Special: Afscheidsinterview Dr. Wolfgang Ullrich: "Eindelijk eens doen waar ik zin in heb"
Dr. Wolfgang Ullrich vervulde bijna een kwart eeuw de functie van Audi-sportdirecteur.
Officieel was Dieter Gass al sinds 1 januari van dit jaar verantwoordelijk voor de sportactiviteiten bij Audi, maar zijn voorganger Dr. Wolfgang Ullrich, die het ambt van 'Sportchef' bijna 23 jaar bekleedde, stond hem nog als adviseur terzijde. Nu is de Oostenrijker dan definitief met pensioen, het FIA Formule E-weekeinde in Hongkong was het laatste evenement waarbij hij in functie ter plekke was. Hij nam de tijd voor een uitgebreid gesprek met AUTOSPORT.NL. Over waarom Zandvoort bijna van de DTM-kalender verdween, waarom het nooit wat werd met een Nederlandse rijder bij Audi, over Le Mans, de 'Schieb-ihn-raus'-affaire en waar hij het meest naar uitkijkt.
Tekst: René de Boer (Twitter: @renedeboer)
Foto's: Audi
De seizoensstart van de Formule E was uw laatste officiële optreden namens Audi. Welke indruk had u daar?
Het werd me bewust, omdat iedereen me er constant aan herinnerde. Verder was het als ieder ander raceweekeinde: ik heb me geconcentreerd op wat er gebeurt, zoals altijd. Normaal gesproken zou ik er dan niet zo erg over nadenken. Bovendien verander je er toch niks aan, tijdens het weekeinde was er niets anders dan normaal. Volgend jaar wordt het natuurlijk een ander verhaal en daar zal ik over moeten nadenken. Hoe dat precies wordt, valt nu nog niet te zeggen. De laatste twee jaar waren voor mij nogal moeilijk, maar sinds ongeveer een half jaar heb ik toch weer een zeer positief gevoel.
Op het podium in Le Mans in 2007
Wanneer u op de jaren bij Audi terugblikt, wat steekt er voor u in die periode boven de rest uit?
Er zijn heel wat hoogtepunten, maar wat er bovenuit steekt, is het hele verhaal rondom Le Mans. Daarnaast dat we als fabrikant zijn teruggekeerd in de DTM. Wat er sindsdien in de DTM en rondom de DTM is opgebouwd, dat is beslist niet iets wat je iedere dag ziet. Dat zijn de twee grote aspecten die ook bij mij in de herinnering blijven. Le Mans is iets heel bijzonders, elke keer in Le Mans was nieuw en anders. Wat bij mij ook een sterke indruk heeft achtergelaten, dat zijn de jaren in Amerika, in de ALMS, eenvoudigweg omdat de autosport in Amerika heel anders beleefd wordt. Het was een spannende tijd, waarin we een heel seizoen in Amerika reden, telkens weer naar Europa terugkeerden en de verschillende manieren waarop de autosport wordt beleefd, weekeinde na weekeinde mee te maken.
De Amerikaanse aanpak ligt u daarbij meer, nietwaar?
Mij persoonlijk wel. Als ik het zou kunnen uitkiezen, dan heb ik de Amerikaanse stijl liever. Tegelijkertijd was het echter ook duidelijk, dat dat in Europa niet zou kunnen functioneren. Daar horen verschillende aspecten bij: de circuits, de teams, de monteurs, de toeschouwers en de manier waarop mensen de races beleven. Dat is in Amerika volledig anders.
Successen in de tweeliter-Supertoerwagens
U heeft de periode van de tweeliter-supertoerwagens medio negentiger jaren nog niet genoemd. Daarin was Audi tenslotte ook zeer succesvol.
Dat was de basis voor alles wat daarna kwam. Als er destijds niet een verbod op vierwielaandrijving voor op het circuit was gekomen, omdat wij daarmee zo succesvol waren, wie weet of we dan ooit naar Le Mans zouden zijn gegaan. En dan was er nog de opbouw van de klantensport als onze derde zuil, hoewel die afdeling later ergens anders werd ondergebracht, maar de eerste R8 werd bij ons ontwikkeld. Ook de zeer lange voorbereiding en daarna het opbouwen van het autosportcentrum in Neuburg was een wezenlijk aspect. Ik heb daarvoor heel veel input geleverd om ook groen licht vanuit de directie te krijgen. Het was natuurlijk jammer dat toen het centrum er eindelijk was, het programma waarvoor het centrum in eerste instantie gepland was, geschrapt werd, maar ook voor elk ander autosportprogramma is het centrum een goede basis.
Met Joest-teammanager Ralf Jüttner en ACO-man Alain Tannier (bijgenaand 'The Sherrif') bij de laatste WEC-race in Bahrein 2016
U was als sportdirecteur bijna een kwart eeuw voor Audi actief en hebt in die periode meerdere collega's bij andere merken op die positie zien komen en gaan. Wat is uw geheim, waardoor u zo lang op deze positie gebleven bent?
Dat kan ik zelf moeilijk inschatten, maar wellicht was een van de oorzaken dat het programma er altijd verder ontwikkeld werd of dat er constant nieuwe programma's opgebouwd of erbij gekomen zijn. Daarbij was het goed dat er als basis de nodige continuïteit was. Bovendien denk ik dat het geholpen heeft, dat ik een zeer goede en eerlijke relatie met de raad van bestuur had. Op een bepaald moment was het bij ons in het bedrijf duidelijk: "Autosport, dat is Ullrich." Dat hielp af en toe ook wel mee. Niettemin moeten er ook altijd prestaties geleverd worden. Bij Audi Sport werden we door de band met de technische ontwikkeling ook meer als onderdeel van deze afdeling beschouwd. Maar de continuïteit had niet alleen te maken met de sportchef, dat betrof ook de niveaus eronder. Daar zijn ook mensen bij Audi Sport die er al heel lang bij zijn.
U heeft een technische achtergrond. Toen u aan uw functie bij Audi Sport begon, kreeg u ook te maken met managementtaken. Was u zich daarvan bewust?
Ja, dat was me wel duidelijk, maar de omvang was heel anders, want Audi Sport telde destijds 67 medewerkers, en een paar daarvan waren ook nog in Neckarsulm. Voordat ik bij Audi Sport kwam, maakte de motorenontwikkeling geen deel van de sportafdeling uit. De racemotoren vielen onder de motorontwikkeling, maar dat was één van de eerste dingen, waarover ik zei: 'Dat wil ik zo niet'. De racemotoren horen bij de autosport, het kan niet zo zijn dat er dan een 'black box' komt. Dat klopt gewoon niet, nog geheel afgezien van het feit dat ikzelf ook een motorenman ben. Ik geloof dat het belangrijk was om dat te veranderen. De integratie tussen Neckarsulm en Ingolstadt was in de loop der jaren altijd een lastig verhaal, maar we hebben toch altijd een goede oplossing gevonden.
In zijn eerste jaren (hier 1995) nog met baard