DTM: Ook in Spielberg een Red Bull-feestje met winst Liam Lawson

Start van de race met Lawson vanaf pole op kop voor Götz en Maini
Niet alleen op Zandvoort, ook op de Red Bull Ring in het Oostenrijkse Spielberg, het thuiscircuit én eigendom van het frisdrankconcern, was er een Red Bull-feestje te vieren: Liam Lawson, met 19 jaar de jongste rijder in het veld, won voor de tweede maal dit seizoen een race in de DTM. En dat met de Ferrari in Red Bull-kleuren, ingezet door het Italiaanse AF Corse-team. Achter hem eindigden twee Mercedes-rijders op het podium, te weten Maximilian Götz en Philip Ellis.
Tekst: René de Boer (vanuit Spielberg, Twitter: @renedeboer)
Foto's: ITR
In de kwalificatie reed Liam Lawson in de Red Bull-Ferrari met 1:27,851 minuten de snelste tijd, waarmee de Nieuw-Zeelander voor het eerst op de pole-position voor een DTM-race staat. Voor Ferrari is het de tweede pole, en ook nog een keer op rij, na de snelste kwalificatietijd van Alexander Albon voor de zondagsrace op de Nürburgring. Daarmee bevestigde Liam Lawson zijn sterke optreden van de vrije trainingen van vrijdag. Maximilian Götz reed in de HRT-Mercedes de tweede tijd, voor Arjun Maini, eveneens met een Mercedes, maar dan van het GetSpeed-team, die na een technisch defect op vrijdag een nieuwe motor ingebouwd kreeg. Daarachter volgde Sheldon van der Linde als beste BMW-rijder, vooor Philip Ellis (Mercedes) en Alex Albon met de tweede Ferrari.

Zonder problemen door de eerste bocht
Bij de start maakte Lawson het meeste van zijn pole-position en pakte direct de leiding. Achter hem was het wat spannender, maar schade in de beruchte eerste rechterbocht van de Red Bull Ring bleef uit. Götz was tweede, Sheldon van der Linde passeerde Arjun Maini voor de derde plaats, maar even later pakte de Indiër zijn positie weer terug en ook Ellis en Kelvin van der Linde mengden zich in de strijd. Door deze gevechten kon Lawson wat uitlopen en zo had hij na vier ronden al een voorsprong van bijna twee seconden op Götz, terwijl Ellis, vierde achter Maini, de rijders achter zich ophield.

Lawson voor Götz
Al in de vijfde ronde maakten de eerste rijders, onder wie Ellis, hun pitstop. Het overgrote deel van het veld volgde kort daarna: Maini in ronde zes, Götz in ronde zeven en Lawson in ronde acht. In de tiende ronde kwam Sheldon van der Linde in aanrijding met Vincent Abril en viel even later met een defect aan de wielophanging uit. Achter de paar rijders die nog moesten stoppen, Müller, Muth, Rockenfeller en Flörsch, reed Lawson virtueel aan de leiding, gevolgd door Götz, Ellis, Maini, Kelvin van der Linde, Wittmann, Albon en Auer. Vooraan ontspon zich een leuke strijd tussen Müller en Muth, die beide nog hun stop moesten maken. Muth toonde daarbij eens te meer zijn strijdlust en wist de Zwitserse routinier uiteindelijk ook te passeren, zodat hij zijn eerste kilometers als leider in een DTM-race maakte. Müller reed kort daarop de pits in en staakte de strijd.

Albon was ook aan een sterke opmars bezig, terwijl zijn teamgenoot Lawson ook officieel de leiding weer in handen kreeg toen iedereen de pitstop gemaakt had. Vervolgens reed Lawson relatief probleemloos de overwinning naar huis, voor Götz en Ellis. Laatstgenoemde had nog zijn handen vol aan Albon, maar wist uiteindelijk toch zijn podiumplaats te verdedigen. Achter Albon eindigde Kelvin van der Linde als vijfde. Arjun Maini, Marco Wittmann, Lucas Auer, Vincent Abril en Timo Glock completeerden de top tien.

Podium met vlnr Götz, Lawson en Ellis