Retro: Eifelrennen 1983 het einde van een lange F2 traditie
Eind april 1983 eindigde een 20-jaar lange traditie. In het kader van de Historische Eifelrennen op de Nürburgring vond er sinds 1964 jaarlijks een F2 wedstrijd op de Nürburgring plaats. Vanaf 1968 eerst op de Südschleife een baangedeelte dat nu niet meer bestaat. En vanaf 1969 op de Nordschleife waar de fabrieksteams van o.a. BMW en Matra gewoon met hun F1 rijders op volle oorlogssterkte aanwezig waren. Grote namen als Jackie Stewart, Jochen Rindt, Jacques Laffite en Jochen Mass wisten deze wedstrijd allemaal op hun naam te schrijven. Toen Niki Lauda in 1976 in de Formule 1 zijn zware “Ring” ongeval had zwoer de meerderheid van de toenmalige F1 rijders nooit meer op de Nordschleife te rijden. Een wassen neus. Want enkele jaren later toerden Keke Rosberg, Derek Daly, Riccardo Patrese, Jochen Mass en nog enkele andere F1 sterren daar gewoon vrolijk rond in auto’s die vrijwel even snel waren als de toenmalige F1’s.
Eigenlijk een emotionele foto. Terwijl Alessandro Nannini en Christian Danner een lach op hun gezicht hebben lijkt de allerlaatste F2 Eifelrenen winnaar Beppe Gabbiani duidelijk te beseffen dat hij een ongelofelijk stuk autosportgeschiedenis heeft afgesloten.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
De vliegende start voor T13 was eigenlijk levensgevaarlijk. De auto van Guido Dacco vloog erg hoog de lucht in overigens.
Eifelrennen 1983 het einde van een lange F2 traditie
In de gouden jaren van de F2 waren er fabrieksteams van Lotus, Ferrari, March, BMW, Renault etc. Maar ook een commerciële fabrikant als March boerde vanaf begin zeventiger jaren goed met de verkopen aan privé- en fabrieks ondersteunde teams. March leverde niet alleen chassis aan de privé-teams maar ook aan BMW met zijn Junioren Team. March BMW-rijders hadden altijd wel ergens een voordeeltje. Zeker op de Nürburgring. En daarbij ging het ook wel eens fout op de Nordschleife.
Jonathan Palmer met zijn Ralt RH6 Honda op weg naar de Europese titel in 1983.
Nadat Manfred Winkelhock tijdens de Eifelrennen van 1980 in de openingsfase van de wedstrijd contact met een andere deelnemer had gemaakt stond March-baas Robin Herd aan de achterzijde van de pits op de “Gegengerade” te gebaren of Manfred a.u.b. de “short loop’’ wilde nemen en naar binnen wilde gaan. Het is nooit duidelijk geworden of Manfred Robin wel of niet gezien had. Feit is dat hij met zijn March 802 bij Flugplatz met volle snelheid als een vliegtuig opsteeg en tienmaal over de kop ging. Radiocontact stond in die tijd zeker nog in de prille kinderschoenen.
Opstellen op de campingplek van de Marshalls. Hier Stefan Bellof in zijn Maurer MM83 BMW. Dichterbij konden de fans niet komen.
Twee jaar eerder vond waarschijnlijk de meest spectaculaire F2 wedstrijd ooit op de Ring plaats. Outsider Alex Ribeiro versloeg Keke Rosberg en Eddie Cheever in een adembenemende eindsprint op de finish. Races zoals wij ze nooit meer zullen zien. Vijf jaar later zorgden Thierry Boutsen en Corrado Fabi voor een soortgelijke finish. Boutsen bezorgde het Spirit F2 team met de Spirit 201 V6 de allereerste overwinning in het toenmalige kampioenschap. Een historische zege voor het team van onlangs overleden John Wickham. Niemand kon begin 1983 vermoeden dat het met de toenmalige Formule 2 zo snel afgelopen zou zijn. Een ideale kweekschool voor aanstormende F1 rijders.
Kenny Acheson met de Maurer MM83 "totally committed" in de Karusell.
