Rally - ONRK: Lefebvre troeft Weijs af in Hellendoorn

De Hellendoornrally is prooi geworden van Stéphane Lefebvre (Citroen C3 Rally2). De Fransman en ex-fabrieksrijder van Citroën, was Hans Weijs Jr. (Ford Fiesta Rally2) te snel af tijdens de zestien klassementsproeven lange Hellendoornrally. Aangezien laatstgenoemde ook nog een titel om voor te vechten had, was Lefebvre bij voorbaat al licht in het mentale voordeel, maar ook de aanpassing aan het Nederlandse parcours verliep vlot. De Fransman was dan ook erg blij met de overwinning. "Ik wil graag Jos bedanken voor de uitnodiging, het doet deugd om te mogen winnen voor dit team" verklaard Lefebvre na afloop.

Tekst en foto's: Dré Galiart

Vies glad met af en toe een zonnetje
De wisselende weersomstandigheden maakten van de 40e editie van de Eurol Hellendoornrally een evenement met vele gezichten. De vrijdag begon al glad en met dreiging van regen voor de laatste proef van de eerste boucle, lag de rijders meteen een lastige bandenkeuze voor. De meeste leken op safe te gaan. De tijden van de eerste twee proeven waren veelbelovend. Weijs het snelste op de eerste proef, Lefebvre op de tweede. Na twee proeven is het verschil 0,4 seconde in het voordeel van Weijs. Bob de Jong (Hyundai I20 R5) is de beste achtervolger met al 9,3 seconden aan de broek. Dan volgt een potentieel sleutelmoment in de wedstrijd, want Daarle is de proef met potentieel een kans op regen volgens de buienradars. De start wordt daar zo'n half uur vertraagd en dus krijgt die potentiële bui mogelijk vrij spel. Echter de regen blijft uit en Lefebvre pakt de leiding over van Weijs met 1,5 seconde marge.



Hoe groot de verschillen daardoor hadden kunnen zijn blijkt later in de wedstrijd als er op Ypelo met tientallen seconden wordt gegooid voor rijders die net in een bui terecht komen.

Toch een sleutelmoment
De grote vraag is of Weijs en Lefebvre 'kop over kop' gaan blijven rijden, of dat een van de twee een onderscheidend verschil gaat maken. Het antwoord komt al in de tweede boucle. Op Hallerhoek rijden de kemphanen vrijwel ex aequo, met maar 0,2 seconde in 't voordeel van de Fransman, maar op de Mageleresch volgt een sleutelmoment. Weijs laat bij het dwarsgooien van de auto, de auto afslaan en ineens wordt het kampioenschap een factor. Met het noodzakelijke schrappen van Assen (waar hij won, maar nog niet ingeschreven stond voor het kampioenschap) is elk puntje nu van belang. En zo gaat er bij Weijs een klein tandje vanaf en groeit de voorsprong van Lefebvre tot 13,6 seconden. Lefebvre is niet verrast door de snelheid die Weijs tot dat moment laat zien "We weten dat Hans een verdienstelijk rijder was in het Junior WRC en hij kent natuurlijk deze wedstrijd" meent de Fransman. De overige Nederlanders worden aangevoerd door Bob de Jong, een van de titelrivalen van Weijs, die op ruim een halve minuut volgt. Even lijkt Erik Wevers zich tussen de kampioenschapskandidaten te mengen met de Polo R5, maar een foutje op de tweede keer Hallerhoek (vast op een zandwal), schakelt hem uit voor het klassement. Van den Heuvel (VW Polo R5) is daardoor vierde op bijna 47 seconden en op plek vijf vinden we verrassend Jos Verstappen. Ondanks dat hij het lastig vindt in het donker en 't natte (beide relatief nieuw voor de Limburger), luistert hij zijn debuut in Nederland op met nette prestaties. Zo houdt hij Jan de Winkel (voor 't eerst met de Fabia Rally2) en Kevin van Deijne (Hyundai I20 Rally2) van zich af.



