Formule 1: Arrows Shake Down. Jos Verstappen verpulvert baanrecord Zandvoort

Even zwaaien
Je zou bijna kunnen zeggen dat Verstappen in zijn gewone kloffie - overigens precies de uitmonstering die hij droeg, in plaats van de keurig gesteven sponsorkleding waar de meeste coureurs zich zonder morren in hijsen - ook al twintigduizend mensen zou trekken. Een paar stappen op het rechte eind, even zwaaien naar het publiek, een kort interviewtje met Olav Mol en het publiek is tevreden. Zoals vroeger wel gezegd werd dat het voor de voorzitter van Feyenoord voldoende zou zijn om met Coen Moulijn op schoot in de middencirkel te gaan zitten om de Rotterdamse Kuip vol te krijgen.

Maar Verstappen vindt het veel te leuk om een paar rondjes te rijden voor zijn Nederlandse fans, zijn thuisbasis, de mensen waar hij in feite zijn herkansing in de Formule 1 mede aan te danken heeft. "Dat er nog 27.000 mensen op zijn komen dagen, valt me nog mee", zei hij na zijn demonstratie. "Door het tegenvallende weer en het voetbal had ik daar eigenlijk niet op gerekend." De Limburger was goed te spreken over het nieuwe circuit, al was bij de Arrows Formule 1 voor het eerst echt goed te zien hoe hobbelig de asfaltlaag in Zandvoort eigenlijk is. "Ik zou in een paar bochten wel de vangrails een beetje verplaatsen. De Tarzan-bocht en de Gerlach hebben eigenlijk een te kleine run-off voor een echt Formule 1-circuit, om nog niet te spreken van Bosuit. Maar het Scheivlak en de bochten daarna zijn ongelofelijk spannend." Om het verschil met 1996 aan te geven vertelde Verstappen dat destijds de topsnelheid nog tussen de 292 en de 300 km/h had gelegen, maar dat hij nu zelfs 309 km/h had gehaald.

'Elke uitvalbeurt blijft moeilijk te accepteren.'
Neerlands hoop in bange dagen ging ook nog even op de stagnerende ontwikkeling bij Arrows in. "We hebben net een ontzettend succesvolle test in Monza achter de rug, waar wij honderd rondjes zonder enig probleem hebben gereden. Ik heb er nog steeds alle vertrouwen in. De betrouwbaarheid van de auto kent zijn ups en downs en dat is wel eens moeilijk natuurlijk. Maar als we zouden weten waar het aan lag, zouden we die problemen ook niet hebben. Het is niet zo dat wij voor ons plezier uitvallen: elke keer dat mij dat overkomt, is nog steeds moeilijk te accepteren."

Soerjadi: Klang!
Terwijl de zestig jaar oude Formule 1-presentator Ruud ter Weijden zich in de Two Seater van Arrows liet ingespen, stond concertpianist Wibi Soerjadi nog na te genieten van zijn sessie eerder die dag. Soerjadi is een fervent autosportliefhebber. Dat heeft hij in het programma van Ter Weijden al eens laten zien, toen hij in de Formule 1-simulator een tijd liet noteren waarmee hij met gemak in de top tien had gestaan van de echte startopstelling. "Je hebt een voorstelling van de snelheid van een Formule 1-auto", vertelde de pianist. "Maar dit overtrof mijn verwachtingen. Allard Kalff had me al een beetje voorbereid dat ik moest opletten met mijn hoofd in de bochten en bij het remmen, maar toen Webber de eerste keer aanremde, kreeg ik toch - klang! - een klap.

Vooral het remmen is onbeschrijfelijk, hij remt zo laat." Soerjadi heeft zelf een licentie en is eigenaar van een Formule Renault en een sportscar, waar hij tijdens de zomeravonden wel eens een paar rondjes rijdt. "Maar dat is echt speelgoed in vergelijking met deze autoÕs. Als je ziet hoe hard dit gaatÉ De tijd die ik in de simulator heb ik gezet, zou ik in het echt nooit kunnen zetten. Het moet allemaal zo precies worden uitgevoerd, het vergt zo'n onwaarschijnlijke concentratie. Ik was altijd al verliefd op de Formule 1, maar nu ik dit heb meegemaakt, is mijn bewondering voor die coureurs is alleen maar nog verder gestegen."