Column: Waarom we Macau zo gemist hebben
Altijd weer een heerlijk uitzicht als je met de ferry vanuit Hongkong aankomt in Macau
Natuurlijk, je kunt allerlei races prima volgen via livestreams en live-timing. Quotes van coureurs krijg je ook via de mobiele telefoon of via WhatsApp. En toch gaat er niets boven de ervaring ter plekke. Het live zien rijden van de auto's, al is het maar tijdens de vrije training. Het sociale contact met coureurs, technici en teammanagers, wat toch anders is dan even telefonisch vragen naar hoe de race verlopen is. En niet in de laatste plaats ook het contact met collega-journalisten en fotografen, hetzij overdag langs de baan of in het perscentrum, hetzij 's avonds in het restaurant of aan de bar. Hoe zeer we dat allemaal missen, werd vooral dit weekeinde duidelijk, toen de 67e editie van de Macau Grand Prix zonder ons plaatsvond.
Tekst: René de Boer (Twitter: @renedeboer)
Foto's: Rebocar/R. de Boer
"Nu is het gebeurd, nu ben je verslaafd en wil je ieder jaar", zei Tom Coronel in 2005 tegen uw verslaggever, toen die voor het eerst aanwezig was bij de Macau Grand Prix. En zo was het inderdaad: sindsdien heb ik geen enkele editie meer gemist. Soms is het een kwestie van een beetje creatief aan elkaar breien van commerciële opdrachten om het benodigde reisbudget te kunnen afdekken, gelukkig waren er altijd weer bevriende partijen in de vorm van fabrikanten, organisaties en ook af en toe Coronel zelf die hielpen met een hotelkamer en/of een vliegticket. Heel eerlijk: Macau zou ik ook niet graag willen missen.
Twee vierkante meter per persoon in het perscentrum
Natuurlijk, de omstandigheden zijn er anders. Het perscentrum is de kleinste ruimte van het jaar waarin we ons werk mogen doen, met ongeveer twee vierkante meter ruimte per persoon – en daarvan is de helft tafel. Het is er over het algemeen erg lawaaiig en of te koud, als de airco op volle kracht staat te blazen, of te warm, als de airco uit is. Het internet is er langzaam en het verplichte scannen van je toegangskaartje, ook als je op zondagavond voor de vierhonderdste keer in het weekeinde naar binnen of naar buiten loopt, is lastig.
Voor teams en coureurs is het al niet anders. De deelnemers uit de hoofdseries F3 en GT hebben het geluk dat ze in de vaste pitboxen of in de boxen daarachter staan, dat biedt in ieder geval nog iets van comfort. Deelnemers aan de andere series staan in een ondergrondse parkeergarage waar het heet, druk, luid en benauwd is. Kan nooit gezond zijn, maar het hoort nu eenmaal ook bij Macau.
Pits en paddock zijn een ontmoetingsplaats voor mensen in de autosport van over de hele wereld
En het circuit? Voor de ene helft bloedsnel, voor de andere helft tergend langzaam, inclusief de enige bocht ter wereld die we kennen waar een permanent inhaalverbod geldt, omdat de ramp anders niet te overzien zou zijn. Er zijn toch al rode vlaggen genoeg. Knotsgek, maar ook dat past bij Macau en is een van de elementen die het allemaal zo bijzonder maakt.
Vorig jaar, toen er nog normaal gereisd kon worden, waren kennissen van mij in Hongkong en gingen ook een dagje naar Macau. Ik had ze wat tips gegeven voor bezienswaardigheden en een paar adressen om lekker te kunnen lunchen. Toen ze terug waren, stroomden ze niet over van enthousiasme: "Ja, het was aardig om een keer gezien te hebben, maar eerlijk gezegd snappen we niet helemaal waarom jij Macau nou zo geweldig vindt."
Ik begreep hun reactie wel. Als er geen races zijn, is het een doorsnee Aziatische stad met een sterke nadruk op de casinobranche. Tijdens raceweek is Macau een ontmoetingsplaats van mensen uit de autosport van over de hele wereld, die hier samenkomen. Sommigen van hen zie je alleen in Macau, eenmaal per jaar, maar juist het bijhouden van die contacten behoort tot de dingen die de Grand Prix daar zo leuk maakt. Je treft elkaar overdag in de pits, de paddock of het perscentrum en 's avonds in een van de vele restaurants of bars.
Bovendien is Macau ook best een fijne plek om te vertoeven, zeker als je een beetje aangenaam hotel hebt. Die zijn er genoeg, en zeker als het geen raceweek is nog best betaalbaar ook, want de meeste hotelaccommodatie is er alleen maar op gericht om zoveel mogelijk goklustigen aan te trekken. Culinair gezien vind je er ook van alles, van een van de beste steakrestaurants die we kennen via geweldige Italiaanse restaurants tot alle geneugten die de Aziatische keuken te bieden heeft, van pittig Kantonees tot heerlijke Indiase curry's en van verfijnd Thais tot aan even prachtige als smakelijke sushi's. Wil je wat cultuur zien, dan kan dat in Macau, wil je shoppen, dan kan dat er ook, en voor vrije-tijdsbesteding reiken de mogelijkheden van lekker ontspannen aan het zwembad van het hotel tot aan golfen of karten. Dus ja, we hebben Macau dit jaar erg gemist. Hopelijk kan en mag volgend jaar wél weer!
