschillen gevoeld. In de Formule 1 kon je slipstreamen en iemand aan het eind van het rechte stuk uitremmen. Dat slipstreamen heb je op ovals ook, maar natuurlijk geen uitremacties. Je blijft hier immers vol gas geven. Bovendien is er, als je achter andere IndyCars rijdt, veel ‘dirty air’. Dat heeft Arie Luyendijk me goed uitgelegd. Het betekent dat je bij het nemen van bochten altijd een andere lijn moet kiezen dan je voorganger. Als je dat niet doet, kom je in de vieze lucht terecht, valt al je downforce weg en knal je met 340 kilometer per uur in de betonnen muur. Geen aanrader! Het is dan ook een soort ongeschreven regel in de IndyCars dat, als je in gevecht bent met een tegenstander, je nooit van je lijn mag afwijken als je in een bocht zit. Want dan is de kans levensgroot dat je er allebei keihard afgaat.’’