Retro: Nederlanders manifesteren zich prima op Dix Mille Tours du Castellet
Op het voorlaatste evenement van Peter Auto, de Dix Mille Tours op het circuit van Paul Ricard, zijn de Nederlanders goed voor de dag gekomen. Jan Gijzen belandde op het podium in de Trofeo Nastro Rosso, terwijl Armand Adriaans, Pascal Pandelaar en Michiel van Duijvendijk mooie klasseringen behaalden in de Sixties Endurance. Michiel Campagne kreeg zijn Spice na de problemen op Dijon en Le Mans nu wel aan de finish in beide Group C-races.
Tekst: Mattijs Diepraam
Foto's: Julien Hergault/Photosports (Peter Auto)
In het historische circus van Patrick Peter zijn dit jaar de meeste Nederlanders actief in de Sixties Endurance, de Peter Auto-tegenhanger van de Masters Gentlemen Drivers. Ook hier één lange race, van 120 minuten zelfs, in tegenstelling tot de 90 minuten bij de Masters, waarin de hoofdprijs deze keer met groot gemak werd opgeëist door de Belgen Christophe Van Riet en Christian Dumolin in hun Cobra – in een veld van maar liefst 80 auto's, waarvan er zes na de kwalificatie aan de kant bleven staan.
In de Mustang GT350 die hij zoals gewoonlijk deelde met zuiderbuur Kristoffer Cartenian werd Armand Adriaans 14e algemeen en derde van de dikke Shelby Mustangs in de race. Michiel van Duijvendijk en Pascal Pandelaar werden op hun beurt derde in de race tussen de Porsche 911's, met een 20e plaats algemeen. Twee plaatsen daarachter finishten Jan Gijzen en Anthony Schrauwen in hun Lister 'Knobbly', zonder enige klassetegenstand overigens. Gijzen mocht zelfs twee keer aan de bak, want hij deelde ook de kleine Elite van Ben Blommaert, maar die haalde de finish niet.
In beide races voor de Trofeo Nastro Rosso kwam Gijzen prima voor de dag in zijn Ferrari 275 GTB/4. Gary Pearson en Carlos Monteverde wonnen twee keer op hun gemak in hun Ferrari 250 LM, beide keren gevolgd door Lukas Halusa in de Ferrari 250 GT 'Breadvan', maar Gijzen was in de tweede race de 'best of the rest', door Georg Nolte in de Bizzarrini 5300 GT voor te blijven. In de eerste race bezette Nolte nog de laatste podiumplaats, met een zelfde voorsprong op Gijzen.
Na de aanloopproblemen op Dijon en de pech op Le Mans kon Michiel Campagne deze keer wel twee Group C-races helemaal uitrijden in zijn pas aangekochte Spice-Cosworth SE92P. In de IMSA GTP-auto werd hij achtste in de eerste race en zesde in de tweede. In beide gevallen won hij daarmee bovendien de klasse van de jongste auto's, geholpen door het feit dat Michael Lyons zijn Gebhardt-Cosworth C91 in de eerste race aan de kant moest zetten en daarna voor het weekend klaar was.
De Mercedes C11 van Kriton Lendoudis – met Rui Aguas als vaardige tweede piloot – won met overmacht de eerste race, voor de Aston Martin AMR1 van Paul Whight/Nicolas Minassian en de Porsche 962C van Ivan Vercoutere/Ralf Kelleners. De Mercedes ging de volgende dag niet van start in de tweede race, waardoor de Aston Martin op zondag de wedstrijd won, op korte afstand gevolgd door de 962 van Tommy Dreelan/Aaron Scott. Mike Wrigley bracht de kleine Argo JM19 uit de C2-klasse als derde over de finish.
Het was 'business as usual' in beide CER-races, waarin Martin O'Connell zoals wel vaker de sterkste was. In CER1 triomfeerde hij met zijn Chevron B19, in CER2 was zijn B23 de snelste. In de laatste race moest hij wel de Toj SC304 van Yves Scemama van het lijf houden.
Drie legendarische auto's bleken weer eens te fragiel voor een race: de Porsche 917 (een replica overigens) van Carlos Monteverde/Gary Pearson, de Ferrari 512M van Steven Read/Giovanni Lavaggi en de Lancia Beta Monte Carlo van Eric Hélary kwamen alleen in de training het circuit op. Twee andere Beta Monte Carlo's uit het Groep 5-tijdperk gingen wel de strijd aan in CER2, maar David Ferrer en Franco Meiners haalden beiden de finish niet.
In de HTC-toerwagenrace tenslotte was de dikke Capri 3100 RS van Grant Tromans en Richard Meaden oppermachtig.
