In Memoriam André Malherbe
Motorische sporters onderscheiden zich vaak van andere sporters doordat zij nooit opgeven. Alex Zanardi, Clay Regazzoni, Wayne Rainey en meer recentelijk Billy Monger werden allemaal het slachtoffer van de gevaren van hun geliefde sport. Wie denkt dat deze mensen na het leed dat hun door de sport is aangedaan, verbitterd waren, heeft het faliekant mis. Al deze helden bewezen zich op de één of andere manier met een comeback, zij het actief of passief. Dit verdient ons hoogste respect. Gisteren overleed op 66-jarige leeftijd de Belgisch motorcrosslegende André Malherbe. Juist op het moment dat de Belg op het punt stond om in de autosport furore te gaan maken sloeg begin 1988 het noodlot in Parijs Dakar keihard toe.
Met een grote grijns en vol passie achter het stuur van zijn F3 Ralt RT31 Volkswagen in 1987.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
In Memoriam André Malherbe
Zijn optreden in de autosport was helaas veel te kort. Eigenlijk had André Malherbe in 1988 allang een streep onder zijn motorcross carriere gezet toen het noodlot in Parijs Dakar begin januari dat jaar keihard toesloeg. Op 6 januari van dat jaar maakte Malherbe in Parijs Dakar een zware val die hem voor de rest van zijn leven verlamd maakte. De Belg kon alleen nog maar zijn hoofd bewegen. Wie dacht dat de drievoudige wereldkampioen 500 cc in wrok terugblikte zat er faliekant naast. In een dagbladinterview enkele jaren verklaarde Malherbe "Ik leid elke dag een mooi leven zonder verbittering." Als ik dit interview in de files teruglees denk ik alleen maar dat wij gezonde mensen misschien ook eens even in de spiegel moeten kijken. Ikzelf incluis.
Malherbe had in 1987 allang de overstap naar de autosport gemaakt en kwam voor het Franse Sport Auto team met een Ralt RT31 in het Franse kampioenschap uit. Een steile leercurve die met de Ralt RT31 Volkswagen niet gemakkelijk was, maar aan het einde van het seizoen reed de drievoudige wereldkampioen mee in het peloton al wordt dit niet in resultaten gereflecteerd. Ook in het Duitse F3 kampioenschap was de voormalige motorcrosser een enkele maal van de partij en deed qua rondetijden niet onder voor toppers zoals Schneider, Winkelhock, Biela, v.d. Poele. Eigenlijk zou Malherbe na zijn eerste leerjaar ook in 1988 weer in de F3 en geselecteerde toerwagenraces uitkomen. Het lot besliste echter anders. Een optreden tijdens de 24U van Francorchamps met een Wolf Ford Sierra eindigde in 1987 helaas voortijdig.
Aan het eind van dat seizoen werd Malherbe door het Franse SonAuto gecontracteerd. Een verleiding die hij niet kon weerstaan. Tijdens zijn eerste Dakar verdwaalde Malherbe samen met Yamaha Sonauto teamleider Jean Claude Olivier in de woestijn. Malherbe kwam op hobbel ten val en voelde direct zijn nek niet meer en besefte ook dat het ernstig was. Zijn leven hangt aan een zijden draadje maar werd in Parijs eigenlijk te laat geopereerd. Hij zou voor de rest van zijn leven verlamd blijven. Alleen in zijn hoofd en nek blijft het gevoel. Vrienden en zijn dochter Cassandre gaven Malherbe veel moed en steun.
Als organisator van diverse events gaf hij nooit op. Drie weken geleden werd André in een ziekenhuis opgenomen. Gisteren overleed de drievoudige motorcrosskampioen (plus driemaal vice kampioen) in een Belgisch ziekenhuis. "Ik leid elke dag een mooi leven zonder verbittering" Een spreuk waaraan velen een voorbeeld kunnen nemen.
Jammer dat er door zijn Parijs Dakar ongeval geen vervolg meer kwam aan zijn activiteiten in de autosport.
Met een grote grijns en vol passie achter het stuur van zijn F3 Ralt RT31 Volkswagen in 1987.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
In Memoriam André Malherbe
Zijn optreden in de autosport was helaas veel te kort. Eigenlijk had André Malherbe in 1988 allang een streep onder zijn motorcross carriere gezet toen het noodlot in Parijs Dakar begin januari dat jaar keihard toesloeg. Op 6 januari van dat jaar maakte Malherbe in Parijs Dakar een zware val die hem voor de rest van zijn leven verlamd maakte. De Belg kon alleen nog maar zijn hoofd bewegen. Wie dacht dat de drievoudige wereldkampioen 500 cc in wrok terugblikte zat er faliekant naast. In een dagbladinterview enkele jaren verklaarde Malherbe "Ik leid elke dag een mooi leven zonder verbittering." Als ik dit interview in de files teruglees denk ik alleen maar dat wij gezonde mensen misschien ook eens even in de spiegel moeten kijken. Ikzelf incluis.
Malherbe had in 1987 allang de overstap naar de autosport gemaakt en kwam voor het Franse Sport Auto team met een Ralt RT31 in het Franse kampioenschap uit. Een steile leercurve die met de Ralt RT31 Volkswagen niet gemakkelijk was, maar aan het einde van het seizoen reed de drievoudige wereldkampioen mee in het peloton al wordt dit niet in resultaten gereflecteerd. Ook in het Duitse F3 kampioenschap was de voormalige motorcrosser een enkele maal van de partij en deed qua rondetijden niet onder voor toppers zoals Schneider, Winkelhock, Biela, v.d. Poele. Eigenlijk zou Malherbe na zijn eerste leerjaar ook in 1988 weer in de F3 en geselecteerde toerwagenraces uitkomen. Het lot besliste echter anders. Een optreden tijdens de 24U van Francorchamps met een Wolf Ford Sierra eindigde in 1987 helaas voortijdig.
Aan het eind van dat seizoen werd Malherbe door het Franse SonAuto gecontracteerd. Een verleiding die hij niet kon weerstaan. Tijdens zijn eerste Dakar verdwaalde Malherbe samen met Yamaha Sonauto teamleider Jean Claude Olivier in de woestijn. Malherbe kwam op hobbel ten val en voelde direct zijn nek niet meer en besefte ook dat het ernstig was. Zijn leven hangt aan een zijden draadje maar werd in Parijs eigenlijk te laat geopereerd. Hij zou voor de rest van zijn leven verlamd blijven. Alleen in zijn hoofd en nek blijft het gevoel. Vrienden en zijn dochter Cassandre gaven Malherbe veel moed en steun.
Als organisator van diverse events gaf hij nooit op. Drie weken geleden werd André in een ziekenhuis opgenomen. Gisteren overleed de drievoudige motorcrosskampioen (plus driemaal vice kampioen) in een Belgisch ziekenhuis. "Ik leid elke dag een mooi leven zonder verbittering" Een spreuk waaraan velen een voorbeeld kunnen nemen.
Jammer dat er door zijn Parijs Dakar ongeval geen vervolg meer kwam aan zijn activiteiten in de autosport.