Dragracing: Robert Hight blijft ongeslagen

Robert Hight heeft zijn dit seizoen nog ongeslagen status in Phoenix weten te behouden. In de Auto Club Camaro van John Force Racing snelde Hight op Wild Horse Pass Motorsports Park in de tweede wedstrijd van het seizoen naar zijn tweede opeenvolgende zege. In de Top Fuel klasse ging de overwinning naar Mike Salinas, terwijl bij de Pro Stockers Aaron Stanfield ten koste van Elite Motorsports-teamgenoot Troy Coughlin Jr. de winst voor zich opstreek.

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: NHRA

Een week na de opening op Pomona keerden de teams terug naar Wild Horse Pass Motorsports Park bij Phoenix waar twee weken geleden de aan het seizoen voorafgaande testsessies werden afgewerkt. Dat er tijdens die test meer dan voldoende bruikbare data waren verzameld, bleek wel uit de tijden die in de kwalificatie voor de NHRA Arizona Nationals, ronde twee van de NHRA Camping World Drag Racing Series, op de klokken werden gezet.


Doug Kalitta

Top Fuel
In de Top Fuel klasse snelde Doug Kalitta op vrijdag naar een tijd van 3,657 seconden, op de voet gevolgd door Mike Salinas (3,678 seconden) en Steve Torrence (3,680 seconden). Maar liefst zeven rijders bleven in de kwalificatie onder de 3,700 seconden. Uiterst verrassend werd Kalitta al in de eerste eliminatieronde uitgeschakeld door Rob Passey. Een stuk beter verging het Salinas die met runs in de 3,6 seconden achtereenvolgens Jim Maroney, Shawn Langdon en regerend kampioen Torrence het nakijken gaf. Aan de andere kant van de eliminatieladder had Clay Millican na een mindere kwalificatie waarin de routinier bleef steken op een 13de positie, op tijd de juiste set-up voor zijn Parts Plus Stringer Performance dragster te pakken. Millican klopte achtereenvolgens een verrassend sterke Tripp Tatum, Tony Schumacher en Josh Hart.



In de finale was Millican een fractie eerder weg. De snelheid van de Scrappers Racing Top Fueler was echter net voldoende (3,751 tegen 3,769 seconden) om Salinas met een minimaal verschil naar de overwinning te brengen.


Mike Salinas


Matt Hagan

Funny Car
Ook in de Funny Car klasse ging het in de kwalificatie erg hard waarbij Matt Hagan in 3,823 seconden de eerste positie voor zich opeiste. Daarmee troefde de rijder van het nieuwe team van Tony Stewart de twee John Force Racing-Camaro's van Robert Hight (3,838 seconden) en John Force (3,851 seconden) nipt af. Bij de Funny Cars noteerde de eerste zeven rijders een tijd in de 3,8 seconden.


Robert Hight

In de eliminaties bleef Hight de 3,8-seconden runs aan elkaar knopen en klopte daarmee achtereenvolgens Paul Lee, Bob Tasca en Force. Ook Hagan maakte geen fouten en schoof Terry Haddock, Alexis DeJoria en Tim Wilkerson aan de kant, waardoor de nummers één en twee uit de kwalificatie in de finale om de eindzege mochten strijden.



Hight bleef met 3,831 seconden opnieuw in de 3,8 seconden, terwijl Hagan bleef steken op 4,04 seconden. Daarmee mocht Hight voor het tweede opeenvolgende weekend op het podium plaatsnemen en is de Auto Club JFR-rijder dit seizoen nog altijd ongeslagen.


Kyle Koretsky

Pro Stock
In de Pro Stock klasse werd de eerste kwalificatiepositie opgeëist door Kyle Koretsky (6,520 seconden) in de Lucas Oil/KB Racing Camaro. Kort daarachter Aaron Stanfield (6,521 seconden) en Erica Enders (6,526 seconden). Met acht rijders onder de 6,55 seconden zat ook hier het veld dicht bij elkaar.


Aaron Stanfield

In de eerste eliminatieronde klokte Stanfield een extreem snelle 6,503 seconden om vervolgens ten koste van regerend kampioen Greg Anderson en Mason McGaha naar de finale te rijden. Aan de andere kant van de eliminatieladder klopte Troy Coughlin Jr. Matt Hartford, Deric Kramer en Koretsky, waardoor er net als op Pomona twee Camaro's met Elite Motorsports-motoren in de finale stonden.



Bij de lichten waren Stanfield en Coughlin met een onderling verschil van slechts 0,001 seconde nagenoeg gelijk weg, maar omdat Stanfield met 6,526 tegen 6,539 seconden net iets sneller was, passeerde de Janac Bros Racing Camaro als eerste de finish. Daarmee kreeg Stanfield zijn revanche voor de in Pomona van Enders verloren finale.