Retro: 11 september 1995 Keith Odor’s laatste overwinning door de dood omfloerst
Vandaag exact 25 jaar geleden behaalde Keith Odor op de Berlijnse AVUS-ring zijn allereerste overwinning in het toenmalige STW kampioenschap. Vanaf pole reed de Brit in de eerste wedstrijd, onder BMW druk van Joachim Winkelhock en Peter Kox, naar zijn allereerste overwinning met Nissan in de Supertourers. De uiterst supersnelle AVUS-ring werd hem in de tweede wedstrijd noodlottig.
Tekst: Willem J. Staat
Foto's: Willem J. Staat/archief Willem J. Staat
Direct vanaf de eerste kennismaking in 1990 op Spa had ik direct een klik met Keith Odor.
11 september. 1995. Keith Odor's laatste overwinning door de dood omfloerst
Je hebt circuits en circuits. Maar ook tradities. De inmiddels verdwenen Berlijnse AVUS-ring, wat eigenlijk gewoon nog een stuk autobaan is, werd in het verleden één of twee weekenden per jaar voor wedstrijden opengesteld. Met een chicane en een hairpin bestond de baan uit twee rechte stukken waar eigenlijk voor elke klasse krankzinnige snelheden werden behaald en iedereen achteraf blij was dat hij het overleefd had.
Voor het vallen van de muur lag er ook nog een stukje op Oost Berlijns gebied. Ondergetekende is er drie of viermaal geweest en ondanks het feit dat je er redelijk goede foto's kon maken was het niet bepaald mijn favoriete circuit. Aan één ding was er geen gebrek, slipstreamen, spektakel en highspeed crashes. In 1994 had John Winter een zware crash waarbij zijn auto in brand vloog en een half jaar later elimineerde het gehele DTM veld zich bij de start van de tweede wedstrijd, die niet meer werd voortgezet. Op 11 september werd eigenlijk het lot van de AVUS ring definitief bezegeld. Er werd in 1996 nog eenmaal gereden en daar was het "Schluss". Niet een baan waar je ondanks de rijkelijk (beladen) historie echt rouwig om kon zijn.
Die fraaie Rood-wit-blauwe helm.
Janspeed
Toen het Rode Leger in 1956 Hongarije binnenviel koos Janos O'dor eieren voor zijn geld en vluchtte naar Engeland. Of de naam nu O'dor of Odor met een umlaut was is moeilijk te verifiëren. Het werd Odor in GB. Amper zes jaar later richtte Janos zijn eigen tuningbedrijf op. Aanvankelijk gespecialiseerd in Mini's. Het bedrijf prepareerde auto's voor de London Sydney Marathon en in 1968 en later ontstond er een innige band met Datsun/Nissan. Janspeed werd voor Nissan de tuner in Europa. Vooral in het Nederlandse toerwagenkampioenschap maakte Han Tjan begin zeventiger jaren goede sier. Tjan werd later hoofd bij Nissan Motorsports Europe en speelde een belangrijke rol om de zoon van Janos Odor, Keith in 1995, na een catastrofaal BTCC jaar, op het vasteland van Europa te laten racen.
De in 1962 geboren Keith was evenals zijn vader een techneut en begon na wat lokale rally's eigenlijk op latere leeftijd pas echt met racen. De doorbraak kwam in 1989 toen hij met een Ford Sierra een lokaal Brits toerwagenkampioenschap won.
Bij zijn eerste deelname één jaar later in de 24U van Spa pakte Keith direct de overwinning in zijn klasse met die schitterende Skyline. Een resultaat wat hij een jaar later herhaalde voordat er voet gevat werd in het toenmalige populaire BTCC. In het voorprogramma van de Formule 1 behaalde Keith zijn allereerste overwinning op Silverstone. In tegenstelling tot 1994 werd het een jaar vol goede resultaten.
Op weg naar een eerste overwinning in de STW series.
Nissan Motorsports Europe bezorgde de inmiddels al 33-jarige Keith voor 1995 een zitje bij de BMS Scuderia Italia in de uiterste competitieve STW series met een Nissan Primera. Met Audi, BMW, Ford, Honda, Nissan, Toyota was de competitie zwaar. De BMS Scuderia Italia met al haar F1 knowledge was evenals de buitenlandse concurrentie tegen de Duitse giganten Audi en BMW niet opgewassen. Ondanks de inzet van ex F1 rijder Ivan Capelli kwam de concurrentie in de STW beginperiode gewoon te kort. De dag die een gloriedag had moeten worden werd een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de AVUS-ring en de autosport.