Omdat de F1 reglementen gingen veranderen zat Circus Ecclestone met een groot aantal overtollige Cosworth DFV motoren opgescheept die ideaal waren om in de nieuwe door hem in het leven geroepen F3000-klasse te installeren. Daarmee was het doodvonnis voor de toenmalige F2 definitief getekend. Begin 1985 werd de F3000, met een volkomen foute naam eigenlijk, het nieuwe opleidingscentrum voor aspirant F1-rijders. De naam van de nieuwe promotieklasse moest volgens Bernie ook niet al te populair klinken wat dat nam teveel aandacht van zijn circus weg. Nadat Bernie de F2 vakkundig ten grave had gedragen beschikten zowel BMW als Honda over voldoende capaciteit om zich geheel op de F1 te concentreren.
Enrique Mansilla bovenaan in de Karussel los in de gordels omdat niemand onderweg zijn problemen kon oplossen. Dan maar met de gehavende March terug naar de pits. Kijk eens naar de voorwielen.
Voorjaar 1983 de sloopwerkzaamheden aan de oude Nürburgring hadden een aanvang genomen. Maar er kon toch gewoon op de Nordschleife geracet worden.Maar dan op het tot 20.830 km. ingekorte parcours . De pre-grid voor zowel trainingen, kwalificatie als wedstrijd vond plaats op de camping plek voor marshalls van waar de auto’s zo richting provisorische pitlane konden rijden. Toevallige passanten hadden de dag van hun leven. Dichterbij konden ze niet bij hun helden komen. Onder aan de gloednieuwe Tribune T13 had men een ‘’provisorisch’’ aangelegd pitcomplex dat overigens voor lokale RCN-wedstrijden nog steeds gebruikt wordt.
In deze pitlane wordt nog steeds bij RCN events gewerkt. 40 Jaar geleden alweer.
Voor wonderkind Stefan Bellof waren de verwachtingen hooggespannen. In de trainingen verrichtte Stefan in de Karussell iets dat hij ook enkele weken later bij Porsche zou toepassen. Om de bodem van zijn Maurer MM83 BMW niet te beschadigen reed Stefan constant boven in de Karussell wat de nodige verbazing wekte. En enkele weken later vestigde Stefan met een tijd van 6.11.13 vestigde Stefan toen het absolute baanrecord dat enkele jaren geleden door Timo Bernhard tijdens een Porsche PR actie verbroken werd. Op 28 juni 2018 stopten de klokken bij Bernhard’s Porsche 919 Hybrid op 5.19.55. Wel officieel vastgelegd maar geen wedstrijdrecord natuurlijk. Bellof’s laatste optreden in een eenzitter op de Nordschleife werd niet beloond. Door problemen met de gaskabel viel de lokale held al in de openingsronde uit.
Alessandro Nannini op jacht naar zijn landgenoot Gabbiani.
De Argentijn Enrique Mansilla reed tijdens de Eifelrennen 1983 met zijn fabrieks James Gresham March 832 eveneens boven in de Karussell langs maar om wel een hele bizarre reden. Mansilla had onderweg schade opgelopen en moest dit provisorisch herstellen. Nadat Mansilla, die overigens niet meer aan de wedstrijd kon deelnemen, de schade een beetje hersteld had wist hij nog wel de pits te bereiken en zag je een niet vastgesnoerde rijder voorbij komen. “Ik had gewoon geen andere keus” verklaarde Enrique een jaar geleden nog in een social media discussie. Andere tijden. De auto was echter zodanig zwaar beschadigd dat Mansilla nog voor de wedstrijd terug richting Argentinië vloog.
Beppe Gabbiani zou op die dag autosportgeschiedenis schrijven.
De start voor de T13 tribune verliep nogal chaotisch doordat de Italianen Guido Dacco en Fulvio Ballabio elkaar toucheerden en onderaan in wat nu de Sabine Schmitz Kurve is, elkaar ook nog eens te lijf gingen. Het leverde enkele fraaie Italiaanse Soaptaferelen op omdat teambaas Arturo Merzario met zijn videocamera beiden ook nog eens te lijf ging……. Verder kende de toenmalige wedstrijd een rustig verloop waarin de Italiaan Beppe Gabbiani met zijn Onyx Racing Engineering de absolute Ring Master was. Zijn teamgenoot Christian Danner eindigde als derde achter Alessandro Nannini in de Minardi Team Minardi MC 283 BMW Mader. Om één van de laatste overwinnaars in de F2 op de Nordschleife te zijn geweest geeft Beppe Gabbiani nu nog steeds enorm veel voldoening. Het geeft hem nog steeds meer vreugde dan de F1 hem ooit had kunnen geven.
De allerlaatste ronde, Tassin, Ferté, Thackwell. Een afscheid voor altijd.
