In Memoriam Wilson Fittipaldi
Vanuit Brazilie ontvingen wij het trieste bericht dat Wilson Fittipaldi Jr. ruim twee maanden nadat hij zich tijdens een Kerstdiner ter gelegenheid van zijn 80-jarige verjaardag in een stukje vlees verslikte alsnog is overleden. Wilson Fittipaldi Jr. werd 80 jaar oud.
Wilson Fittipaldi Jr. overleed vandaag op 80-jarige leeftijd.
Tekst: Willem J. Staat
Foto´s: Willem J. Staat/PR
In Memoriam Wilson Fittipaldi
Wilson Fittipaldi, de broer van oud wereldkampioen Emerson Fittipaldi, was de zoon van vader Wilson Fittipaldi Sr. een autosportjournalist met een enorm aanzien in Brazilie. De op 24 december 1943 geboren Wilson Fittipaldi kwam al in 1966 als junior-rijder naar Europa maar reisde bij gebrek aan resultaat al snel teleurgesteld terug naar zijn geboorteland. Daar racete hij met succes in toerwagens, Formule Ford en Super Vee. Vier jaar later keerde Wilson samen met zijn broer Emerson terug naar de Europese Formule 3. Een aantal goede zorgde ervoor dat Bernie Ecclestone hem een Formule 2-contract bezorgde. Goede resulteerde in de wedstrijden op Hockenheim en Vallelunga zorgden ervoor dat Ecclestone het contract voor de F1 in 1972 verlengde, waar hij achter Graham Hill en Carlos Reutemann eigenlijk voor een aantal wedstrijden de derde rijder was. Wilson reed tijdens de GP van Monaco een indrukwekkende wedstrijd totdat de brandstofpomp het begaf. Ook behaalde hij een F2 overwinning op Misano maar een echte F1 carrière kwam helaas nooit van de grond.
De Copersucar F1 uit 1976 leek progressie te vertonen maar in principe kwam het Fittipaldi Copersucar nooit echt van de grond.
The Brazilian dream
Wilson had één grote droom om met een Braziliaanse F1 auto het wereldkampioenschap winnen. De droom van een F1 project ging in vervulling. Met steun van de Braziliaanse suikerindustrie wist Wilson haalde designer Ricardo Divila binnen te halen. De FDO1 was de eerste auto die in 1975 op de baan kwam en zelf door Wilson Fittipaldi werd gereden. Later nam Fittipaldi David Baldwin in dienst en de auto toonde duidelijk overeenkomsten met de F1 Ensign in 1977. Baldwin´s voormalige werkgever. De F5 werd door de studio van Caliri ontworpen en was in 1978 eigenlijk behoorlijk competitief. Emerson eindigde met deze auto als tweede tijdens het Braziliaanse GP debuut en er volgden meer goede resultaten. Emerson sloot het seizoen 1978 als zesde in de eindstand van het kampioenschap. Ook reden de F5´s met redelijk succes in het Britse Aurora AFX kampioenschap in handen van Guy Edwards en Bernard de Drijver.
Helaas werd de door Ralph Bellamy ontworpen F6 een miskraam. Probleem in die tijd was dat het team gewoon de skirts met ´´ground-effect´´ gewoon niet onder controle kreeg. Daarna nam het team van Fittipaldi de restanten van Wolf Racing over en men doopt de WR bolides als F7. Beide eerste GP-wedstrijden van 1980 stonden Emerson Fittipaldi en Keke Rosberg tweemaal als derde op het podium. Met de F8 eindigde Keke Rosberg als vijfde in de Italiaanse Grand Prix. De enige maal dat het team in 1980 punten wist te scoren. Voor 1981 werd de F8 als F8C omgebouwd maar geld was eigenlijk niet meer voorhanden. De meeste sponsoren waren afgehaakt. In totaal wisten de rijders zich veertien maal niet te kwalificeren….. Chico Serra moest negenmaal voortijdig naar huis en Keke Rosberg vijfmaal.
Op de rug gezien Ricardo Divilia en Emerson Fittipaldi in de cockpit. Eigenlijk was dit wel een veelbelovende auto. Ook in Engeland ging het in het Aurora AFX kampioenschap niet onaardig.
De F9 was de laatste Fittipaldi-bolide die in 1982 op de baan kwam. Door Ricardo Divila en Tim Wright ontworpen bolide. Eén van de weinige auto´s die in het toenmalige Turbotijdperk nog met een Cosworth DFV was uitgerust. Na de Italiaanse GP sloot Fittipaldi Automotive na zeven wisselvallige F1 jaren voor goed haar deuren.
Begin negentiger jaren begeleidde Wilson zijn zoon Christian in de F1 en later in Champcar. Vervolgens was Wilson wel met succes in het Braziliaanse Stockcar-kampioenschap actief en won met een Porsche 911 tweemaal de fameuze Mil Milhas Brasileiras endurance wedstrijd. (1994 en 1995) Daarna waren Emerson en Wilson in 2008 samen nog enige tijd in de Braziliaanse Porsche Cup actief.
