Column: Jack Swinkels serieus aan de slag tijdens Formule Ford cursus

Jack Swinkels vertelt de komende tijd op Autosport.nl over zijn ervaringen tijdens de overstap van het karten naar de autosport. Deze belangrijke stap bestaat uit een aantal fasen variërend van het behalen van een racelicentie en het opstellen van een plan van aanpak, via sponsorwerving en testsessies tot de selectie van een team en de eerste race. Deze serie verhalen geeft een unieke indruk van dit proces en een interessant kijkje achter de schermen.

Beste racefan,

Vanochtend, maandag 8 februari, zijn we om half negen op Zandvoort voor de eerste dag van de driedaagse Formule Ford cursus. Samen met nog drie andere cursisten zijn we de alleengebruikers van het circuit. Okay, niet helemaal: terwijl we lunchen, gaat er nog een Saker de baan op.

Het rijden begint met een verkennende autorit over het circuit. Achter het stuur Melroy Heemskerk, de regerend FF kampioen van Nederland. Hij heeft me vandaag ook begeleid en ik kan meteen al wel verklappen dat ik daar heel wat aan gehad heb. Ik heb heel veel geleerd en het was een genoegen om zo’n positief iemand als instructeur te hebben. Zelf mag ik ook een aantal rondes in de personenauto rijden en laten zien of ik de lijnen een beetje ken.

Vervolgens gaan we in colonne de baan op achter een personenauto aan. Langzaam maar zeker wordt de cursus opgebouwd. Eerst zeker weten dat het fundament goed is, voordat we helemaal losgelaten worden. Dat zal zijn vruchten afwerpen. Het is de hele dag behoorlijk koud: drie graden onder nul en een straffe Noordoostenwind. Dat betekent dat het moeilijk is om een beetje temperatuur in de banden te krijgen. En dat gebrek aan grip maakt het opzoeken van de limiet tot een hele uitdaging.



Er is weinig tot geen waarschuwing wanneer de maximaal beschikbare grip wordt bereikt en overschreden. Er worden dan ook enkele uitstapjes gemaakt. Ook ik heb mijn moment als ik in de Marlborobocht de baan aftol om mezelf plots toch weer terug te vinden met de neus de goede kant op: gassen! Tijdens de volgende stints blijft het gebrek aan grip iedereen parten spelen. Ik speel in mijn Zetec van GEVA Racing voorlopig op safe. Er komen immers nog twee dagen.



De Zetec heeft duidelijk een vriendelijker koppeling dan de Duratec: dat lijkt wel een aan-uit knop. Gert Valkenburg en zijn mensen hebben een uitstekend rijdende auto voor me neergezet. Een geweldige ervaring om in te rijden en afgezien van een klein en snel verholpen electronisch probleempje, presteert de bolide voorbeeldig. Tegen het eind van de dag, na vele rondjes rijden, krijg ik het gevoel dat ik de auto echt begin te begrijpen. Ik begin me erin op mijn gemak te voelen en denk dat ik door krijg wat hij nodig heeft en hoe reageert. Dat uit zich ook in een opvallende verbetering van de rondetijden tijdens de laatste stint.

Ik probeer na afloop van dag twee weer een kort verslag te verzorgen. Echter, we gaan morgenavond met onze racepartners en hun gasten op bezoek bij 322 squadron op de vliegbasis Leeuwarden: we zijn uitgenodigd om te komen kijken bij het nachtvliegen! Een stukje schrijven zou dus wel eens in de verdrukking kunnen komen. Mocht u mijn belevenissen op de voet willen volgen, dan kunt u onze tweets vanaf Zandvoort volgen op www.twitter.com/jackontrack

Tot later!
Jack