GP2: Leimer kampioen, Rossi pakt in Abu Dhabi eerste overwinning
Fabio Leimer is vandaag al de nieuwe GP2-kampioen. Voor de Zwitser was een vierde plaats genoeg nadat zijn grootste rivaal Sam Bird op de grid bleef staan en niet hoger kon finishen dan tiende. Vooraan streden Alexander Rossi en Jolyon Palmer om de zege. De Amerikaan won door te kiezen voor twee keer de 'prime'-banden van Pirelli en de sprintrace van zondag eraan te geven. Palmers team Carlin dacht aan het teamkampioenschap en ging voor de verstandige keuze van prime/option. Voor Daniël de Jong had een 15e plaats erin gezeten, maar de Nederlander moest zijn auto in de laatste ronde aan de kant zetten.
Tekst: Mattijs Diepraam
Foto's: GP2 Series
De start was vanochtend beslissender dan ooit. Niet voor de zege deze keer, maar wel voor het kampioenschap. Nog voordat de lichten waren gedoofd, was de motor van Sam Bird al afgeslagen. Hulpeloos stond hij op de eerste rij, terwijl zijn rivaal Fabio Leimer langs hem stormde. De Zwitser had zelfs de goed gestarte Jolyon Palmer kunnen pakken in de eerste bocht, maar nam geen risico's – waarom zou hij nadat hij drie seconden eerder Bird stil op de grid had zien staan?
Vier bochten later gingen de gele vlaggen uit omdat Jon Lancaster een onmogelijke manoeuvre op Tom Dillmann probeerde. Lancasters sprong omhoog op de kerbs en belandde bijna op de helm van de Fransman. Reden genoeg voor een safety car. Daardoor kon de arme Sam Bird een gratis pitstop doen en gokken op de supersofts om hem in de openingsronden door de staart van het veld te navigeren.
Na het vertrek van de safety car voerde Palmer het veld aan voor Rossi, Leimer, Clos, Nasr, Ericsson, Cecotto, Evans, Calado en Canamasas. Palmer en Rossi waren op de softs gestart, de 'primes' voor dit weekend, Leimer op de supersofts. De Zwitser begon na enkele ronden terrein te verliezen op de twee koplopers, maar had nog altijd een sneller tempo dan Bird achter in het veld. Die wisselde alweer naar de primes in de achtste ronde, waarna Leimer over de radio de boodschap kreeg: 'Push like hell and box.' Dat deed de Zwitser in de tiende ronde, samen met Clos, Nasr en Canamasas, ook op de supersofts gestart.
Zo hadden na tien ronden een toptien van coureurs op de primes: Palmer, kort daarachter Rossi, dan een groot gat naar Ericsson, Evans, Calado, Abt, De Jong, Leal, Binder en Raimondo. Elfde en eerste van de mannen die al een wissel achter de rug hadden, was Leimer. Daarna volgden Clos, Nasr, Coletti, Cecotto, Rosenzweig, Trummer, Canamasas en Bird.
Voor de zege was het nu de vraag wat Palmer en Rossi zouden doen. Rossi koos in de achttiende ronde duidelijk voor de dagwinst: hij wisselde alleen de achterbanden en liet de options liggen. Zou Palmer de tactiek van Rossi volgen? Nee, zijn team Carlin dacht aan het grotere plaatje: het teamkampioenschap dat het nog van Russian Time (op nul punten immers) zou kunnen afpakken. Doordat Rossi ook nog eens twee geweldige outlaps reed, kwam de Amerikaan vóór Palmer terecht. Opzet geslaagd.
In de 23e ronde reden Evans en Canamasas tegen elkaar aan, waardoor de Australiër zijn auto aan de kant moest zetten. Hij deed dat op het achterste rechte stuk, op een plaats die geen kwaad leek te kunnen, maar de wedstrijdleiding speelde op safe. De safety car kwam opnieuw uit. Dat bracht het veld weer helemaal bij elkaar, waardoor Marcus Ericsson opeens zicht had op de derde plaats.
De Zweed ging Leimer dan ook kort na het vertrek van de safety car voorbij, maar de coureur van Racing Engineering zat nog steeds veilig. Als Leimer vierde zou eindigen, moest Bird minstens negende worden om morgen nog een mathematische kans te maken. Maar de Brit lag tiende. En in plaats van Daniel Abt te bedreigen voor de negende plaats, moest hij alles doen om Adrian Quaife-Hobbs van zich af te houden.
En zo werd Fabio Leimer al op zaterdag de nieuwe GP2-kampioen, na een zeer constant seizoen dat hij sterk opende met overwinningen in de hoofdraces in Maleisië en Bahrein, waarna hij in september ook de hoofdrace op Monza op zijn naam schreef. Op het akkefietje in de uitloopronde in Singapore na maakt Leimer geen enkele fout. Hij kwalificeerde zich bovendien vrijwel altijd in de topvijf. Na Giorgio Pantano in 2008 heeft Racing Engineering dus weer een nieuwe rijderstitel.
Sam Bird gaf tijdens de race zijn titelkansen al op, zo hoorden we over de radio. Met vijf overwinningen liet de Mercedes-tester wel volop van zich spreken dit jaar, geholpen door het uitzonderlijk goede debutantenteam van Russian Time, waar de ervaring van enkele oud-iSport-engineers van grote waarde was. Maar behalve die pieken kende Bird ook dalen, vooral aan het begin van het seizoen, waardoor de constante Leimer hem uiteindelijk toch te snel af was.
Daniël de Jong profiteerde aan het begin van de chaos rondom Lancaster en Dillmann en schoof door naar de 17e plaats. De hele race duelleerde hij met Abt, Binder en Leal. Maar waar Abt doorstoomde naar de negende plaats, zakte De Jong na zijn pitstop weg, om zijn auto in de laatste ronde zelfs aan de kant te zetten. Weer pech voor de Nederlander.
GP2, Yas Marina, race 1, 2 november 2013
1. Alexander Rossi - Caterham - 29 ronden
2. Jolyon Palmer - Carlin - 2"1
3. Marcus Ericsson - Dams - 3"0
4. Fabio Leimer - Racing Engineering - 4"6
5. Dani Clos - MP - 5"2
6. James Calado - ART - 6"3
7. Felipe Nasr - Carlin - 8"8
8. Johnny Cecotto - Arden - 12"1
9. Daniel Abt - ART - 13"1
10. Sam Bird - Russian Time - 13"5
11. Adrian Quaife Hobbs - Hilmer - 14"8
12. Sergio Canamasas - Caterham - 15"8
13. Simon Trummer - Rapax - 15"9
14. Rio Haryanto - Addax - 19"0
15. Rene Binder - Lazarus - 19"2
16. Julian Leal - Racing Engineering - 21"0
17. Gianmarco Raimondo - Trident - 23"3
Snelste ronde: Jolyon Palmer, 1'52"873
Uitgevallen
28e ronde - Nathanael Berthon
28e ronde - Stefano Coletti
28e ronde - Daniel De Jong
26e ronde - Jake Rosenzweig
22e ronde - Mitch Evans
9e ronde - Vittorio Ghirelli
1e ronde - Stephane Richelmi
0 ronden - Tom Dillmann
0 ronden - Jon Lancaster
Stand kampioenschap
1 en kampioen.Leimer 191; 2.Bird 173; 3.Nasr 154; 4.Calado 142; 5.Coletti 135.