Wilson Fittipaldi Jr. overleed vandaag op 80-jarige leeftijd.
Tekst: Willem J. Staat
Foto´s: Willem J. Staat/PR
In Memoriam Wilson Fittipaldi
Wilson Fittipaldi, de broer van oud wereldkampioen Emerson Fittipaldi, was de zoon van vader Wilson Fittipaldi Sr. een autosportjournalist met een enorm aanzien in Brazilie. De op 24 december 1943 geboren Wilson Fittipaldi kwam al in 1966 als junior-rijder naar Europa maar reisde bij gebrek aan resultaat al snel teleurgesteld terug naar zijn geboorteland. Daar racete hij met succes in toerwagens, Formule Ford en Super Vee. Vier jaar later keerde Wilson samen met zijn broer Emerson terug naar de Europese Formule 3. Een aantal goede zorgde ervoor dat Bernie Ecclestone hem een Formule 2-contract bezorgde. Goede resulteerde in de wedstrijden op Hockenheim en Vallelunga zorgden ervoor dat Ecclestone het contract voor de F1 in 1972 verlengde, waar hij achter Graham Hill en Carlos Reutemann eigenlijk voor een aantal wedstrijden de derde rijder was. Wilson reed tijdens de GP van Monaco een indrukwekkende wedstrijd totdat de brandstofpomp het begaf. Ook behaalde hij een F2 overwinning op Misano maar een echte F1 carrière kwam helaas nooit van de grond.
De Copersucar F1 uit 1976 leek progressie te vertonen maar in principe kwam het Fittipaldi Copersucar nooit echt van de grond.
The Brazilian dream
Wilson had één grote droom om met een Braziliaanse F1 auto het wereldkampioenschap winnen. De droom van een F1 project ging in vervulling. Met steun van de Braziliaanse suikerindustrie wist Wilson haalde designer Ricardo Divila binnen te halen. De FDO1 was de eerste auto die in 1975 op de baan kwam en zelf door Wilson Fittipaldi werd gereden. Later nam Fittipaldi David Baldwin in dienst en de auto toonde duidelijk overeenkomsten met de F1 Ensign in 1977. Baldwin´s voormalige werkgever. De F5 werd door de studio van Caliri ontworpen en was in 1978 eigenlijk behoorlijk competitief. Emerson eindigde met deze auto als tweede tijdens het Braziliaanse GP debuut en er volgden meer goede resultaten. Emerson sloot het seizoen 1978 als zesde in de eindstand van het kampioenschap. Ook reden de F5´s met redelijk succes in het Britse Aurora AFX kampioenschap in handen van Guy Edwards en Bernard de Drijver.
Helaas werd de door Ralph Bellamy ontworpen F6 een miskraam. Probleem in die tijd was dat het team gewoon de skirts met ´´ground-effect´´ gewoon niet onder controle kreeg. Daarna nam het team van Fittipaldi de restanten van Wolf Racing over en men doopt de WR bolides als F7. Beide eerste GP-wedstrijden van 1980 stonden Emerson Fittipaldi en Keke Rosberg tweemaal als derde op het podium. Met de F8 eindigde Keke Rosberg als vijfde in de Italiaanse Grand Prix. De enige maal dat het team in 1980 punten wist te scoren. Voor 1981 werd de F8 als F8C omgebouwd maar geld was eigenlijk niet meer voorhanden. De meeste sponsoren waren afgehaakt. In totaal wisten de rijders zich veertien maal niet te kwalificeren….. Chico Serra moest negenmaal voortijdig naar huis en Keke Rosberg vijfmaal.
Op de rug gezien Ricardo Divilia en Emerson Fittipaldi in de cockpit. Eigenlijk was dit wel een veelbelovende auto. Ook in Engeland ging het in het Aurora AFX kampioenschap niet onaardig.
De F9 was de laatste Fittipaldi-bolide die in 1982 op de baan kwam. Door Ricardo Divila en Tim Wright ontworpen bolide. Eén van de weinige auto´s die in het toenmalige Turbotijdperk nog met een Cosworth DFV was uitgerust. Na de Italiaanse GP sloot Fittipaldi Automotive na zeven wisselvallige F1 jaren voor goed haar deuren.
Begin negentiger jaren begeleidde Wilson zijn zoon Christian in de F1 en later in Champcar. Vervolgens was Wilson wel met succes in het Braziliaanse Stockcar-kampioenschap actief en won met een Porsche 911 tweemaal de fameuze Mil Milhas Brasileiras endurance wedstrijd. (1994 en 1995) Daarna waren Emerson en Wilson in 2008 samen nog enige tijd in de Braziliaanse Porsche Cup actief.