Lefebvre krijgt meer grip op de wedstrijd
Het licht gaat weer aan en met de buienradar in de aanslag wordt al snel duidelijk dat die app net zo populair zal worden als die van de resultaten. Het zal zeer wisselvallig worden, maar vooral in de middag. Wellicht het laatste verrassingselement? Lefebvre lijkt zijn tempo iets te verhogen terwijl Weijs verder consolideert. Gestaag loopt het verschil op en al snel wordt duidelijk dat alleen één foutje of een lekke band Lefebvre van de zege kan houden. Achteraf zou Weijs over het gevecht verklaren "Na de overshoot was het gat 12-13 seconden en we waren zo met tienden en kleine seconden aan 't gooien. Toen was 't punt van 'nu moet ik oppassen' want we zijn ook nog bezig met een kampioenschap. We hebben ook echt wel hard gereden" meent hij. Dát er hard gereden wordt, blijkt als notabene Bob de Jong stilstaat na de flying finish van de tweede keer Beuseberg. Een pittige crash brengt een onfortuinlijk einde aan zijn wedstrijd en ook aan zijn kampioenschap, zo zal hij later verklaren. Zo schuift alles daarachter, waaronder Jim van den Heuvel en Jos Verstappen, een plek door. De marge van Lefebvre op Weijs is inmiddels bijna een halve minuut, want de Fransman lijkt geen proefwinst meer af te willen staan. Verstappen klokt, net achter de twee sterksten, inmiddels zijn eerste top drie tijden, knap!



Eén emmer wat was niet genoeg
Dreigende regenval, het is de hele wedstrijd al een 'dingetje', maar op Ypelo is het dan zover. Geen emmer, maar bakken. Bakken met water vallen uit de lucht en ook vallen er 'slachtoffers'. Kobus, die op vrijdagavond al uit de top 10 viel door een gebroken achterwiel aan de Škoda Fabia, verruilt het onverhard voor een ritje door een weiland. Hij verklaarde achteraf dat hij eigenlijk nooit echt 't ritme vond in de wedstrijd. Hij is niet de enige die zich laat pakken, want terwijl de eerste 3 a 4 auto's vrijwel droog rijden is 't vooral achteraan in de top tien raak, voor wat betreft de hoosbui. Ingo ten Vregelaar (Fiesta Rally 3) zal het niet snel vergeten. Zijn auto hapt aan de binnenkant van een onverharde bocht en hij trekt zichzelf zo een sloot in. Pas als toeschouwers de auto na een tijdje achteruit duwen komt de auto los. "Die toeschouwers die waren goud waard, daar ben ik ze dankbaar voor. Zij zijn de reden dat we aan de finish staan. Ik had gewoon zevende willen eindigen en dat had gekund" meent Ten Vregelaar. Diverse deelnemers zijn al gepasseerd en een minuten tijdsverlies is het gevolg.



Op slot
Ondanks dat de wedstrijd nog enkele zwaargewichten van proeven te gaan heeft, lijkt met de bui op Ypelo eigenlijk het klassement ver bepaald. Ok, in de 206 cup wordt nog hard gestreden en weet de leider op dat moment, Peter van Teunenbroek, dat Dylan Teiwes hem op de hielen zit (+7,8 s), maar in de overige klassen lijkt er weinig strijd meer. Zo wint Lefebvre en doet Weijs goede zaken voor het kampioenschap. De 40e editie gaat daarmee niet de boeken in als 'de spannendste', maar wel weer een mooie editie. De afwisseling die de organisatie elk jaar weet te brengen, mede door het eendaagse evenement ten tijde van Corona, geeft de rijders jaarlijks weer nieuwe uitdagingen. Dat het op 't einde niet meer spannend was lag niet aan de uitdagendheid van de proeven. Die proeven werden overigens, ondanks het weer, buitengewoon goed bezocht. Na het 'Max Verstappen effect' is er nu wel misschien een 'Jos Verstappen effect'. Hij zelf, genoot ook duidelijk van de wedstrijd. "Het was heel druk langs de proeven en dat was mooi om te zien, al is er ook een gezegde in de rallysport, waar veel mensen staan te kijken, daar moet je voorzichtig doen en dat is ook zo, want daar is het tricky. De samenwerking met Harm is prima, maar ook de sfeer in Nederland is ook gewoon heel goed" vond Verstappen. Ook legt hij uit hoe de deelname van de uiteindelijke winnaar tot stand kwam. "Een week of zes geleden besloten we om Hellendoorn te gaan rijden en toen we met 't team samenzaten, besloten we om ook Stéphane mee te nemen". Verstappen eindigde als vierde. Een plekje beter deed Jim van den Heuvel het, al was hij niet tevreden. "Het was wisselvallig, niet snel genoeg, daarmee niet het maximaal haalbare, denk ik. We hadden eigenlijk Hans moeten verslaan; autotje wassen en naar Twente toe" sluit hij duidelijk af.



