Retro: Tweevoudig USAC Indycar kampioen en 1968 Indy 500 polesitter Joe Leonard overleden
Vorige week is op 84 jarige leeftijd de Amerikaanse racelegende Joe Leonard overleden. De Indianapolis Motor Speedway maakte dit gisteravond officieel bekend.Voor dat Leonard met de auto's begon werd hij al omschreven als één van de grote Amerikaanse motorcoureurs. Met het behalen van de pole voor de 1968 500 verwierf Leonard met Lotus 56 gasturbine onsterfelijke faam. Leonard kampte overigens al een tijdje met gezondheidsproblemen.
Tekst Willem J. Staat
Foto's Indycar
Tweemaal onsterfelijke roem met het behalen van de pole en 1968 en in het zicht van de finish de wedstrijd verliezen. De turbines werden overigens snel verbannen.
Tweevoudig USAC Indycar kampioen en Indy 500 polesitter Joe Leonard overleden
De uit San José(Californië) afkomstige Leonard begon aanvankelijk als motorcoureur en wordt in Amerika nog steeds als een motorlegende beschouwd. Bij de AMA(American Motocylists Association) won Leonard tweemaal de Daytona 200 uit de periode dat de wedstrijd zelfs nog op de oude strandconfiguratie gehouden werd. De AMA kende in haar beginperiode elk jaar een verscheidenheid aan verschillende kampioenen. Dit als resultaat van de vele ééndagsevenementen die in die periode gehouden werden. Je kreeg alleen maar startnummer 1 als je de wedstrijd op Illinois State Fairgrounds wist te winnen.
Pas in 1954 begon de AMA jaarlijks een kampioenschap toe te kennen. Leonard won de titel eveneens in 1956 en 1957 en zou tot 1961 driemaal als runner up in het kampioenschap eindigen. Harley Davidson fabrieksrijder Paul Goldsmith, eveneens een motorlegende, adviseerde Leonard om eens met een Nichels Dodge Stockcar te gaan racen. Leonard eindigde in 1964 als vijfde in het kampioenschap en won ook nog een onverharde wedstrijd op Du Quoin, Illinois.
Later verklaarde Leonard dat het voor hem vanaf zijn kinds zijn de ultieme droom was om in de Indy 500 te racen. Zeker omdat veel van die helden van toen deelnamen aan de Midgetwedstrijden aan de westkust van de USA. "Het was nooit mijn doel om met motorfietsen te gaan racen, maar omdat ik geen geld had, waren de midgets voor mij onbereikbaar. Het begon met motorfietsen en tenslotte belandde ik toch op Indianapolis" verklaarde Leonard later.
Met de legendarische IMS speaker Tom Carnegie.
Leonard eindigde tweemaal als derde in de Indy 500 maar in 1968 spatte met de Indydroom met de befaamde Lotus 56 gasturbine volledig uiteen. In 1967 behaalde Leonard achter racewinnaar A.J. Foyt een derde plek op Indy. Het resulteerde in een uitnodiging voor het Granatelli STP Team om met de 4wd Lotus Pritt and Whitney gasturbine te racen. Het werd een rampzalige meimaand waarin teamgenoot Mike Spence op de Brickyard in een identieke auto het leven verloor. De beide STP Granatelli-ingeschreven Lotus 56's vertrokken vanaf de eerste startrij met Leonard op pole, met naast zich teamgenoot Graham Hill.
In de 1968 Indy 500 lag Leonard 31 ronden op kop, maar een neutralisatie acht ronden voor het einde deed de Indy-car droom uiteindelijk uiteenspatten. Bij de herstart in de 192e ronde begaf de brandstofpomp het en Leonard liet de Lotus in het infield langzaam uitrollen. De Lotus droom was definitief over.
In 1970 deed zich een soortgelijk incident voor. Toen moest Leonard in de 117e ronde in leidende positie ten gevolge van een kapotte turbo opgeven. In 1972 eindigde hij als derde achter Mark Donohue en Al Unser. Historici beschrijven Leonard als de man die het zo verdiende om de Indy 500 te winnen maar daar nooit in slaagde.
In zijn actieve periode won Leonard zes USAC Indycar-wedstrijden waarvan drie op Milwaukee. Daarnaast won hij de tweede Ontario 500 in 1971, de Pocono 500 in 1972 en de Michigan 500. In het voorjaar van 1974 liep Leonard bij een crash op Ontario een zware enkelblessure op. De kreupel geworden tweevoudige Indycar kampioen kwam vervolgens niet meer door de medische keuringen heen en moest gedwongen een streep onder zijn carrière zetten
Joe Leonard overleed afgelopen donderdag op 84 jarige leeftijd en bleef tot aan zijn dood contact houden met zijn voormalige rivaal en mentor Paul Goldsmith.
