WTCC: Tom Coronel met een goede en een slechte WTCC-race terug uit Oschersleben
Tom Coronel kijkt met meer dan gemengde gevoelens terug op de 15e en 16e race van het Wereldkampioenschap Toerwagens (FIA WTCC) op de Motorsport Arena in Oschersleben. De trainingen brachten hem een vijfde en achtste startpositie op de 3.696 meter lange racepiste in het oosten van Duitsland. De start van de eerste race verliep voortvarend en in de eerste bocht lag Coronel met de ROAL Motorsport BMW 320 TC bijna direct op de derde plaats. Dat ging niet helemaal zonder slag of stoot, want tijdens het inhalen werd hij links en rechts behoorlijk geraakt. In de navolgende ronden kon hij zijn prachtige positie achter twee van de drie fabrieks-Chevrolets echter niet behouden. Wegliggingsproblemen wierpen hem steeds verder terug en resulteerden uiteindelijk in een toch wel teleurstellende tiende plaats. Het leverde hem nog net 1 WK punt op. Race twee kende betere weers- en baanomstandigheden en brachten de 39-jarige coureur uit Eemnes ook direct een veel beter resultaat. Ondanks de snelste raceronde kwam hij op de finishlijn 31/1000ste van een seconde tekort op oud-wereldkampioen Gabriele Tarquini. Die kaapte daarmee de derde plaats op het podium weg. Tom Coronel eindigde als vierde en bezet na deze laatste race voor de zomerstop de vijfde plaats in het Wereldkampioenschap met een totaal van 137 punten.
Tekst en foto's: PR
Tom Coronel stelt na de twee totaal verschillend verlopen races vast dat hij in ieder geval beide keren aan de finish is gekomen. “Maar het waren twee totaal onvergelijkbare races. Verklaren kan ik -of nog beter- het totale team het niet echt. Tijdens de vrije- en tijdtrainingen was de baan ook regelmatig nat en kwamen we goed mee. Ook de natte warm-up verliep prima. Met dat vertrouwen in de auto ging ik ook van start, hoewel die tot twee keer werd uitgesteld, omdat niet iedereen juist in formatie reed.”
“Nadat de lichten uitgingen had ik een superstart en lag al snel derde. Twee Chevy’s voor mij sloegen direct een gaatje en het enige waar ik mee bezig was, was te proberen zonder schade verder te komen in die hectische beginfase. Natuurlijk, het was glad, maar dat was het al eerder dit weekend. Nieuw voor mij was dat ik totaal geen grip aan de voorkant had. Niet bij het sturen en ook niet bij het remmen. En dat terwijl wij aan de afstelling niets hadden veranderd. Het enige dat anders was waren de banden. Wij hebben er voor deze race een nieuwe set opgezet. Het werd een dramatische race waarbij ik door steeds meer rijders werd ingehaald. Ook door mannen waar ik normaal gesproken ver voor rijd. Ik was 2,5 seconden langzamer dan ’s morgens en toen ik op een elfde plaats reed vroeg ik mij echt af of dit nog zin had. Toch ben ik verder gegaan en profiteerde ik nog van het terugvallen van één van de anderen. Die tiende plaats leverde nog een WK punt op en wie weet hoe hard je die straks nog nodig hebt. Na de race hebben we met de technici en teammanager Roberto Ravaglia alles nog eens geanalyseerd en bleven steken op de set regenbanden.”
De tweede race kende betere weersomstandigheden. Tom Coronel: “Het was daarmee ook een volledig andere race. Vanuit de stilstaande start koos ik voor de buitenlijn en werd door één van de SEAT’s nog kort het gras op geduwd. Het lukte de auto weer volledig op het asfalt te krijgen en naar voren te rijden. Ik ging nu als zesde door de eerste bocht en sloot aan bij Tarquini. Achter mij reed op dat moment Rob Huff met één van de Chevrolets. Na een korte safety-car situatie (om de resten van een startongeval snel op te ruimten –red.) moest ik niet alleen Huff achter mij houden, maar ook proberen de inmiddels voor mij rijdende SEAT van Tiago Montero in te halen. Zijn snelheid lag duidelijk lager, dus toen hij een gaatje liet vallen was hij voor mij. Huff wilde aansluiten maar dat mislukte. Zijn teamgenoot Muller reed binnendoor en won wel een plaats en reed vanaf dat moment achter mij. Dat ging lekker tot in de negende ronde koploper Norbert Michelisz spinde en precies voor ons zijn race hervatte. Muller reed mij daardoor voorbij. Twee ronden later liet Michelisz de deur voor Muller openstaan, waardoor ik ook kon profiteren. Hij kwam daarna nog een keer terug probeerde iets wat niet kon en belandde naast de baan in de banden. In de laatste ronden reed ik samen met Muller het gat naar de koplopers dicht en nadat hij een fout maakte lag voor mij de weg open naar de derde plaats van Gabriele Tarquini. Dat werd een mooi gevecht tot op de finishlijn, maar helaas bereikte hij de streep 31/1000ste van een seconde eerder! Een weekend met twee totaal verschillende races. Eén met de langzaamste tijd en een tweede race waarin ik de snelste ronde reed. Het is allemaal moeilijk te verklaren!” besluit Tom Coronel zijn relaas.