Dragracing: Gator-winst voor Crampton, Beckman en Gray
Met Richie Crampton, Jack Beckman en Tanner Gray mochten bij de Gatornationals als derde wedstrijd van het NHRA Mello Yello Drag Racing seizoen drie rijders een trofee in ontvangst nemen die dit jaar nog niet eerder op het podium stonden. Voor Top Fuel-piloot Crampton was het zelfs zijn eerste overwinning voor Kalitta Motorsports, Beckman verzilverde zijn eerste kwalificatiepositie bij de Funny Cars, terwijl Gray met een fraaie overwinning in de Pro Stock klasse een moeilijke seizoensstart deed vergeten.
Tekst: Remco Scheelings
Foto's: NHRA
De Amalie Motor Oil NHRA Gatornationals op Gainesville Raceway stond voor de 49ste keer op de kalender van de NHRA Mello Yello Drag Racing Series en vormt daarmee een echte klassieker in het sterkst bezette dragrace kampioenschap ter wereld.
Richie Crampton
Halverwege vorig seizoen werd Richie Crampton door Kalitta Motorsports ingelijfd, en hoewel de Australiër het meteen goed deed, waren overwinningen nog uitgebleven. Tijdens de derde wedstrijd van dit seizoen was het bij de Gatornationals dan wel raak. In de Kalitta Air/DHL dragster klopte Crampton in de eerste ronde zijn teamgenoot Doug Kalitta, om vervolgens ook af te rekenen met Mike Salinas en Antron Brown.
Geen tegenstand voor Richie Crampton in de finale
In de finale had Crampton het moeten opnemen tegen de verrassing van de Gators, Shawn Reed, die op weg naar de eindstrijd onder andere Tony Schumacher en Clay Millican het nakijken had gegeven. Op de startlijn van de finale hield het geluk van Reed echter op toen de crew zijn auto wegens een technisch probleem moest stilzetten. Daarmee kreeg Crampton de winst in de schoot geworpen.
Jack Beckman
De Funny Car klasse leverde zowel wat wedstrijd als crashes betreft het nodige spektakel op. In de kwalificatie zagen John Force (voor de derde keer in drie wedstrijden), Tim Wilkerson en Cruz Pedregon door een zware motorexplosie de nodige dollars in rook opgaan. In de kwartfinale van de eliminaties waren het Matt Hagan en Robert Hight die naast elkaar rijdend bijna op hetzelfde moment hun motor met een forse klap zagen exploderen. Beide rijders konden ook nu weer ongedeerd uitstappen.
Met zijn reserveauto kon Hagan in de halve finale gewoon weer aan de start verschijnen, om vervolgens ten koste van Don Schumacher Racing-teamgenoot Ron Capps tot de finale door te dringen. Aan de andere kant van de eliminatieladder klopte de als eerste uit de kwalificaties naar voren gekomen Jack Beckman achtereenvolgens Jim Campbell, Del Worsham en Shawn Langdon, en daarmee was de volledige DSR-finale een feit.
Jack Beckman (voorgrond) en Matt Hagan
Bij de start van de finale was Beckman iets eerder weg en dat was precies genoeg om de neus van de Infinite Hero Dodge Charger R/T een fractie van een seconde eerder over de lijn te drukken dan de iets snellere Hagan (4,035 om 4,034 seconden).
Tanner Gray
In de Pro Stock klasse kende de 19-jarige Tanner Gray tot op heden een moeilijke start van 2018, een tegenvaller nadat hij in zijn debuutseizoen vorig jaar met een vierde plaats in de eindstand de titel rookie of the year binnensleepte. Na een intensieve week testen met de Gray Motorsports Valvoline Chevrolet Camaro viel op Gainesville de puzzel weer in elkaar.
Tanner Gray
Gray wist tot de finale door te dringen, klopte daarin vervolgens ook nog eens regerend kampioen Bo Butner en mocht daarmee zijn eerste trofee van dit seizoen in ontvangst nemen.
Rickie Smith
De E3 Spark Plugs NHRA Pro Mod Drag Racing Series presented by J&A Service, kortweg de Pro Modified klasse, reed op Gainesville de eerste wedstrijd van het seizoen. Met maar liefst 35 auto's is de klasse extreem sterk bezet, wat in de vier kwalificatieruns eens te meer duidelijk werd. Met 5,75 seconden eiste Mike Castellana de eerste positie voor zich op, terwijl de 5,832 seconden van Carl Stevens nog net goed was voor de 16de en daarmee laatste plaats in de eliminaties. Met 6,01 seconden was de als 29ste gekwalificeerde Billy Glidden de eerste rijder boven de zes seconden! De finale leverde uiteindelijk de confrontatie op tussen Rickie Smith en Mike Janis, waarbij Smith in 5,79 seconden aan het langste eind trok.