Dragracing: National Finals mooie afsluiting van dragrace-seizoen 2025

Met de National Finals op Santa Pod Raceway werd afgelopen weekend het Europese dragrace-seizoen 2025 definitief afgesloten. Twee weken geleden kwam op dezelfde baan het FIA Europees Kampioenschap al tot een ontknoping en ook in Scandinavië is de titelstrijd in de Summit Racing EDRS Series inmiddels beslist. Op Santa Pod konden echter nog de laatste punten worden verdiend voor de diverse Britse en Santa Pod clubkampioenschappen. In de Pro Modified klasse was er succes voor de twee Nederlandse deelnemers. David Vegter zette in de kwalificatie de snelste tijd op de klokken, terwijl Michel Tooren zich met de runner-up positie in de finale verzekerde van de tweede plaats in het Motorsport UK Pro Modified Championship.

Tekst: Remco Scheelings
Foto’s: Remco Scheelings

Het slotweekend van het drukke seizoen op Santa Pod Raceway werd ook meteen een van de hoogtepunten van het jaar. Bijna 350 deelnemers, spannende ontknopingen in veel klassen, mooie races en op één bui op zaterdagmiddag na ideale weersomstandigheden. Op zondag was de combinatie van luchtdruk en zuurstof in de lucht zelfs zo goed dat in de indexklassen bijna iedereen ver onder de index dook en in diverse klassen recordtijden werden gereden. Het gaat te ver om alle klassen en de ontknoping in de vele kampioenschappen te behandelen, daarom hier een aantal van de vele hoogtepunten van de National Finals en wat er verder voor de lens van de camera langs schoot.


Michel Tooren

In de Pro Modified klasse kwamen met David Vegter en Michel Tooren twee Nederlanders aan de start. In tegenstelling tot Vegter, die de eerste wedstrijd van het Motorsport UK Championship had overgeslagen, had Tooren aan alle ronden meegedaan en voor de Pro Dutch Racing-rijder was er dan ook nog een topklassering in de titelstrijd mogelijk.


David Vegter

In de eerste van zes geplande kwalificatieronden zette Vegter met 5,83 seconden een snelle tijd op de klokken en omdat die score ook niet meer verbeterd werd, sloot de Nederlander de kwalificatie af op plek één. Ook de andere deelnemers klokten snelle tijden waardoor de top vijf in de kwalificatie extreem dicht bij elkaar eindigde.


Andy Robinson

Andy Robinson snelde naar 5,842 seconden, gevolgd door Michel Tooren (5,85 seconden), Andres Arnover (5,88 seconden) en Jon Webster (5,89 seconden). Kev Slyfield (6,04 seconden) en Jean Dulamon (6,26 seconden) moesten iets meer terrein prijsgeven.


Jon Webster

Voor Webster en Slyfield was de wedstrijd op vrijdag al over nadat beide Engelse rijders in de eerste kwalificatieruns zodanig veel schade aan motor en aandrijflijn opliepen dat dit niet meer hersteld kon worden.


Jean Dulamon

Voor Dulamon was de wedstrijd vooral bedoeld om, als voorbereiding op 2026, zoveel mogelijk runs te maken met zijn nieuwe Camaro.


Andres Arnover

Door het wegvallen van Webster en Slyfield had niet alleen Vegter, maar ook Arnover en Tooren in de eerste eliminatieronde een bye run. Tooren profiteerde van de goede omstandigheden en zette met 5,808 seconden een nieuw persoonlijk record op de klokken. In de halve finale klopte Tooren vervolgens in opnieuw een snelle 5,81 seconden Robinson en stond zo in de finale.


Finale Pro Modified

In de andere halve finale trok Vegter een rood licht waardoor Arnover (5,84 seconden en 254 mph) automatisch doorging naar de eindstrijd. In de finale was Tooren bij de lichten veel sneller weg en leek op weg naar de winst, toen er iets in de motor misging en door het ingebouwde veiligheidssysteem de parachutes automatisch uitklapten. Daarmee ging de winst in 5,83 seconden naar Arnover. De Est mag zich nu kampioen noemen in het Motorsport UK Pro Modified Championship, terwijl Tooren op een keurige tweede plek de titelstrijd afsloot. Robinson is op plek drie de eerste rijder van eigen bodem in het Motorsport UK Pro Modified Championship.


Schade aan het differentieel maakte een snelle rit naar Frankijk noodzakelijk

Voor Vegter Pro Mod Racing was deelname aan de National Finals ook bedoeld om Elin Lindegren, de echtgenote van David Vegter, de nodige licentieruns in de Camaro te laten rijden. Omdat Vegter al direct in zijn eerste kwalificatierun een snelle tijd op de klokken zette, kon Lindegren daarna het stuur in de resterende runs overnemen. Een kapot differentieel dreigde echter roet in het eten te gooien. Een reserve exemplaar had het team wel, maar dat was in de strijd om de FIA EK-titel uitgeleend aan Marck Harteveld en diens auto, met het reserve differentieel van Vegter, stond in Nederland. Terwijl teamleden van Harteveld het onderdeel uit de Voodoo Hemi Superbird haalden en koers zetten richting Frankrijk, vertrokken teamleden van Vegter vanuit Santa Pod richting Calais om daar het onderdeel in ontvangst te nemen. Vrijdagavond om half twaalf waren de teamleden terug op Santa Pod en een kleine twee uur later was de Camaro weer raceklaar voor de runs van zaterdag.


Elin Lindegren

Daarmee kon Lindegren op zaterdag twee licentieruns doen en nadat Vegter in de halve finale was uitgeschakeld, werd ook de zondag nog benut om de nodige ervaring op de doen in de Pro Mod Camaro.

En dus waren de rollen even omgedraaid.