DTM: Interview Robin Frijns: "Ik heb er vertrouwen in dat ik al gauw mijn eerste DTM-overwinning kan vieren"

Voor het derde jaar rijdt Robin Frijns een Audi RS 5 in de kleuren van Aral Ultimate bij het Audi Sport Team Abt

Mogelijkheden voor individuele interviews zijn er vanwege de corona-beperkingen tijdens de DTM-weekeinden niet zoveel. Fysiek contact tussen rijders en journalisten wordt zoveel mogelijk vermeden. De PR-afdeling van Audi Motorsport hield echter een uitvoerig interview met de Nederlandse Audi-fabriekscoureur Robin Frijns, dat we hierbij vertaald weergeven.

Tekst: aangeleverd bericht, vertaling: René de Boer
Foto's: PR

Hoe voel je je na de marathonreeks van races in de DTM en de Formule E in de afgelopen drie weken?
Ik voel me nog steeds goed. Het was behoorlijk zwaar, vooral mentaal, vanwege het overstappen van de ene raceauto in de andere en weer terug. Het voelt telkens weer ongewoon aan en het duurt altijd een paar ronden om weer vertrouwd te raken met de auto. Als het gaat om fysieke kwalen voelde ik mijn linker duim na de Formule E-races in Berlijn wel een beetje, omdat we zoveel linkerbochten moesten rijden. Dat is slechts een voorbeeld van kleinere problemen die heel normaal zijn als je zoveel races rijdt, bijna iedere dag.

Hoe verliep voor jou de voorbereiding op de DTM-evenementen op de Lausitzring met zo weinig tijd tussen de races van de beide series?
De voorbereiding was vanwege de korte tijd die ertussen zat niet optimaal, maar het team heeft het raceweekeinde echt heel goed voorbereid, ook zonder ons als rijders. Alleen zo kon ik twee keer de pole-position en opnieuw een podiumplaats binnenhalen. Voorafgaand aan de seizoensstart in Spa hebben we bovendien geprobeerd om het krappe tijdschema voor de races op de Lausitzring door een intensievere voorbereiding te compenseren.


Teamgenoten en vrienden: Robin Frijns en Nico Müller

Je teamgenoot Nico Mülleren jij hebben gedurende een groot deel van jullie carrière in de autosport samen gereden. Hoe is jullie verhouding in de loop der jaren ontwikkeld?
We hebben elkaar in 2012 voor het eerst ontmoet, toen nog in de World Series by Renault. Toen hadden we niet echt contact met elkaar, omdat we voor verschillende teams reden. Pas later, toen we beide voor Audi Sport in het GT3-programma reden, hebben we elkaar bij gemeenschappelijke races echt leren kennen. Sinds we in de DTM als teamgenoten bij Abt Sportsline rijden, is onze verhouding steeds beter geworden. Vorig jaar zijn we met onze vriendinnen zelfs samen op vakantie geweest. Het is in de racerij niet altijd eenvoudig om zowel professioneel als privé een goede relatie met je teamgenoot te hebben.

Denk je dat het een sleutel voor jullie succes is, dat jullie het zo goed met elkaar kunnen vinden?
Dat is lastig te zeggen. Er zijn zoveel dingen die perfect moeten samenvallen om tot succes te komen. Maar de sfeer die we binnen het team hebben, vooral de laatste twee jaar, was altijd heel goed. We werken allemaal in dezelfde richting en we proberen elkaar te ondersteunen. Ik denk dat het zeker bijdraagt toot succes en dat het ons als team naar een hoger niveau tilt.



Dit seizoen heb je al drie van de vier pole-positions behaald, maar je wacht nog steeds op je eerste overwinning in de DTM. Wat ontbreekt er volgens jou nog voordat je op de hoogste trede van het podium kunt staan?
Eerlijk gezegd is het een beetje raar zoals het dit jaar loopt. Vroeger was de kwalificatie nooit mijn sterkste punt. Ik heb me altijd met goede snelheid in de races opgewerkt. Nu lijkt het wel alsof er sprake is van het tegendeel. Nu waren we sterk in de kwalificatie, maar niet snel genoeg in de races. Ik geloof echter niet dat dat het hele jaar zo door zal gaan. De eerste twee evenementen waren meer uitzonderingen. In Spa had iedereen grote problemen met bandenslijtage. En de Lausitzring is een baan met weinig grip, iets wat voor mij altijd al lastig was. Ik denk dat het op andere circuits zoals Assen of Zolder die beter passen bij mijn rijstijl, in de races en hopelijk ook nog steeds in de kwalificatie goed zal gaan. Er zijn nog zeven raceweekeinden te gaan en ik heb er vertrouwen in dat ik al gauw mijn eerste DTM-overwinning kan vieren.