Odor onder enorme druk van de BMW brigade in de Sprintwedstrijd.
Voor de voorlaatste wedstrijd behaalde de pas getrouwde Odor zijn eerste pole op die uiterste snelle maar gemene Avusring. Zijn eerste sinds 1993. Voor de wedstrijd kondigde Odor aan nog een biertje te gaan drinken om met een gerust hart te kunnen gaan slapen. Vanaf pole won Odor. Maar in de tweede wedstrijd ging het in leidende positie dramatisch mis.
Om de snelheden wat af te remmen waren er wel twee kunstmatige chicanes aangelegd maar het is te betwijfelen, of die veel nut hadden want de veren en ophanging hadden behoorlijk veel te lijden. Bij het uitkomen van de laatste chicane ging het op het rechte stuk verschrikkelijk mis. Door een vermoedelijke klapband of een breuk in de wielophanging spinde Odor raakte de vangrails en kwam midden op de baan tot stilstand. Twee deelnemers wisten hem nog te ontwijken, maar de Duitser Frank Biela nam in een 'splitsecond" de verkeerde keuze en ramde de BMS Scuderia Italia Nissan met volle snelheid op zijn deur. Biela bleef ongedeerd.
Medische hulp was direct ter plaatse en de wedstrijd werd ook direct met een code rood afgebroken. Vanuit de hairpin zijn we zwijgend teruggelopen want we begrepen dat de situatie ernstig was, alhoewel er aanvankelijk hoopvolle berichten waren. Gedurende de nacht overleed Odor, 33 jaar oud, aan een bloedprop in de hersenen.
De mogelijke oorzaak van de crash is eigenlijk duidelijk te zien. Omver gereden paaltjes. Dansende auto's in de chicanes, beschadigde spatborden en wielophangingen die enorm te lijden hadden.
De finale van de ADAC STW Masters vond 14 dagen later op de Nürburgring plaats. Alle auto's waren met een sticker "For Keith" voorzien. En toen kreeg ik de meest vreselijke opdracht in mijn lange carrière. Via via had Keith's vader gevraagd of daar foto's gemaakt van konden worden. Heb dit toen gedaan maar heb daar nooit geld voor willen vragen.
De Nissan van teamgenoot Ivan Capelli.
De Nissan Pitbox 14 dagen later. Een bedevaartsoord.
Keith Odor, een beminnelijk mens en begaafd technicus, werd op de dag van zijn succes ingehaald door de dood...
Keith Odor gone but not forgotten.
Tekst: Willem J. Staat
Foto's: Willem J. Staat/archief Willem J. Staat
Direct vanaf de eerste kennismaking in 1990 op Spa had ik direct een klik met Keith Odor.11 september. 1995. Keith Odor's laatste overwinning door de dood omfloerst
Je hebt circuits en circuits. Maar ook tradities. De inmiddels verdwenen Berlijnse AVUS-ring, wat eigenlijk gewoon nog een stuk autobaan is, werd in het verleden één of twee weekenden per jaar voor wedstrijden opengesteld. Met een chicane en een hairpin bestond de baan uit twee rechte stukken waar eigenlijk voor elke klasse krankzinnige snelheden werden behaald en iedereen achteraf blij was dat hij het overleefd had.
Voor het vallen van de muur lag er ook nog een stukje op Oost Berlijns gebied. Ondergetekende is er drie of viermaal geweest en ondanks het feit dat je er redelijk goede foto's kon maken was het niet bepaald mijn favoriete circuit. Aan één ding was er geen gebrek, slipstreamen, spektakel en highspeed crashes. In 1994 had John Winter een zware crash waarbij zijn auto in brand vloog en een half jaar later elimineerde het gehele DTM veld zich bij de start van de tweede wedstrijd, die niet meer werd voortgezet. Op 11 september werd eigenlijk het lot van de AVUS ring definitief bezegeld. Er werd in 1996 nog eenmaal gereden en daar was het "Schluss". Niet een baan waar je ondanks de rijkelijk (beladen) historie echt rouwig om kon zijn.
Die fraaie Rood-wit-blauwe helm.
