Retro: In memoriam Frank Gardner (1930-2009)

Met de enorme Ford Falcon werd Gardner in 1967 BTCC-kampioen

Gisteren overleed de Australische autocoureur Frank Gardner in de leeftijd van 78 jaar. Gardner verwierf vooral faam als succesvol rijder in toer- en sportwagens. Zo werd hij in 1967, 1968 en 1973 kampioen in de British Touring Car Championship. Gardner boekte ook successen in de formulewagens. Hij won in 1971, één jaar voor onze landgenoot Gijs van Lennep, de Britse Formule 5000-titel en nam ook deel aan negen Formule 1-Grands Prix, meetellend voor her wereldkampioenschap, als coureur met Brabham en BRM. In 1964 startte hij met een Brabham BT10-Ford van John Willment Automobiles alleen in de Britse Grand Prix, waarin hij uitviel. Een jaar later reed hij voor hetzelfde team met een Brabham BT11-BRM zeven races, met een achtste plaats op Silverstone als beste resultaat. Op Zandvoort eindigde Gardner dat jaar als elfde. In 1968 probeerde hij het nog eenmaal, met een BRM P261 van Bernard White Racing, in de kwalificatie voor de Grand Prix van Italië. Hij slaagde er echter niet in zich te kwalificeren. Daarnaast reed hij tal van “non-championship”-Formule 1-races.

Tekst: René de Boer
Foto's: archief


Op weg naar de BTCC-titel in 1968 met de Ford Escort van Allan Mann Racing op Brands Hatch

In 1966 eindigde Gardner als tweede in de 1000km-race van Spa. Een jaar later was hij “runner-up” in de eindstand van het Europees Formule 2-kampioenschap en het Brits Autocar F2-kampioenschap. Het bekendst werd de Australiër echter met de toerwagens. In 1967 werd Gardner BTCC-kampioen met een Ford Falcon Sprint, een jaar later won hij de titel met een Ford Escort van Allan Mann Racing en in 1973 zegevierde hij met een Chevrolet Camaro. Medio jaren zeventig ging Gardner terug naar zijn geboorteland, waar hij in 1977 het Australian Sports Sedan-kampioenschap won. Daarna deed hij het als actief rijder wat rustiger aan om zich beter te kunnen concentreren op zijn rol als hoofd van het toer- en sportwagenteam van Allan Grice. Vervolgens runde hij van 1980 tot en met 1987 het officiële team voor BMW in Australië, resulterend in twee kampioenschappen in 1985 en 1987 dankzij coureur Jim Richards. Nadat BMW zijn toerwagenteam had ondergebracht bij Peter Brock schakelde Gardner met zijn renstal over naar Ford Sierra’s. Daarmee werd ondermeer in 1988 de beroemde Bathurst 1000 gewonnen met rijders Tony Longhurst en Tomas Mezera. In het Super Touring-tijdperk in de jaren negentig werd de relatie tussen Gardner en BMW hersteld, met als resultaat kampioenstitels in 1994 voor Tony Longhurst en in 1995 en 1997, beide malen met Paul Morris.