Retro: De vorige keer dat Ferrari wereldkampioen bij de sportwagens werd - het World Championship for Makes 1972

De Ferrari's domineerden in 1972, hier de auto van Ickx/Regazzoni voor de 312P van Merzario/Redman op de Nürburgring

Met het winnen van de wereldtitels voor rijders en constructeurs in het FIA World Endurance Championship, afgelopen weekeinde in Bahrein, volbracht Ferrari een historisch feit. Het laatste mondiale sportwagensucces van de fabrikant uit Maranello dateerde immers al uit 1972… Dit jaar had Ferrari, met winst in vier FIA WEC-races, over succes bepaald niet te klagen, maar 1972 was de dominantie nog veel groter. Er was echter een belangrijk verschil: dit jaar won Ferrari ook de 24 Uur van Le Mans, terwijl het merk in 1972 juist weg bleef aan de Sarthe. Een terugblik.

Tekst: René de Boer (X/Bluesky: @renedeboer)
Foto’s: Ferrari

Zoals zo vaak in de sportwagenracerij was er ook voor het seizoen 1972 weer eens sprake geweest van een flinke verandering in het reglement. De vijfliter groep 6-sportprototypes, waaronder de Porsche 917 en de Ferrari 512M, waren niet langer toegelaten, de hoogste klasse was nu groep 5 met een maximale cilinderinhoud van drie liter. Porsche verlegde als fabrikant de aandacht naar de Noord-Amerikaanse Canadian-American Challenge Cup, kortweg Can-Am, waar de krachtige 917 als open sportprototype onder de naam 917/10 nog wel ingezet kon worden, en prompt met George Follmer en Penske Racing het kampioenschap won.

Ferrari bleef wel met het eigen fabrieksteam actief in het wereldkampioenschap en koos voor de 312/P in een versie die door Mauro Forghieri en zijn team flink was aangepast en verbeterd ten opzichte van het model met V12-motor dat in 1969 al werd ingezet. De verbeterde uitvoering had een drieliter twaalfcilinder-lijnmotor, goed voor 460 pk en afgeleid van het Ferrari-Formule 1-blok. Dat leidde tot wat verwarring, want in sommige publicaties werd de auto aangeduid als 312 PB, met de B als verwijzing naar een boxermotor, maar Ferrari-PR-baas Franco Gozzi maakte in een bericht naar de Italiaanse pers duidelijk dat de officiële benaming 312/P was, omdat de B werd gebruikt als aanduiding voor de Ferrari 312-Formle 1-auto’s.

Het seizoen bestond uit elf races en begon al op 10 januari met de 1000km van Buenos Aires op het Autódromo Oscar Alfredo Gálvez. Ferrari bezette de eerste twee plaatsen, met Ronnie Peterson/Tim Schenken als winnaars en Clay Regazzoni/Brian Redman als tweede. De tweede ronde vond in Daytona plaats, waar de klassieke 24-uursrace dat jaar als gevolg van de energiecrisis was ingekort tot zes uur. Voor Ferrari was ook het evenement in Florida succesvol: de drie 312PB’s van de fabriek eindigden in de top vier, met Mario Andretti/Jacky Ickx als winnaars, op twee ronden gevolgd door Tim Schenken/Ronnie Peterson. Achter de Autodelta-Alfa Romeo Tipo 33/TT van Vic Elford/Helmut Marko eindigde de Ferrari van Clay Regazzoni/Brian Redman op de vierde olaats, al was de achterstand met elf ronden op de Alfa en 15 ronden op de winnende Ferrari al fors.

Ook de 12 Uur van Sebring resulteerde in een 1-2 voor het merk uit Maranello met Mario Andretti/Jacky Ickx ook hier op de eerste plaats, op twee ronden gevolgd door Ronnie Peterson/Tim Schenken. Andretti en Ickx wonnen ook op Brands Hatch, Icxk won samen met Clay Regazzoni de vijfde race op Monza. Op Spa-Francorchamps ging de overwinning naar het Ferrari-duo Brian Redman/Arturo Merzario. Voor de Targa Florio had Ferrari Merzario gekoppeld aan rallyspecialist Sandro Munari, wat ook resulteerde in de overwinning, Op de Nürburgring wonnen Peterson en Schenken.


Op de Österreichring bezetten de Ferrari's zelfs de eerste vier plaatsen, het grootste succes van het jaar

Daarna volgden de 24 Uur van Le Mans, waar Ferrari op het appèl ontbrak en de overwinning naar de Equipe Matra-Simca Shell ging, met rijders Henri Pescarolo en Graham Hill, op elf ronden gevolgd door merkgenoten François Cévert en Howden Ganley. De reden dat Ferrari niet in Le Mans aan de start stond, lag in het feit dat de twaalfcilinder-lijnmotor nooit een 24-uurssimulatie had ondergaan, wat de ingenieurs bij Ferrari met onzekerheid vervulde over de vraag of de auto in Le Mans de eindstreep zou kunnen halen. “Ferrari betreurt deze onvermijdelijke terugtrekking tegenover autosportliefhebbers en de organisatoren in Le Mans”, aldus het merk in een persbericht.

Na Le Mans werd het WK-seizoen eind juni voortgezet met de 1000km op de Österreichring, waar Ferrari’s de eerste vier plaatsen bezette, het grootste succes van het seizoen. Jacky Ickx en Brian Redmann wonnen, een ronde voor Helmut Marko en Carlos Pace, die op hun beurt drie ronden voorsprong hadden op Tim Schenken en Ronnie Peterson. Nog eens twee ronden daarachter eindigden Arturo Merzario en Sandro Munari op de vierde plaats. De slotrace, een zes-uurswedstrijd, vond plaats op Watkins Glen, waar Alfa Romeo niet aan de start verscheen en Ferrari dus nagenoeg zonder concurrentie was. Dat leverde opnieuw een 1-2 op, met beide Ferrari’s in dezelfde ronde en Mario Andretti/Jacky Ickx als winnaars, gevolgd door Ronnie Peterson/Tim Schenken. Op 14 ronden achterstand eindigde de Gulf-Mirage van Derek Bell en Carlos Pace op de derde plaats.

Ferrari won met een straatlengte voorsprong het kampioenschap, waarvoor de acht beste resultaten telden. De acht punten dankzij privéteams uit Le Mans, waar Jean-Claude Andruet en Claude Ballot-Léna met de 356 GTB/4 van de Franse Ferrari-importeur Pozzi als vijfde eindigden en Sam Posey en Tony Adamowicz met de 356 GBT/4 van het North American Racing Team zesde werden, telden dus niet mee, evenmin als de maximale score van 20 punten uit Zeltweg en Watkins Glen. Ferrari sloot het seizoen af met een totaal van 160 punten, het maximaal mogelijke, en daarmee bijna het dubbele van de 85 punten van Alfa Romeo. Het jaar erna, 1973, zou het vooralsnog laatste seizoen van Ferrari met een eigen fabrieksteam in de sportwagenracerij zijn, tot aan de terugkeer in het FIA WEC in 2023. En na drie overw
inningen in Le Mans met de 499 P is nu de wereldtitel opnieuw een feit.


53 jaar na dato won Ferrari afgelopen weekeinde de volgende wereldtitel bij de sportwagens