Janspeed
Toen het Rode Leger in 1956 Hongarije binnenviel koos Janos O'dor eieren voor zijn geld en vluchtte naar Engeland. Of de naam nu O'dor of Odor met een umlaut was is moeilijk te verifiëren. Het werd Odor in GB. Amper zes jaar later richtte Janos zijn eigen tuningbedrijf op. Aanvankelijk gespecialiseerd in Mini's. Het bedrijf prepareerde auto's voor de London Sydney Marathon en in 1968 en later ontstond er een innige band met Datsun/Nissan. Janspeed werd voor Nissan de tuner in Europa. Vooral in het Nederlandse toerwagenkampioenschap maakte Han Tjan begin zeventiger jaren goede sier. Tjan werd later hoofd bij Nissan Motorsports Europe en speelde een belangrijke rol om de zoon van Janos Odor, Keith in 1995, na een catastrofaal BTCC jaar, op het vasteland van Europa te laten racen.
De in 1962 geboren Keith was evenals zijn vader een techneut en begon na wat lokale rally's eigenlijk op latere leeftijd pas echt met racen. De doorbraak kwam in 1989 toen hij met een Ford Sierra een lokaal Brits toerwagenkampioenschap won.
Bij zijn eerste deelname één jaar later in de 24U van Spa pakte Keith direct de overwinning in zijn klasse met die schitterende Skyline. Een resultaat wat hij een jaar later herhaalde voordat er voet gevat werd in het toenmalige populaire BTCC. In het voorprogramma van de Formule 1 behaalde Keith zijn allereerste overwinning op Silverstone. In tegenstelling tot 1994 werd het een jaar vol goede resultaten.
Op weg naar een eerste overwinning in de STW series.
Nissan Motorsports Europe bezorgde de inmiddels al 33-jarige Keith voor 1995 een zitje bij de BMS Scuderia Italia in de uiterste competitieve STW series met een Nissan Primera. Met Audi, BMW, Ford, Honda, Nissan, Toyota was de competitie zwaar. De BMS Scuderia Italia met al haar F1 knowledge was evenals de buitenlandse concurrentie tegen de Duitse giganten Audi en BMW niet opgewassen. Ondanks de inzet van ex F1 rijder Ivan Capelli kwam de concurrentie in de STW beginperiode gewoon te kort. De dag die een gloriedag had moeten worden werd een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de AVUS-ring en de autosport.
Odor onder enorme druk van de BMW brigade in de Sprintwedstrijd.
Voor de voorlaatste wedstrijd behaalde de pas getrouwde Odor zijn eerste pole op die uiterste snelle maar gemene Avusring. Zijn eerste sinds 1993. Voor de wedstrijd kondigde Odor aan nog een biertje te gaan drinken om met een gerust hart te kunnen gaan slapen. Vanaf pole won Odor. Maar in de tweede wedstrijd ging het in leidende positie dramatisch mis.
Om de snelheden wat af te remmen waren er wel twee kunstmatige chicanes aangelegd maar het is te betwijfelen, of die veel nut hadden want de veren en ophanging hadden behoorlijk veel te lijden. Bij het uitkomen van de laatste chicane ging het op het rechte stuk verschrikkelijk mis. Door een vermoedelijke klapband of een breuk in de wielophanging spinde Odor raakte de vangrails en kwam midden op de baan tot stilstand. Twee deelnemers wisten hem nog te ontwijken, maar de Duitser Frank Biela nam in een 'splitsecond" de verkeerde keuze en ramde de BMS Scuderia Italia Nissan met volle snelheid op zijn deur. Biela bleef ongedeerd.
Medische hulp was direct ter plaatse en de wedstrijd werd ook direct met een code rood afgebroken. Vanuit de hairpin zijn we zwijgend teruggelopen want we begrepen dat de situatie ernstig was, alhoewel er aanvankelijk hoopvolle berichten waren. Gedurende de nacht overleed Odor, 33 jaar oud, aan een bloedprop in de hersenen.
De mogelijke oorzaak van de crash is eigenlijk duidelijk te zien. Omver gereden paaltjes. Dansende auto's in de chicanes, beschadigde spatborden en wielophangingen die enorm te lijden hadden.
De finale van de ADAC STW Masters vond 14 dagen later op de Nürburgring plaats. Alle auto's waren met een sticker "For Keith" voorzien. En toen kreeg ik de meest vreselijke opdracht in mijn lange carrière. Via via had Keith's vader gevraagd of daar foto's gemaakt van konden worden. Heb dit toen gedaan maar heb daar nooit geld voor willen vragen.
De Nissan van teamgenoot Ivan Capelli.
De Nissan Pitbox 14 dagen later. Een bedevaartsoord.
Keith Odor, een beminnelijk mens en begaafd technicus, werd op de dag van zijn succes ingehaald door de dood...
Keith Odor gone but not forgotten.