F1: Franse racelegende Jean Pierre Beltoise plotseling overleden
De Franse racelegende Jean Pierre Beltoise is vannacht in Senegal plotseling op 77 jarige leeftijd overleden. Volgens het Franse AutoHebdo kreeg Beltoise tweemaal problemen met de bloedsomloop.
Tekst Willem J. Staat
Foto's Autonews/archief Willem J. Staat
Jean Pierre Beltoise was getrouwd met de zus van de in 1973 verongelukte Francois Cevert.
Racelegende Beltoise overleden
In de nacht van 4/5 januari is in Senegal voormalig F1 coureur Jean Pierre Beltoise plotseling overleden. Na verluidt zou Beltoise tweemaal problemen met de bloedcirculatie gehad hebben. In 1972 won Beltoise voor BRM de Grand Prix van Monaco. De voormalige Franse motorcoureur kwam van 1967 tot 1971 voor het team van Matra Sports uit. In de sportscars bleef JPB tot eind 1974 voor het merk actief.
Met de unieke Matra Matra MS11 kwam in 1968 de doorbraak.
In memoriam Jean Pierre Beltoise
De in 1937 geboren Parijse slagerszoon Jean Pierre Beltoise begon zijn carrière in de motorsport. In 1961 won hij in Frankrijk maar liefst elf wedstrijden. De overstap naar de autosport volgde vrij snel. Met Matra behaalde hij de Franse F3 titel en in 1968 het EKF2. Met de Matra Matra V12 behaalde Beltoise datzelfde jaar achter Jackie Stewart een tweede plek tijdens de GP van Nederland. Datzelfde seizoen ging Beltoise nog tweemaal als vijfde over de eindstreep. In de slipstream van Jackie Stewart werd 1969 eigenlijk zijn beste Formule 1 jaar. Beltoise eindigde als vijfde in de eindstand van het wereldkampioenschap en stond driemaal als derde op het podium. Toen men bij Matra de Ford Cosworth motoren afstootte en Ken Tyrrell besloot zijn eigen weg te gaan, had Beltoise geen andere optie om loyaal aan Matra te blijven. Met de Matra MS120 behaalde Jean Pierre in 1970 eveneens enkele goede klasseringen met twee derde plaatsen op Spa Francorchamps en Monza.
Carrière achtervolgd door tragedies
In zijn carrière werd JPB door de nodige tragedies achtervolgd. Zijn allereerste vrouw kwam bij een verkeersongeval om het leven. Daarna huwde hij de zus van F1 collega François Cevert die tijdens de trainingen van de Amerikaanse GP in 1973 op Watkins Glen verongelukte. In 1971 werd Beltoise voor een aantal wedstrijden geschorst nadat hij in Buenos Aires geprobeerd had om met zijn stilgevallen Matra 660 de baan over te steken. Het aanstormende F1 talent Ignacio Giunti maakte met zijn Ferrari PB geen schijn van kans en kwam in een enorme vlammenzee om het leven. Deze tragedie bleef de Fransman lang achtervolgen.
In 1969 beleefde Beltoise zijn beste F1 seizoen bij het team van Ken Tyrrell.
Meesterlijk
In de sportscarracerij bleef Beltoise tot eind 1974 voor het team van Matra Sports uitkomen en behaalde samen met Jean Pierre Jarier tijdens de 1000 KM van Brands Hatch zijn allerlaatste overwinning voor het merk. Vanaf 1972 t/m 1974 kwam Beltoise voor het team van BRM uit. In Monaco 1972 behaalde Beltoise in het drijfnatte Monaco een meesterlijke overwinning en was absoluut een klasse apart. Bij die ene GP overwinning bleef het dan ook. Zijn laatste podiumplek behaalde hij in 1974 op Kyalami, eveneens met BRM. Toen de Oostenrijker Helmut Koinigg eind dat jaar tijdens de Amerikaanse GP op Watkins Glen op exact dezelfde stek als zijn zwager verongelukte besloot JPB definitief een punt achter de F1 te zetten. In totaal kwam hij in 86 GP wedstrijden uit. Daarna richtte Beltoise zich op het Franse Toerwagenkampioenschap werd in 1975 en 1976 tweemaal kampioen. Ook in de rallyecross behaalde hij in 1979 diverse successen.
Na de F1 volgde een succesvolle toerwagencarriere. Hier in actie op Dijon 1987 voor het fabrieksteam van Peugeot.
Beltoise was de eerste Franse coureur die na WWII met een volledig Frans gebouwde auto werkelijk wist te scoren en was in 1972 de eerste Fransman die sinds 1959 weer een GP won. Naast zijn autosportactiviteiten was Beltoise in Frankrijk ook bij diverse verkeersveiligheidsprojecten betrokken. Ook zijn zoons Julien en Anthony zijn in de Franse autosport actief. President Hollande heeft inmiddels aan de familie Beltoise zijn medeleven betoond.
