WTCC 2e race: Winst voor Jordy Gene: Strijd om de titel nog helemaal open
Iedereen verwachtte een superstart van Augusto Farfus, maar de BMW-coureur moest in die eerste meters zijn meerdere erkennen in Rob Huff met de Chevrolet. Daarmee kwam hij in het gedrang van de anderen en raakte in de volgende bocht de SEAT van Tarquini. Met als gevolg een carambolerende BMW die in de vangrail eindigde. Race over voor Farfus.
Tekst: Jakob Dekker
Daarmee werd het voor Yvan Muller nog belangrijker zo hoog mogelijk te eindigen. Hij profiteerde van het sleepje dat Tom Coronel hem gaf en passeerde hem op hoge snelheid. De kopgroep was ook toen al onhaalbaar voor Muller, die de race als vijfde eindigde. Aan de kop was het een continu stuivertje wisselen. Op een mooie en eerlijke manier. Zoals de latere winnaar, Jordy Gene, aangaf: “Een fantastische race, erg clean, met prachtige inhaalacties.” Want waar verschillende rijders (Larini, Thompson en Huff) elkaar zichtbaar minder ruimte gaven en schade berokkenden, maakten de mannen aan de kop er een race uit het boekje van. Het aardige was, dat het daarbij ook om de strijd dus verschillende merken ging.
Nadat Yvan Muller bij hem was weggereden, kreeg Tom Coronel het aan de stok met Alex Zanardi. Ronde na ronde probeerde de Italiaan zijn BMW langs de ornage zwarte SEAT van de Nederlander te krijgen. Maar die wist met het rijden van verdedigende lijnen tot in de voorlaatste ronde al die aanvallen af te slaan. Het was met een hele late uitremactie dat Zanardi uit de slipstream van de SEAT kwam en hem binnendoor passeerde. Coronel pikte direct aan en probeerde vanuit de slipstream meerdere malen een plaats te winnen. Tot op de lijn hield hij het vol, maar Zanardi won met een voorsprong van 0.046 sec.
Tekst: Jakob Dekker
Daarmee werd het voor Yvan Muller nog belangrijker zo hoog mogelijk te eindigen. Hij profiteerde van het sleepje dat Tom Coronel hem gaf en passeerde hem op hoge snelheid. De kopgroep was ook toen al onhaalbaar voor Muller, die de race als vijfde eindigde. Aan de kop was het een continu stuivertje wisselen. Op een mooie en eerlijke manier. Zoals de latere winnaar, Jordy Gene, aangaf: “Een fantastische race, erg clean, met prachtige inhaalacties.” Want waar verschillende rijders (Larini, Thompson en Huff) elkaar zichtbaar minder ruimte gaven en schade berokkenden, maakten de mannen aan de kop er een race uit het boekje van. Het aardige was, dat het daarbij ook om de strijd dus verschillende merken ging.
Nadat Yvan Muller bij hem was weggereden, kreeg Tom Coronel het aan de stok met Alex Zanardi. Ronde na ronde probeerde de Italiaan zijn BMW langs de ornage zwarte SEAT van de Nederlander te krijgen. Maar die wist met het rijden van verdedigende lijnen tot in de voorlaatste ronde al die aanvallen af te slaan. Het was met een hele late uitremactie dat Zanardi uit de slipstream van de SEAT kwam en hem binnendoor passeerde. Coronel pikte direct aan en probeerde vanuit de slipstream meerdere malen een plaats te winnen. Tot op de lijn hield hij het vol, maar Zanardi won met een voorsprong van 0.046 sec.