Dragracing: Edwards voorkomt vader-zoon podium in Atlanta

Don Schumacher Racing-piloot Antron Brown heeft in Atlanta in de Top Fuel klasse de NHRA Southern Nationals op zijn naam geschreven. De Funny Car finale was op Atlanta Dragway met Johnny Gray en Matt Hagan zelfs een volledige Don Schumacher Racing aangelegenheid, waarbij Gray naar de winst reed. Bij de Pro Stockers voorkwam Mike Edwards (foto boven) met een zege dat Shane Gray naast zijn vader op het podium mocht plaatsnemen.

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: NHRA, Remco Scheelings

De NHRA Southern Nationals, de zevende wedstrijd van de NHRA Mello Yello Drag Racing Series, zou eigenlijk vorig weekend worden verreden, maar aanhoudende regen maakte racen onmogelijk, waardoor de wedstrijd op Atlanta Dragway naar dit weekend werd opgeschoven. Wel werd het programma ingekort tot twee kwalificaties op vrijdag en eliminaties op zaterdag.



Tweede voor Brown
In de Top Fuel klasse eiste Shawn Langdon de eerste kwalificatiepositie voor zich op. De Al-Anabi-piloot werd in de halve finale echter uitgeschakeld door een opnieuw sterk rijdende Brandon Bernstein. Aan de andere kant van de eliminatieladder deed Antron Brown het als nummer twee uit de kwalificaties uitstekend door achtereenvolgens Pat Dakin, zijn Don Schumacher Racing teamgenoot Spencer Massey en Doug Kalitta naar huis te sturen.



In de finale had Brown het makkelijker dan gedacht, want terwijl de regerend kampioen een 3,80 seconden op de klokken zette, verloor Bernstein meteen bij de start grip en was kansloos. Voor Brown was het de tweede overwinning van het seizoen en daarmee is hij zijn in de titelstrijd leidende DSR-teamgenoot Tony Schumacher tot op vijf punten genaderd.



DSR finale
Bij de Funny Cars was Don Schumacher Racing op Atlanta nog dominanter. Na de kwalificaties stond het team met Matt Hagan en Ron Capps al op de plaatsen één en twee en in de eliminaties kwam daar geen verandering in. Terwijl Johnny Gray als derde DSR-rijder achtereenvolgens Robert Hight, Capps en kampioenschapsleider Cruz Pedregon klopte, wist Hagan ten koste van onder andere John Force en Tim Wilkerson naar de finale te rijden. In de volledige Don Schumacher Racing eindstrijd bleek Gray net iets sneller en eiste daarmee zijn tweede zege van het jaar op.



Geen tweede Gray
In de Pro Stock klasse voorkwam Mike Edwards een redelijk uniek podium. De nummer één uit de kwalificatie en leider in de tussenstand van het kampioenschap, wist zich ook nu weer probleemloos voor de finale te plaatsen en moest het daarin opnemen tegen Shane Gray, de zoon van Funny Car winnaar Johnny. Voor Gray was het de derde achtereenvolgende keer dat hij tot de eindstrijd wist door te dringen en had in de kwart- en halve finale met reactietijden van 0,008 en 0,002 seconde al indruk gemaakt. In de finale deed Gray daar met een reactietijd van 0,001 seconde nog een schepje bovenop, maar zelfs dat was niet genoeg om een op snelheid superieure Edwards te kloppen. Daarmee werd een vader-zoon podium in Atlanta voorkomen.