Tekst Willem J. Staat
Foto's Autonews/archief Willem J. Staat
Jean Pierre Beltoise was getrouwd met de zus van de in 1973 verongelukte Francois Cevert.
Racelegende Beltoise overleden
In de nacht van 4/5 januari is in Senegal voormalig F1 coureur Jean Pierre Beltoise plotseling overleden. Na verluidt zou Beltoise tweemaal problemen met de bloedcirculatie gehad hebben. In 1972 won Beltoise voor BRM de Grand Prix van Monaco. De voormalige Franse motorcoureur kwam van 1967 tot 1971 voor het team van Matra Sports uit. In de sportscars bleef JPB tot eind 1974 voor het merk actief.
Met de unieke Matra Matra MS11 kwam in 1968 de doorbraak.
In memoriam Jean Pierre Beltoise
De in 1937 geboren Parijse slagerszoon Jean Pierre Beltoise begon zijn carrière in de motorsport. In 1961 won hij in Frankrijk maar liefst elf wedstrijden. De overstap naar de autosport volgde vrij snel. Met Matra behaalde hij de Franse F3 titel en in 1968 het EKF2. Met de Matra Matra V12 behaalde Beltoise datzelfde jaar achter Jackie Stewart een tweede plek tijdens de GP van Nederland. Datzelfde seizoen ging Beltoise nog tweemaal als vijfde over de eindstreep. In de slipstream van Jackie Stewart werd 1969 eigenlijk zijn beste Formule 1 jaar. Beltoise eindigde als vijfde in de eindstand van het wereldkampioenschap en stond driemaal als derde op het podium. Toen men bij Matra de Ford Cosworth motoren afstootte en Ken Tyrrell besloot zijn eigen weg te gaan, had Beltoise geen andere optie om loyaal aan Matra te blijven. Met de Matra MS120 behaalde Jean Pierre in 1970 eveneens enkele goede klasseringen met twee derde plaatsen op Spa Francorchamps en Monza.
Carrière achtervolgd door tragedies
In zijn carrière werd JPB door de nodige tragedies achtervolgd. Zijn allereerste vrouw kwam bij een verkeersongeval om het leven. Daarna huwde hij de zus van F1 collega François Cevert die tijdens de trainingen van de Amerikaanse GP in 1973 op Watkins Glen verongelukte. In 1971 werd Beltoise voor een aantal wedstrijden geschorst nadat hij in Buenos Aires geprobeerd had om met zijn stilgevallen Matra 660 de baan over te steken. Het aanstormende F1 talent Ignacio Giunti maakte met zijn Ferrari PB geen schijn van kans en kwam in een enorme vlammenzee om het leven. Deze tragedie bleef de Fransman lang achtervolgen.
In 1969 beleefde Beltoise zijn beste F1 seizoen bij het team van Ken Tyrrell.
Meesterlijk
In de sportscarracerij bleef Beltoise tot eind 1974 voor het team van Matra Sports uitkomen en behaalde samen met Jean Pierre Jarier tijdens de 1000 KM van Brands Hatch zijn allerlaatste overwinning voor het merk. Vanaf 1972 t/m 1974 kwam Beltoise voor het team van BRM uit. In Monaco 1972 behaalde Beltoise in het drijfnatte Monaco een meesterlijke overwinning en was absoluut een klasse apart. Bij die ene GP overwinning bleef het dan ook. Zijn laatste podiumplek behaalde hij in 1974 op Kyalami, eveneens met BRM. Toen de Oostenrijker Helmut Koinigg eind dat jaar tijdens de Amerikaanse GP op Watkins Glen op exact dezelfde stek als zijn zwager verongelukte besloot JPB definitief een punt achter de F1 te zetten. In totaal kwam hij in 86 GP wedstrijden uit. Daarna richtte Beltoise zich op het Franse Toerwagenkampioenschap werd in 1975 en 1976 tweemaal kampioen. Ook in de rallyecross behaalde hij in 1979 diverse successen.
Na de F1 volgde een succesvolle toerwagencarriere. Hier in actie op Dijon 1987 voor het fabrieksteam van Peugeot.
Beltoise was de eerste Franse coureur die na WWII met een volledig Frans gebouwde auto werkelijk wist te scoren en was in 1972 de eerste Fransman die sinds 1959 weer een GP won. Naast zijn autosportactiviteiten was Beltoise in Frankrijk ook bij diverse verkeersveiligheidsprojecten betrokken. Ook zijn zoons Julien en Anthony zijn in de Franse autosport actief. President Hollande heeft inmiddels aan de familie Beltoise zijn medeleven betoond.