Na bijna drie weken met races kun je nu weer wat tijd thuis doorbrengen. Hoe probeer je je te ontspannen?
Ik ben zondagavond thuis aangekomen en ben nu heel blij dat ik de komende drie dagen hier ben. Thuis probeer ik altijd de racerij uit te schakelen, zo goed mogelijk te ontspannen en te genieten van kleine dingen, bijvoorbeeld tijd doorbrengen met mijn familie. Bovendien probeer ik een beetje slaap in te halen. Tijdens de raceweekeinden maakt iedereen lange dagen en korte nachten. De komende negen weken worden voor mij opnieuw zeer intensief zonder een vrij weekeinde ertussen. Daarom probeer ik ervoor te zorgen, pauze te nemen wanneer dat mogelijk is.

Hoe belangrijk is voor jou de ondersteuning van vrienden en familie tijdens deze intensieve periode?
Daar heb ik heel veel aan. Niet alleen tijdens de vele raceweekeinden, maar altijd. Uiteindelijk ben ik een heel gewoon iemand die blij wordt van kleine dingen in het leven. Bijvoorbeeld lunchen in mijn favoriete restaurant, zonder de hele tijd aan werk te denken. Of het nu mijn familie, vrienden of met mijn vriendin is, ik geniet er altijd van, ze om me heen te hebben.



Jouw vriendin werkt ook bij Abt Sportsline. Heb je daardoor minder last van heimwee?
Ik ben natuurlijk heel blij dat ze ook op het circuit bij me in de buurt is, maar ondanks dat we voor hetzelfde team en op dezelfde plek werken, komen we elkaar echt niet zovaak tegen. Zij heeft haar werk, ik het mijne en we concentreren ons allebei op onze opgaven op het circuit. Het is een volledig andere omgeving. In het algemeen ben ik er heel tevreden mee hoe we ons beroeps- en privéleven geregeld hebben.

In jouw Facebook-Live-interview van afgelopen zaterdag sprak je ook over je sociale activiteiten. Wat is voor jou de motivatie om iets goeds te doen voor anderen?
Het is geweldig als je kunt helpen. In het bijzonder wanneer het om kinderen gaat. Ik wil later ook graag een eigen gezin. Voor ouders is het het belangrijkste, hun kinderen gelukkig te zie opgroeien. Ik heb heel veel geluk gehad dat ik het leven kan lijden waarvan ik altijd heb gedroomd. Tegelijkertijd weet ik ook dat niet iedereen zoveel geluk heeft. Dat maakt het duidelijk dat er dingen in het leven zijn die belangrijker zijn dan autosport.

Tijdens het interview heb je ook je talisman laten zien, die je altijd meeneemt als je onderweg bent. Wat is het verhaal daarachter?
Een paar jaar geleden werd de zoon van een kennis van me ernstig ziek. Ik wilde helpen en kwam toen in contact met de organisatie 'Groot Hart', een goed doel. Ik wist dat hij racefan was en heb hem uitgenodigd om naar Zandvoort te komen en daar als passagier met mij in een Radical SR3 mee te rijden. Ik heb gewoon geprobeerd om hem een onbezorgde tijd te bieden. Zes maanden later is hij helaas overleden. Sindsdien neem ik de teddybeer die hij me gaf, altijd mee als ik op reis ben naar de raceweekeinden.


Intensief duel met René Rast op de Lausitzring

Hoe kijk je terug op het eerste van de twee raceweekeinden op de Lausitzring en de duels met je Audi-DTM-teamgenoot René Rast in de race op zondag?
Het was een hard duel, zonder meer. Ik denk dat het voor ons beide gemakkelijker had kunnen zijn. Maar natuurlijk hebben we van tevoren geen gezamenlijk plan gemaakt. Ik dacht dat hij me weer voorbij zou laten toen ik later sneller was. We hebben nog geen gelegenheid gehad om erover te praten, omdat we na de race nog veel afspraken en meetings hadden, maar misschien is er voor de volgende race nog een gelegenheid.

Komend weekeinde wordt er op de langere variant van de Lausitzring gereden. In hoeverre verschilt die van het sprintcircuit?
Qua set-up zijn beide banen vergelijkbaar, maar we moeten beter worden met onze longruns. In het algemeen is de Lausitzring niet mijn favoriete circuit, omdat de baan weinig grip biedt en maar weinig informatie geeft over wat er met de auto gebeurt. De langere baanvariant ligt me meer, omdat er twee extra rechte stukken in zitten en daarmee meer mogelijkheden biedt om in te halen. En gelukkig is bocht zes anders. Op het sprintcircuit is die passage behoorlijk hobbelig, wat niet erg past bij mijn rijstijl. Nu hebben we met het langere rechte stuk na bocht vijf nog een goede mogelijkheid om plaatsen goed te maken. Bovendien is het aantal ronden iets lager en daarmee de bandenslijtage wat minder. Tijdens de race nemen we daarmee minder bochten en de banden hebben op de rechte stukken wat meer tijd om af te koelen, voor zover ook het weer meespeelt.

Wat zijn je verwachtingen voor de race?
Ik was behoorlijk verbaasd dat we afgelopen weekeinde in beide races vanaf de pole-position konden starten. Ons doel is om opnieuw competitief te zijn en opnieuw punten voor het kampioenschap te scoren. We hadden al de kans om te winnen en ik denk dat we in de loop van het seizoen nog meer van zulke kansen krijgen. Hopelijk dit weekeinde al!