Keuzestress
Door het wegvallen in het klassement van Wevers en De Jong, is er een keurige vijfde plaats voor Jan de Winkel die, enkele jaren na de Polo, nu eens van de Škoda Fabia Rally2 aan de tand voelt. Ondanks gebrek aan testkilometers zitten Jan de Winkel en Radboud van Hoek er meteen goed bij. Er is zelfs aansluiting bij Jos Verstappen, maar die moeten ze op zaterdag laten gaan. Een verdienstelijke vijfde plaats is het eindresultaat. Of dit de keuze voor volgend jaar beïnvloed? "We zijn dik tevreden, dit is het summum, maar we moeten gewoon serieus gaan kijken wat haalbaar is" laat De Winkel weten. En er is nóg een rijder die er niet uit is voor volgend jaar; Michiel Becx. Hij kwam proeven van de Alpine in de klasse RGT. Een auto waarvan elke onwetende toeschouwer riep dat hij slecht liep, echter was het knetterende geluid eerder gevolg van de ingebouwde traction control. "Het is een heel bijzondere auto. Hij is niet echt geschikt voor onverhard, maar het is wel echt een dikke vette rallyauto. Er zit zoveel op deze auto, het is 100% moeilijker dan een Rally2 auto. We zijn er nog niet uit of we hier mee doorwillen. We vonden het allebei heel erg leuk" aldus Becx.



Kevin van Deijne maakte al wel zijn definitieve keuze met de nieuwe Hyundai die hem in de ELE zo'n prettige wedstrijd bracht, maar inmiddels gaat het minder goed "We hebben dit seizoen gekozen voor een nieuwe auto, maar we hebben nog steeds problemen met de remmen. Het was opgelost maar een paar proeven later was het weer terug". Hij werd zesde.

Limburgs feestje
Normaal zijn het Lambert Parren en Henk Vossen die vechten om de zelfbenoemde 'Limburg Trophy'. Deze keer lag dat uiteraard anders, maar er was wel Limburgs feest. Bij de laatste tijdcontrole vliegt Richard Pex dolgelukkig de auto van Roger Hodenius in. "4, 7 en 9" schreeuwt hij uit. Hij verklaard zich nader voor de microfoon; "Dit is een gedroomd resultaat! We staan met drie man in de top 10, inclusief Stéphane eigenlijk vier. Dan rij je 1, 4, 7 en 9... dat is geweldig! In Hellendoorn is het speciaal om mee te doen, je droomt hiervan" meent hij. Hodenius debuteerde net als Verstappen in Nederland na al in België te hebben gereden in de C3 Rally2. "Het was geweldig, heel anders, je hebt meer tijd. De eerste keer regen en zand was spannend, maar wel heel gaaf en veranderde 't van stressen naar genieten". Op de vraag of volgend jaar de afwisseling Nederland-België een goed idee was liet hij weten. "Misschien wel, we moeten maar 's even gaan kijken". Tot slot was er natuurlijk nog Parren. Hij deelde niet zo hard mee in het feestje. "Daar ben ik te nuchter voor" liet hij weten, maar hij is zeker nog wel van plan om samen met Ten Vregelaar te gaan vechten voor de Nationale titel om dan volgend jaar á la carte te gaan rijden.



Historisch geweld
'Het gevecht wat er niet kwam', die titel kan wel boven de strijd tussen Doctor en Abbring. Al dacht Abbring daar zelf heel anders over, want hij meende met de Lancia geen partij te moeten zijn voor Doctor. De Ford-rijder moest al op de eerste proef opgeven omdat het gas bleef hangen. Zaterdag verzorgde hij nog diverse mooie passages, maar zelfs als hij nog in competitie was geweest was het maar de vraag geweest of 't echt een gevecht was geworden. Op sommige proeven was Abbring ontketend en wist hij de volledige concurrentie ooit op bijna 30 seconden te rijden. Voor wie twijfelt; Abbring is nog steeds een rijder van wereldformaat en hij pakte bijna 3 minuten op merkgenoot Van der Heijden. Duco Hoekstra werd derde in de Volvo.



We moesten er jaren op wachten om Weijs en Abbring nog 's op dezelfde proeven te zien, maar voor volgend seizoen mogen ze wat ons betreft nóg 's graag tegenover elkaar staan, in gelijk materiaal dan wel.

Diverse klassen
In de GR Yaris Challenge was de winst, niet geheel verrassend, voor Yannick Vrielink. Hij is echt dé te kloppen man in de Challenge en pakte vele minuten voorsprong op Meilink. In de 206 cup kreeg het eerder genoemde gevecht nog wel een andere winnaar. Teiwes wist daar de winst te pakken. In de Motul Clio Rally Trophy was de zege voor Ben van de Laar.