Formule 2: Martí en Dunne pakken in Bahrein de prijzen, vruchtbaar weekend voor Verschoor

Voor Alex Dunne (Rodin) was het een F2-weekend van twee gezichten: de Ier die vorig jaar nog Formule 3 reed bij MP Motorsport, maakte een uitermate rommelige zaterdag mee, waarover hij zelf ook allerminst tevreden was. Een dag later reed de McLaren-junior echter als herboren naar een dominante overwinning in de hoofdrace. De zege in de sprintwedstrijd kwam al even imposant tot stand: Pepe Martí (Campos) stuurde daarin van P11 naar P1. Richard Verschoor deed intussen prima zaken op het circuit van Sakhir: op zaterdag pakte hij een tweede plaats, waarna hij op zondag als zesde over de finish kwam. Daardoor staat hij nu vijfde in de tussenstand, maar zeer dicht op nieuwe leider Leonardo Fornaroli (Invicta).
Tekst: Mattijs Diepraam
Foto’s: Dutch Photo Agency
Het MP-duo Oliver Goethe en Richard Verschoor begon sterk aan het weekend met de snelste tijden in de vrije training, maar in de kwalificatie liet de Deense Duitser het vervolgens liggen. Verschoor deed het beter met een zesde tijd, een positie die bruikbaar was voor beide races. De pole moest hij echter laten aan regerend F3-kampioen Fornaroli, die net als zijn voorganger Bortoleto (vorig jaar óók regerend F3-kampioen) prima raad weet met de voortreffelijk afgestelde F2-auto die Invicta ook dit jaar op de baan weet te brengen. Net als in Melbourne was Victor Martins (ART) tweede, gevolgd door Luke Browning (Hitech), Dunne en Fornaroli’s teamgenoot Stanek. Achter Sami Meguetounif (Trident) presteerde Rafael Villagómez uitstekend voor VAR met een achtste tijd.

Het initiatief in de sprintrace was echter voor klassementsleider Joshua Dürksen (AIX) en Dino Beganovic (Hitech), die zich als tiende en negende hadden gekwalificeerd. Met een 11e tijd viel Pepe Martí net buiten de boot voor de omgekeerde grid voor de eerste tien, maar dan hadden we toch buiten de waard gerekend, zo vond de Spanjaard. In een fascinerende race reed de grote pechvogel van 2024 de sterren van de hemel, alleen al door in de eerste ronde op te marcheren naar de zesde plek.

Vooraan had Beganovic intussen de kop overgenomen van Dürksen, terwijl Dunne geen vrienden maakte door Martins van de baan te drukken en zo uit te schakelen voor de prijzen. Later zou de Ier – die zich vorig jaar in de Formule 3 soms net zo ‘onderscheidde’ met al te drieste aanvals- en verdedigingsacties – ook Verschoor stevig in de weg zitten. Uiteindelijk rekende Dunne door een fout in de laatste ronde met zichzelf af: een 19e plaats was zijn deel. Daar kwam vervolgens nog een straf voor een incident met Ritomo Miyata (ART) overheen. Hoe anders zou het de volgende dag zijn…

Na een korte safety car, waarin diverse coureurs buiten de punten gokten op een bandenwissel, was het spel pas echt op de wagen. Dürksen pakte eerst de kop van Beganovic terug, die te veel van zijn banden had gevergd. Achter die twee stormden vervolgens vier coureurs naast elkaar op de eerste bocht af, een strijd die Verschoor aanvankelijk won, maar die verloor zijn plek vervolgens aan Martí, toen de Red Bull-junior zowel Beganovic als Verschoor in één keer wist te verschalken. Bij het ingaan van de laatste ronde had Martí alsnog koploper Dürksen achterhaald. De Paraguyaan probeerde tevergeefs te verdedigen en daarna terug te slaan, waarvan Verschoor profiteerde door de tweede plaats in te pikken.

Beganovic hield de vierde plek intussen ternauwernood vast, want na zijn bandenwissel was Oliver Goethe ontketend: de opmars van de MP-coureur eindigde pas op de vijfde plaats, vóór Arvid Lindblad (Campos), Villagómez en Gabriele Minì, die voor Prema het laatste punt pakte, net voor Fornaroli en Miyata. Browning viel aan het slot terug naar de 11e plaats, maar zou een dag later revanche nemen. Uren later werd bekend dat Dürksens auto werd afgekeurd, waardoor hij zijn podiumplaats én de leiding in de tussenstand kwijtraakte. Die leiding ging nu naar Verschoor.