Na exact 40 jaar rijdt de F2 nog steeds historisch op het Grand Prix Circuit van de Nürburgring in de HSCCC series. Wolfgang Kaufmann won afgelopen weekend beide wedstrijden met de March 782 BMW. Een auto waarvan de internationale vak media enige tijd geleden nog schreef dat dit de beste March was die Robin Herd ooit gebouwd heeft. En beter dan menig F1 auto uit die periode. De Gouden tijden van de toenmalige F2 kunnen nooit meer geëvenaard worden.
March 782 BMW met Marc Devis afgelopen weekend. Eén van de beste producten die Robin Herd ooit gemaakt heeft.
Eigenlijk een emotionele foto. Terwijl Alessandro Nannini en Christian Danner een lach op hun gezicht hebben lijkt de allerlaatste F2 Eifelrenen winnaar Beppe Gabbiani duidelijk te beseffen dat hij een ongelofelijk stuk autosportgeschiedenis heeft afgesloten.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
De vliegende start voor T13 was eigenlijk levensgevaarlijk. De auto van Guido Dacco vloog erg hoog de lucht in overigens.
Eifelrennen 1983 het einde van een lange F2 traditie
In de gouden jaren van de F2 waren er fabrieksteams van Lotus, Ferrari, March, BMW, Renault etc. Maar ook een commerciële fabrikant als March boerde vanaf begin zeventiger jaren goed met de verkopen aan privé- en fabrieks ondersteunde teams. March leverde niet alleen chassis aan de privé-teams maar ook aan BMW met zijn Junioren Team. March BMW-rijders hadden altijd wel ergens een voordeeltje. Zeker op de Nürburgring. En daarbij ging het ook wel eens fout op de Nordschleife.
Jonathan Palmer met zijn Ralt RH6 Honda op weg naar de Europese titel in 1983.
Nadat Manfred Winkelhock tijdens de Eifelrennen van 1980 in de openingsfase van de wedstrijd contact met een andere deelnemer had gemaakt stond March-baas Robin Herd aan de achterzijde van de pits op de “Gegengerade” te gebaren of Manfred a.u.b. de “short loop’’ wilde nemen en naar binnen wilde gaan. Het is nooit duidelijk geworden of Manfred Robin wel of niet gezien had. Feit is dat hij met zijn March 802 bij Flugplatz met volle snelheid als een vliegtuig opsteeg en tienmaal over de kop ging. Radiocontact stond in die tijd zeker nog in de prille kinderschoenen.
Opstellen op de campingplek van de Marshalls. Hier Stefan Bellof in zijn Maurer MM83 BMW. Dichterbij konden de fans niet komen.
Twee jaar eerder vond waarschijnlijk de meest spectaculaire F2 wedstrijd ooit op de Ring plaats. Outsider Alex Ribeiro versloeg Keke Rosberg en Eddie Cheever in een adembenemende eindsprint op de finish. Races zoals wij ze nooit meer zullen zien. Vijf jaar later zorgden Thierry Boutsen en Corrado Fabi voor een soortgelijke finish. Boutsen bezorgde het Spirit F2 team met de Spirit 201 V6 de allereerste overwinning in het toenmalige kampioenschap. Een historische zege voor het team van onlangs overleden John Wickham. Niemand kon begin 1983 vermoeden dat het met de toenmalige Formule 2 zo snel afgelopen zou zijn. Een ideale kweekschool voor aanstormende F1 rijders.
Kenny Acheson met de Maurer MM83 "totally committed" in de Karusell.
Omdat de F1 reglementen gingen veranderen zat Circus Ecclestone met een groot aantal overtollige Cosworth DFV motoren opgescheept die ideaal waren om in de nieuwe door hem in het leven geroepen F3000-klasse te installeren. Daarmee was het doodvonnis voor de toenmalige F2 definitief getekend. Begin 1985 werd de F3000, met een volkomen foute naam eigenlijk, het nieuwe opleidingscentrum voor aspirant F1-rijders. De naam van de nieuwe promotieklasse moest volgens Bernie ook niet al te populair klinken wat dat nam teveel aandacht van zijn circus weg. Nadat Bernie de F2 vakkundig ten grave had gedragen beschikten zowel BMW als Honda over voldoende capaciteit om zich geheel op de F1 te concentreren.
Enrique Mansilla bovenaan in de Karussel los in de gordels omdat niemand onderweg zijn problemen kon oplossen. Dan maar met de gehavende March terug naar de pits. Kijk eens naar de voorwielen.
