Superleague Formula: RSC Anderlecht en Rigon kampioen
In een zinderende finale op het circuit van Navarra is de Superleague Formula 2010 bokaal naar Davide Rigon gegaan. Met slechts 2 punten voorsprong op Tottenham Hotspur’s Craig Dolby ging de Italiaan er met de hoofdprijs van 1 miljoen vandoor.
Tekst en foto's: Matthé IJzerman
Wim Coekelbergs van Azerti stond opgelucht te stralen. Het was zijn team toch gelukt om Davide Rigon aan de titel te helpen. Maar wat was het peentjes zweten geweest. Verantwoordelijk daarvoor was Craig Dolby, die op zijn bekende strijdwijze razendsnel was ingelopen. Derde in de eerste race en vierde in de tweede, na van de voorlaatste rij te zijn gestart. Wat inhalen betreft staat er geen maat op de Brit. Davide Rigon wist zijn pole-positie niet te verzilveren en eindigde in race 1 bekeken als tweede, achter John Martin (Beijing Guoan).
Maar in race 2 leek het faliekant fout te gaan toen hij moest uitwijken voor een crash waarbij Robert Doornbos was betrokken en in het grind kwam te staan. De auto was met geen mogelijkheid op gang te krijgen, zo leek het. Pas nadat Rigon hem een keer in de achteruit het gezet wilde de eerste versnelling toch. Het luchtcompressiesysteem van de Hewland bakken is al vanaf race 1 in 2008 een drama en daarin is nog steeds geen verbetering gekomen. Hoe het ook zij, er kwam weer vaart in de RSC Anderlecht-bolide, die als elfde de finishlijn kruiste.
‘down to the wire’
Ineens was iedereen gespannen. Rigon had van zijn riante 19 punten voorsprong op Dolby er nog maar 4 over. De winnaar krijgt er 6, de nummer 6 nog altijd 1. Maar Rigon had een paar overwinningen meer. Ergo, Dolby moest winnen, Rigon zou dan geen 5e mogen worden. De 5 ronden race ging met donder en geweld van start. Dolby verwees al snel pole-zitter John Martin terug en nam wat afstand van de Australiër. PSV’s Esteban Guerrieri had ook een geweldige start, waarmee Davide Rigon vierde kwam te liggen. En toen werd hij ingehaald door Franck Perera, nota bene een teamgenoot bij Azerti. Op de pitmuur bij de beeldschermen van Azerti was men des duivels over de actie van de eigenwijze Fransman, die nogmaals werd verweten als coureur ontzettend egocentrisch te zijn. Rigon had intussen Alvaro Parente in zijn nek hijgen en nog een plaatsje verlies zou desastreus zijn geweest. De Italiaan hield stand waarop het volgende wonder gebeurde. John Martin haalde Craig Dolby weer in. Ook al twee teamgenoten, dit keer bij het team van Alan Docking. En daarmee was het pleit uiteindelijk toch in het voordeel van Rigon beslecht: 699 om 697 punten. “Ik was des duivels toen Franck me inhaalde maar ik wilde geen risico’s lopen dat we zouden botsen”, vertelde de sympathieke kampioen, die in 2008 ook al de beste was geweest. “Ach”, biechtte de hevig teleurgestelde Craig Dolby op. “John en ik werken het hele seizoen optimaal samen en we zijn allebei racers. Hij hoeft mij geen cadeautjes te geven, ik moet het zelf verdienen. John was toch net een fractie beter”. Martin zelf gaf toe dat hij even in een dilemma had gezeten. “Maar ja, ik race voor het resultaat en dat is in dit geval 100.000 euro. Daar doe je het toch voor”.