Alex Dunne vond zichzelf de volgende dag helemaal opnieuw uit, door onbedreigd naar de overwinning in de hoofdrace te rijden, zijn eerste zege in de Formule 2. De Ier bleek de enige in het spel die goed uit de voeten kon met beide compounds, waarvan de harde band ongenadig afrekende met heel wat concurrenten. Die band bleek immers niet alleen flink langzamer, maar ook nog minder duurzaam dan de zachte band. Dunne nam na zeven ronden de kop over van poleman Fornaroli en wisselde pas halverwege de wedstrijd naar de harde band. Daarna reed hij weg bij de concurrentie, van wie Browning net als Verschoor traag was begonnen op de harde compound, maar snel doorstootte naar de tweede plaats.

Achter Dunne en Browning vocht Fornaroli zich terug langs de vroeggestopte Martins, waarna ook Martí aan de Fransman voorbijging. Ondanks grote druk wist die aan het slot nog wel Verschoor en Beganovic achter zich te houden. Op de achtste plaats voltooide Arvid Lindblad (Campos) een mooie comeback-race op de achtste plaats. Aan het slot stak de Brit nog aan Minì en Dürksen voorbij, bij wie het zachte rubber iets eerder op bleek. Voor VAR creëerde Villagómez een lichtpuntje door in de openingsfase als derde door te komen, maar na de bandenwissels zakte de Mexicaan uit de top-tien weg.

De opnieuw calculerend rijdende Fornaroli nam de kop over in het kampioenschap, net als vorig jaar in de F3 nog zonder overwinningen, terwijl Dunne met zijn zege de tweede plek in beslag nam, samen met Browning, met slechts een puntje minder dan de Italiaan. Martí en Verschoor completeren nu de top-vijf in de tussenstand, ook nog binnen vijf punten van Fornaroli.

FIA F2, Sakhir, 12-13 april 2025
Race 1
1. Pepe Martí – Campos – 23 ronden, 46'24"663
2. Richard Verschoor – MP – 0”922
3. Dino Beganovic – Hitech – 1”870
4. Oliver Goethe – MP – 1”984
5. Arvid Lindblad – Campos – 3”028
6. Rafael Villagómez – Van Amersfoort – 3”134
7. Gabriele Minì – Prema – 3”321
8. Leonardo Fornaroli – Invicta – 3”972
9. Ritomo Miyata – ART – 4”205
10. Luke Browning – Hitech – 4”498
11. Amaury Cordeel – Rodin – 4”657
12. Jak Crawford – DAMS – 7”131
13. Sami Meguetounif – Trident – 7”956
14. Victor Martins – ART – 9”176
15. Roman Stanek – Invicta – 9”330
16. Kush Maini – DAMS – 9”439
17. John Bennett – Van Amersfoort – 10”633
18. Cian Shields – AIX – 12”442
19. Alex Dunne – Rodin – 12”270*
* twee plekken straf
Uitgevallen
Sebastián Montoya
Max Esterson
Gediskwalificeerd
Joshua Dürksen – AIX
Race 2
1. Alex Dunne – Rodin – 32 ronden, 59'40"123
2. Luke Browning – Hitech – 8”244
3. Leonardo Fornaroli – Invicta – 19”433
4. Pepe Martí – Campos – 19”867
5. Victor Martins – ART – 23”119
6. Richard Verschoor – MP – 23”573
7. Dino Beganovic – Hitech – 24”137
8. Arvid Lindblad – Campos – 26”725
9. Gabriele Minì – Prema – 34”945
10. Joshua Dürksen – AIX – 37”860
11. Oliver Goethe – MP – 41”095
12. Rafael Villagómez – Van Amersfoort – 43”201
13. Amaury Cordeel – Rodin – 44”469
14. Ritomo Miyata – ART – 46”571
15. Sami Meguetounif – Trident – 47”403
16. Jak Crawford – DAMS – 47”705
17. Roman Stanek – Invicta – 48”633
18. Kush Maini – DAMS – 52”956
19. Sebastián Montoya – Campos – 55”667
20. John Bennett – Van Amersfoort – 55”911
21. Max Esterson – Trident – 58”288
22. Cian Shields – AIX – 69”975
Stand kampioenschap
1. Fornaroli 26; 2. Browning, Dunne 25; 4. Martí 23; 5. Verschoor 21; 6. Martins, Beganovic 12; 8. Dürksen 11; 9. Lindblad 8; 10. Minì 7; 11. Goethe 6; 12. Stanek 4; 13. Montoya, Villagómez 3.