Chaotische race Formula Arcobaleno

De Formula Arcobaleno was de laatste race van de dag tijdens (Italia a Zandvoort). Dit betekende dat zo goed als alle bezoekers van het evenement de race hebben gemist; zij zaten om zes uur voor de buis om niets te missen van Nederland-Joegoslavië. De Formula Arcobaleno's maakten er een race van die minstens even spraakmakend was en is als de door Nederland gewonnen voetbalwedstrijd. Welgeteld negen auto's haalden de finish.

Tekst: Roy van der Laan
Foto's: Chris Schotanus en Gerrie Hoekstra

Training
De enige tijdtraining van de Formula Arcobaleno op zaterdag verliep al zeer apart. Tijdens de training droogde de aanvankelijk natte baan snel op, waardoor de tijden steeds sneller werden. Aan het einde van de training regende het weer. Nicky Pastorelli reed de snelste tijd, maar zijn auto vond geen genade bij de leden van de Technische Commissie. Het inlaatspruitstuk van de motor van de Arcobaleno van Pastorelli was bewerkt (volgens de betrokkenen om een braampje weg te halen), maar deze actie kostte Pastorelli zijn trainingstijd. De pole viel daarmee in handen van Michael Mason, gevolgd door Vincent Broertjes, Niels Bouwhuis en Jos Menten.

Ongebruikelijke startplaatsen
Enkele kanshebbers stonden op voor hun doen ongebruikelijke startplaatsen. Matthijs Bakkum reed de achtste tijd, hij kampte met een onwillige versnellingsbak. "Ik had problemen met het terugschakelen van de vijfde naar de vierde versnelling", vertelde Matthijs na de kwalificatiesessie. "Als ik terugschakelde stond de bak bijna iedere keer in neutraal in plaats van in de vierde versnelling. Daardoor verloor ik iedere ronde veel tijd." Routinier Milko Tas kwam niet verder dan de tiende startpositie. "Tijdens de kwalificatie moest ik nieuwe remblokken inremmen. Na enige tijd trapte ik finaal door mijn remmen heen. Toen het geheel was gerepareerd, was het inmiddels gaan regenen en kon ik een snellere tijd vergeten."

Safety car
Bij de start van de race nam Broertjes de kop, voor Mason, Bouwhuis en de van de vijfde plek gekomen John Wilbrink. Jos Menten had een slechte start, hij viel terug naar de zevende plek. Na de eerste ronde viel Niels Bouwhuis al terug doordat hij te laat remde voor de Tarzanbocht en een stuk door het grind moest. Hij kon zijn race wel vervolgen. Vlak daarna kwam de safety car in de baan om de rescue marshalls de gelegenheid te geven om de beschadigde auto's van Har Vaessen en Linda Terol op te ruimen. De enige dame in het veld had geen ruimte gelaten op het moment dat Vaessen haar wilde passeren, met veel schade tot gevolg. Vaessen reed achter Terol omdat hij in de opwarmronde was gespind en daardoor vanaf de achterste startrij moest vertrekken.
Gebroken steekas

Op het moment dat de safety car het veld weer losliet geloofde Vincent Broertjes zijn ogen niet. In zijn achteruitkijkspiegels zag hij dat hij meteen een groot gat had geslagen met zijn achtervolgers. Wat bleek? Er was bij tweede man Michael Mason bij de 'herstart' een steekas gebroken, maar zijn achtervolgers mochten hem pas passeren op de finishstreep. Dit inhaalverbod geldt op het moment dat de safety car het veld na een interventie weer loslaat. Broertjes had daarmee een beslissend gat geslagen en won de race. Achter hem was er een fel duel tussen Jos Menten en de vanaf de laatste startrij naar voren geschoten Nicky Pastorelli. Laatstgenoemde haalde op het rechte stuk een levensgevaarlijke actie uit door, rijdend naast Menten, zijn formulewagen vervaarlijk richting de auto van zijn tegenstander te sturen. Alhoewel de auto's elkaar (volgens beide betrokkenen) niet raakten, was deze actie goed voor een waarschuwingsvlag van de wedstrijdleiding. Pastorelli liet zien geen idee te hebben wat de gevolgen kunnen zijn als twee formulewagens met hoge snelheid met de wielen in elkaar raken.

Code rood
Na negen ronden kwamen Milko Tas en Ron Marchal met elkaar in aanraking, wat leidde tot een grotendeels geblokkeerde baan. Niels Bouwhuis vond hier ook zijn Waterloo. "Ik kwam samen met een tegenstander op de beide auto's afgereden. We kozen beiden voor een kant om de Arcobaleno's te passeren, maar op het laatste moment zag ik de andere auto toch mijn richting opkomen. Ik kon niet anders dan mijn auto in de grindbak zetten om een aanrijding te voorkomen." De wedstrijdleiding vond het welletjes, toonde de rode vlag en besloot het hier verder bij te laten. Vincent Broertjes won dus, voor Nicky Pastorelli die later twee tijdstraffen van dertig seconden ieder kreeg. Jos Menten schoof hierdoor op naar de tweede plaats in de race, gevolgd door John Wilbrink en Matthijs Bakkum.

Vincent Broertjes verklaarde na afloop dat zijn zege niet zo vanzelfsprekend was als het voor de toeschouwers leek. "In de eindfase kampte ik met een raar probleem: bij het uitkomen van de bocht bleef de linker voorband af en toe hangen, wat veel rook veroorzaakte." Na afloop werd er geprotesteerd tegen de auto van Broertjes, waarvan de afmetingen van de pedalen niet zouden kloppen. Van dit protest is op het moment van schrijven nog geen uitslag bekend. Concluderend kunnen we spreken van een ongekend chaotisch verlopen race met zeer veel schade. Na slechts negen rondjes race kwamen er welgeteld negen auto's van de zeventien rijdend over de finish, de rest had bijna zonder uitzondering in meer of mindere mate schade!



Uitslag (onder voorbehoud):
1. Vincent Broertjes, 9 ronden in 20:42.090
2. Jos Menten, op 7,465
3. John Wilbrink, op 11.806
4. Matthijs Bakkum, op 12,993
5. Dennis van Putten, op 13,618
6. Machiel Leenders, op 23,003
7. Bas Vernimmen, op 25,598
8. Nicky Pastorelli, op 1:05.329
9. Ron Marchal, op 1 ronde
10. Milko Tas, op 1 ronde

Stand na drie races (onder voorbehoud):
1. Vincent Broertjes 56
2. Jos Menten 43
3. Matthijs Bakkum 40
4. Michael Mason 38
5. Milko Tas 32