Retro: Finaleraces Zandvoort 1988: De laatste meters op het circuit van Zandvoort?

Playboy Jeroen Hin

Groep A
Jeroen Hin kwam vanaf poleposition weer slecht weg en het was Arthur van Dedem die als eerste de Tarzanbocht instuurde, vóór Piet Dam, Bert Moritz, Hans van der Beek, Hin en Jelle Veld. De Sierra van Hin lag na twee ronden alweer achter Van Dedem. Van der Beek kon het tempo van het leidende tweetal niet meer bijbenen en had moeite om Dam en Moritz achter zich te houden. In de zevende ronde voelde Van Dedem de hete adem van de Sierra in zijn nek. In de volgende ronde moest hij zich gewonnen geven.



Hin maakte gebruik van de PK's van zijn Sierra door op het rechte eind langs zijn rivaal te sturen. De strijd was daarmee allerminst beslist. Via een prachtige inhaalmanoeuvre, waarbij hij zijn concurrent buitenom passeerde in de Gerlachbocht, pakte Van Dedem weer de kop. In de Slotemakerbocht wisselde het duo echter wéér van positie. Nadat de BMW in de Marlborobocht nog even aan de kop had gekregen, stevende Hin af op de overwinning, met nog geen drie seconden voorsprong op Van Dedem. Van der Beek eindigde eenzaam op een derde plaats, gevolgd door het aan elkaar gewaagde duo Moritz/Dam. De Mustang wist met een neuslengte verschil de BMW te verslaan. De kampioenen in de klasse tot 1600cc en tot 1300cc, respectievelijk Paul Welther en Fred de Jong, konden zonder noemenswaardige tegenstand de overwinning behalen.

Sports 2000/Dunlop 2000
Alweer gewoontegetrouw startten de Sports 2000 met 30 seconden voorsprong op de Dunlop 2000 formulewagens. De Deen Jens Andersen was met zijn Reynard 88SF opnieuw afgezakt naar de lage landen om de bij zijn eerdere drie verschijningen gescoorde overwinningen nog een laatste keer op Zandvoort "oude stijl" te herhalen. Charles Zwolsman ging er rap vandoor in zijn Reynard sportscar, gevolgd door Tiga-piloot Hans Ernst. Voor laatstgenoemde duurde het feest helaas slechts enkele ronden, hij moest naar de pits met een geplofte motor. Ook voor Zwolsman mocht het echter niet zo zijn. Op driekwart van de race blies ook hij zijn motor op, in zijn geval na een steen door de radiator gekregen te hebben.



De overgebleven koprijders Huib Onderstal, Ger Brands, en Carly Pellinkhof maakten er nog een goede race van, tot op het laatst knokkend bereikte dit trio in deze volgorde de finish. Eén en ander betekende dat Onderstal als enige overgebleven titelkandidaat deze na afloop de zijne mocht noemen.



Zesentwintig jaar na zijn racedebuut met een oude Alfa 1900 behaalde hij zijn eerste Nationale kampioenschap. Een verdiende titel voor iemand die met zoveel enthousiasme al zolang op Zandvoort rijdt, een man die het allemaal gezien heeft, volkomen zichzelf blijft, relaxt en met veel gevoel voor humor.



De Deen Andersen was zoals eigenlijk verwacht de snelste FF2000-rijder. Hij veroverde met vijf zeges uit vijf wedstrijden overtuigend het "open" Nederlandse kampioenschap waarin hij wordt gevolgd door Jan Litjens.