Aan de leiding in de 1968 Indy 500 met de STP Granatelli gasturbine Lotus 56.
Tekst Willem J. Staat
Foto's Indycar
Tweemaal onsterfelijke roem met het behalen van de pole en 1968 en in het zicht van de finish de wedstrijd verliezen. De turbines werden overigens snel verbannen.
Tweevoudig USAC Indycar kampioen en Indy 500 polesitter Joe Leonard overleden
De uit San José(Californië) afkomstige Leonard begon aanvankelijk als motorcoureur en wordt in Amerika nog steeds als een motorlegende beschouwd. Bij de AMA(American Motocylists Association) won Leonard tweemaal de Daytona 200 uit de periode dat de wedstrijd zelfs nog op de oude strandconfiguratie gehouden werd. De AMA kende in haar beginperiode elk jaar een verscheidenheid aan verschillende kampioenen. Dit als resultaat van de vele ééndagsevenementen die in die periode gehouden werden. Je kreeg alleen maar startnummer 1 als je de wedstrijd op Illinois State Fairgrounds wist te winnen.
Pas in 1954 begon de AMA jaarlijks een kampioenschap toe te kennen. Leonard won de titel eveneens in 1956 en 1957 en zou tot 1961 driemaal als runner up in het kampioenschap eindigen. Harley Davidson fabrieksrijder Paul Goldsmith, eveneens een motorlegende, adviseerde Leonard om eens met een Nichels Dodge Stockcar te gaan racen. Leonard eindigde in 1964 als vijfde in het kampioenschap en won ook nog een onverharde wedstrijd op Du Quoin, Illinois.
Later verklaarde Leonard dat het voor hem vanaf zijn kinds zijn de ultieme droom was om in de Indy 500 te racen. Zeker omdat veel van die helden van toen deelnamen aan de Midgetwedstrijden aan de westkust van de USA. "Het was nooit mijn doel om met motorfietsen te gaan racen, maar omdat ik geen geld had, waren de midgets voor mij onbereikbaar. Het begon met motorfietsen en tenslotte belandde ik toch op Indianapolis" verklaarde Leonard later.
Met de legendarische IMS speaker Tom Carnegie.
Leonard eindigde tweemaal als derde in de Indy 500 maar in 1968 spatte met de Indydroom met de befaamde Lotus 56 gasturbine volledig uiteen. In 1967 behaalde Leonard achter racewinnaar A.J. Foyt een derde plek op Indy. Het resulteerde in een uitnodiging voor het Granatelli STP Team om met de 4wd Lotus Pritt and Whitney gasturbine te racen. Het werd een rampzalige meimaand waarin teamgenoot Mike Spence op de Brickyard in een identieke auto het leven verloor. De beide STP Granatelli-ingeschreven Lotus 56's vertrokken vanaf de eerste startrij met Leonard op pole, met naast zich teamgenoot Graham Hill.
In de 1968 Indy 500 lag Leonard 31 ronden op kop, maar een neutralisatie acht ronden voor het einde deed de Indy-car droom uiteindelijk uiteenspatten. Bij de herstart in de 192e ronde begaf de brandstofpomp het en Leonard liet de Lotus in het infield langzaam uitrollen. De Lotus droom was definitief over.
In 1970 deed zich een soortgelijk incident voor. Toen moest Leonard in de 117e ronde in leidende positie ten gevolge van een kapotte turbo opgeven. In 1972 eindigde hij als derde achter Mark Donohue en Al Unser. Historici beschrijven Leonard als de man die het zo verdiende om de Indy 500 te winnen maar daar nooit in slaagde.
In zijn actieve periode won Leonard zes USAC Indycar-wedstrijden waarvan drie op Milwaukee. Daarnaast won hij de tweede Ontario 500 in 1971, de Pocono 500 in 1972 en de Michigan 500. In het voorjaar van 1974 liep Leonard bij een crash op Ontario een zware enkelblessure op. De kreupel geworden tweevoudige Indycar kampioen kwam vervolgens niet meer door de medische keuringen heen en moest gedwongen een streep onder zijn carrière zetten
Joe Leonard overleed afgelopen donderdag op 84 jarige leeftijd en bleef tot aan zijn dood contact houden met zijn voormalige rivaal en mentor Paul Goldsmith.
Aan de leiding in de 1968 Indy 500 met de STP Granatelli gasturbine Lotus 56.