BRL Light: Column Maarten Overdijk: Rug recht, borst vooruit
Het afgelopen raceweekend is letterlijk en figuurlijk in het water gevallen voor mij. Dat is inderdaad erg clichématig, maar wel niks anders dan de realiteit. Een straf van de wedstrijdleiding in de race op zaterdag negeren is uiteraard niet goed te praten, de daaropvolgende uitsluiting is er niet minder zuur om. Ik heb op zondag goed mijn best gedaan het al mijn gasten naar hun zin te maken en ik geloof dat ik daar wél in geslaagd ben.
Beginnend bij het begin, tijdens de kwalificatie had ik de zaken niet geweldig voor elkaar. Het grootste deel van de oorzaak lag daarin bij mezelf. Ik wil altijd eerlijk blijven naar mezelf en naar anderen toe, dus als ik onder de maat gereden heb, dan is dat zo. Na de tijdtraining heb ik erg veel tijd doorgebracht met het team om mijn ronde te analyseren. Daarnaast was het ook erg fijn dat mensen uit de begeleiding van Simon Knap met nieuwe handreikingen kwamen. Er is meer dan genoeg besproken en ik was klaar voor de eerste race.
De race begon super en ontwikkelde zich ook heel erg leuk. Ik zat er lekker bij en in de openingsfase was het erg spannend met zoveel auto’s (18 BRL-Lights!) op de baan. Volgens mij was het erg hectisch, want in de openingsfase zag ik regelmatig onderdelen en gestrande auto’s langs het circuit. Ik had ook het gevoel dat het lukte de op vrijdag besproken feedback naar het rijden op de baan te kunnen vertalen. Halverwege de race maakte iemand die twee plekken voor mij lag een foutje in de Slotemakersbocht. Daardoor schoven de wagens achter hem, waaronder dus ik, in elkaar bovenop de heuvel voor het scheivlak. Ik kwam met veel meer snelheid de heuvel over, maar zag dat mijn voorligger Loyd Tjon zijn eigen lijn wilde vasthouden. Ik probeerde nog bij te remmen om een aanrijding te vermijden, maar een tikje kon ik niet vermijden.
De wedstrijdleiding beoordeelde het als een fout van mij. Dat zorgde wel enigszins voor gefronste wenkbrauwen hier en daar, maar dat ik de daaropvolgende Drive-through penalty niet heb ingelost valt niet goed te praten. Ik heb het niet gezien en dat vind ik raar, aangezien ik de laatste ronden wel continu op startfinish keek hoe lang de race nog zou duren. Dat ik op de baan als zevende eindigde deed er niet meer toe. De sportcommissarissen kenden geen genade en ik was klaar.
Het deed me goed dat meerdere rijders en teamleden uit de paddock me steunden en de uitsluiting erg zwaar vonden, maar helaas koop je daar niks voor. Ik heb geprobeerd mijn gasten op zondag zo goed mogelijk te begeleiden, ze zoveel mogelijk uit te leggen over de BRL en A1GP en hopelijk een erg fijne dag bezorgd te hebben ondanks de regen. Gelukkig kon ik daarbij terugvallen op de Fanzonely skybox.
Het was een harde leerschool. Nu maar proberen bij de Finaleraces het seizoen waardig af te sluiten. En het is natuurlijk even afwachten totdat de definitieve plannen met de BRL voor 2009 worden ontvouwd, want de klasse gaat door volgend jaar. Hoe precies, dat wordt binnenkort bekend gemaakt, maar de plannen klinken erg goed. In de tussentijd ligt de focus voor mijzelf even op de studie, want dat moet natuurlijk ook gebeuren!