Voorjaar 1983 de sloopwerkzaamheden aan de oude Nürburgring hadden een aanvang genomen. Maar er kon toch gewoon op de Nordschleife geracet worden.Maar dan op het tot 20.830 km. ingekorte parcours . De pre-grid voor zowel trainingen, kwalificatie als wedstrijd vond plaats op de camping plek voor marshalls van waar de auto’s zo richting provisorische pitlane konden rijden. Toevallige passanten hadden de dag van hun leven. Dichterbij konden ze niet bij hun helden komen. Onder aan de gloednieuwe Tribune T13 had men een ‘’provisorisch’’ aangelegd pitcomplex dat overigens voor lokale RCN-wedstrijden nog steeds gebruikt wordt.
In deze pitlane wordt nog steeds bij RCN events gewerkt. 40 Jaar geleden alweer.
Voor wonderkind Stefan Bellof waren de verwachtingen hooggespannen. In de trainingen verrichtte Stefan in de Karussell iets dat hij ook enkele weken later bij Porsche zou toepassen. Om de bodem van zijn Maurer MM83 BMW niet te beschadigen reed Stefan constant boven in de Karussell wat de nodige verbazing wekte. En enkele weken later vestigde Stefan met een tijd van 6.11.13 vestigde Stefan toen het absolute baanrecord dat enkele jaren geleden door Timo Bernhard tijdens een Porsche PR actie verbroken werd. Op 28 juni 2018 stopten de klokken bij Bernhard’s Porsche 919 Hybrid op 5.19.55. Wel officieel vastgelegd maar geen wedstrijdrecord natuurlijk. Bellof’s laatste optreden in een eenzitter op de Nordschleife werd niet beloond. Door problemen met de gaskabel viel de lokale held al in de openingsronde uit.
Alessandro Nannini op jacht naar zijn landgenoot Gabbiani.
De Argentijn Enrique Mansilla reed tijdens de Eifelrennen 1983 met zijn fabrieks James Gresham March 832 eveneens boven in de Karussell langs maar om wel een hele bizarre reden. Mansilla had onderweg schade opgelopen en moest dit provisorisch herstellen. Nadat Mansilla, die overigens niet meer aan de wedstrijd kon deelnemen, de schade een beetje hersteld had wist hij nog wel de pits te bereiken en zag je een niet vastgesnoerde rijder voorbij komen. “Ik had gewoon geen andere keus” verklaarde Enrique een jaar geleden nog in een social media discussie. Andere tijden. De auto was echter zodanig zwaar beschadigd dat Mansilla nog voor de wedstrijd terug richting Argentinië vloog.
Beppe Gabbiani zou op die dag autosportgeschiedenis schrijven.
De start voor de T13 tribune verliep nogal chaotisch doordat de Italianen Guido Dacco en Fulvio Ballabio elkaar toucheerden en onderaan in wat nu de Sabine Schmitz Kurve is, elkaar ook nog eens te lijf gingen. Het leverde enkele fraaie Italiaanse Soaptaferelen op omdat teambaas Arturo Merzario met zijn videocamera beiden ook nog eens te lijf ging……. Verder kende de toenmalige wedstrijd een rustig verloop waarin de Italiaan Beppe Gabbiani met zijn Onyx Racing Engineering de absolute Ring Master was. Zijn teamgenoot Christian Danner eindigde als derde achter Alessandro Nannini in de Minardi Team Minardi MC 283 BMW Mader. Om één van de laatste overwinnaars in de F2 op de Nordschleife te zijn geweest geeft Beppe Gabbiani nu nog steeds enorm veel voldoening. Het geeft hem nog steeds meer vreugde dan de F1 hem ooit had kunnen geven.
De allerlaatste ronde, Tassin, Ferté, Thackwell. Een afscheid voor altijd.
Na exact 40 jaar rijdt de F2 nog steeds historisch op het Grand Prix Circuit van de Nürburgring in de HSCCC series. Wolfgang Kaufmann won afgelopen weekend beide wedstrijden met de March 782 BMW. Een auto waarvan de internationale vak media enige tijd geleden nog schreef dat dit de beste March was die Robin Herd ooit gebouwd heeft. En beter dan menig F1 auto uit die periode. De Gouden tijden van de toenmalige F2 kunnen nooit meer geëvenaard worden.
March 782 BMW met Marc Devis afgelopen weekend. Eén van de beste producten die Robin Herd ooit gemaakt heeft.