Dragracing: Spanning en snelheid bij Dutch Finals

Georg Schunko

Streetmachines
Bij de streetmachines kwalificeerden maar liefst 22 van de 29 deelnemers zich binnen 0,4 seconden van hun index. De beste prestatie kwam daarbij op naam van Hans van der Spek die slechts 0,007 seconden van zijn persoonlijke index verwijderd bleef. De winnaar van de MPM Internationals en daarmee grootste titelkandidaat Georg Schunko plaatste zich als derde en pakte opnieuw kostbare punten. Omdat in de eerste eliminatieronde de nummer twee uit het tussenklassement Marten Hoekstra al sneuvelde leek er voor Schunko geen vuiltje meer aan de lucht. Schunko strandde zelf echter in de tweede eliminatieronde tegen de snelle Duitser Sven Lawitschka. Daarmee kreeg Ramon van der Weurf alsnog de kans het grote gat naar Schunko te dichten. Met een dagoverwinning zou Van der Weurf in punten nog gelijk kunnen komen. In de halve finale werd Van der Weurf echter gestuit door de ‘streetmachine man van de dag’ André Dam. Met perfecte tijden pakte de voormalig Nederlands kampioen in alle ronden de overwinning om in de finale ook Ed Donker kansloos te laten. Met de behaalde punten maakte Dam een sprong van de zesde naar de tweede plaats in het kampioenschap op slechts twaalf punten van de nieuwe titelhouder Schunko.


Lievaart (voorgrond) moet Van Swol laten gaan

Toch weer Gordon van Swol
Met dertig punten voorsprong leek Ful Lievaart een veilige marge te hebben ten opzichte van titelverdediger Gordon van Swol. Bij technische sporten is echter niets zeker. Tijdens de kwalificatie kreeg Lievaart problemen met zijn versnellingsbak terwijl Van Swol in de laatste run de eerste positie voor zich opeiste. Daarmee kwam het droomscenario voor Van Swol uit. In de eerste ronde moest hij het nu opnemen tegen Lievaart en kon bij winst in het verdere verloop van de wedstrijd voldoende punten scoren om het grote gat te dichten. Meteen na de start bleek al dat de problemen van Lievaart niet waren opgelost waardoor Van Swol met gemak naar de overwinning reed. In de halve finale stuitte Van Swol vervolgens op Hans Buijnink. De winnaar van deze run zou niet alleen een plaats verdienen in de finale maar gezien het minimale puntenverschil tevens met de Nederlandse titel aan de haal gaan. Met opnieuw een scherpe tijd pakte Van Swol de winst en de Nederlandse titel om vervolgens in de finale de kroon op het werk te zetten met een zege op Rubert Enjoem.