Rally - NL: De Jong geeft Degandt zege cadeau bij zijn afscheid
Son - Ze begonnen met een zege, ze eindigen met een zege. Bob de Jong en Bjorn Degandt hebben in hun laatste gezamenlijke wedstrijd de zege gepakt in de 56e ELE Rally met de Hyundai I20 R5. Een kroon op hun jarenlange samenwerking. "Ja super, ik ben hier acht jaar geleden samen met Bjorn begonnen en toen gewonnen, om nu bij zijn afscheid te winnen, maakt het cirkeltje rond" aldus De Jong. Kevin van Deijne (Skoda) werd tweede en Jim van den Heuvel (VW) in extremis derde.
Tekst en foto's: Dré Galiart
Terugkeer op Strijpse Kampen
De rallies volgen elkaar dit jaar in hoogtempo op, want de ELE Rally moest dit jaar met z'n datum schuiven naar Oktober dankzij de pandemie. Daar waar andere organisatoren afzagen van een verschuiving binnen het jaar, besloot de organisatie van de ELE Rally om niet twee jaar zonder de rally te willen doen. Zo ontstond ook bij deze wedstrijd een compact programma met de opvallende terugkeer van Strijpse Kampen, het militaire terrein met het stempel 'hate it or love it'. De proef zorgt bij de 'haters' vaak voor grote tijdsverschillen in hun nadeel. Onder een lente-achtig zonnetje ging de wedstrijd rond het middaguur van start.
Direct een gaatje
Waar in Hellendoorn de eerste proef zorgde voor een paar tienden verschil tussen de eerste twee, is Bob de Jong nu wel meteen een klap sneller dan de concurrentie. Grofweg 4, 5 en 6 seconden moeten de eerste vier toegeven. Verrassend is dat Kevin van Deijne van de concurrentie het dichtste bij De Jong kan blijven. Daarna volgen de VW's van Van den Heuvel en Becx. Het gat daarachter loopt op tot zo'n dertien seconden ten opzichte van de snelste, waarmee direct de vraag reist 'Wat is er met Kobus??'. Was hij niet de opvallend grootste bedreiging gebleken? Helaas, hij heeft te kampen met remproblemen en kan het vertrouwen niet snel terugvinden. Op Strijpse Kampen moet hij zelfs de Mitsubishi van Van Hoof voorlaten.
Spoordonk voor de VW's
Het veld trekt naar Spoordonk, nog maar 's zo'n klassieker in Brabant. Hier is het woord aan de VW's in het veld. Jim van den Heuvel pakt de snelste tijd, 1,6 seconden sneller dan Becx en De Jong volgt op 2,2 seconden. Kevin van Deijne heeft al het hele jaar de ELE Rally dik omcirkeld in de agenda staan en dus is het wachten op zijn antwoord op Spoordonk, maar helaas, nu is het zijn beurt om met een Skoda R5 de meerdere te erkennen in Van Hoof en dus geeft hij bijna 6 seconden toe. Zo schieten beide VW's weer over Van Deijne heen en scoort De Jong de beste gemiddelde score. Kan Wintelre dan 'het' verschil maken met al zijn onverhard?
Van Hoof maakt ongewild nóg meer indruk
Het antwoord op de vraag naar de invloed van Wintelre op het wedstrijdverloop, verstilt na een doffe knal. De proef wordt al snel na de eerste auto's stilgelegd en niet kort daarna schetsen de socials een beeld van een vernielde Mitsubishi. Het is die van de normaalgesproken veelvoudig zwaaiende Piet van Hoof (immers Wintelre is zijn thuisbasis). Beiden zijn wel uit de auto, maar de aanblik een auto die zowel vooraan als achteraan in elkaar zit, doet een zware klap al snel vermoeden. Het is een beeld wat bij volgers, maar ook bij Jim van den Heuvel (die direct stopte bij het ongeval) véél indruk maakte. "Cru gezegd, ze lagen allebei in een weiland, dat doet wel wat met je, daar ben ik heel eerlijk in. Het is dan moeilijk om de knop om te zetten" laat Van den Heuvel na afloop van de wedstrijd weten. Over medische zaken worden uiteraard normaal gesproken geen uitspraken gedaan, maar van Sander is duidelijk geworden dat hij inmiddels thuis mag herstellen. Piet zou nog wel een nacht in het ziekenhuis blijven en is zondag verder onderzocht.
Beslissende timing
Over het feit dat Bob de Jong op de proef nog een marge van 7,4 seconden pakte op Becx en bijna 12 op Van Deijne, zou niemand het verder nog hebben. De toegekende tijd van Van den Heuvel (+6 seconden op De Jong) deed nog wel het nodige stof opwaaien, maar dat was voor later in de wedstrijd. Toch is 't een feit dat De Jong op Wintelre een flink gat slaat met de paar concurrenten die wél de finish op snelheid bereikten. Zo drukt Wintelre meer dan ooit zijn jaarlijkse stempel op de wedstrijd.
Top vier binnen 1 seconde!
Na de service is dezelfde boucle nogmaals aan de beurt. Bob de Jong geeft bijna drie seconden toe ten opzichte van zijn eerste doorkomst op Strijpse Kampen. Dat geeft opvallend genoeg de ruimte aan Michiel Becx voor zijn eerste scratch van de wedstrijd. Van Deijne zit nu zelfs nog vóór De Jong al is het nipt. Ook Kobus meldt zich vooraan, hij is de laatste van de vier rijders die binnen 3,4 seconden van elkaar zitten. Jim is de grote verliezer met ruim 19 seconden achterstand op zijn collega VW-rijder. Pas in Spoordonk wordt duidelijk dat iedereen extreem aan elkaar gewaagd is. De top vier zit binnen één seconde! Het zijn Van den Heuvel, Becx, Van Deijne en De Jong. Laatstgenoemde is nipt het snelste. Daarmee tekent zich een interessant beeld af. Dat van twee streekrijders die De Jong langzaamaan onder druk proberen te zetten. Met Becx die richting 10 seconden van de leider gaat en Van Deijne die nog binnen de twintig seconden blijft, is één lekke band nog steeds genoeg voor een verschuiving naar de top van de rangschikking.
Scratch voor Van Deijne
De tweede doorkomst op Wintelre zorgt opnieuw voor verrassingen, deze keer op het sportieve vlak. Het is Kevin van Deijne die het snelst is. De Jong (+2) en Kobus (+2,5) zijn in staat binnen zijn spoor te blijven, maar Wintelre is de VW's slecht gezind. Becx komt tegen het einde van de proef stil te staan (lek) en duikelt in het klassement, Van den Heuvel verliest ruim een halve minuut. Zo lijkt alleen de oprukkende Van Deijne nog kandidaat te zijn voor de winst. Met de avond in zicht wordt de verhouding licht-donker in de wedstrijd een opmerkelijke 60%-40% en dus is de tijd aangebroken van de rijders die sterk zijn in de nachtelijke omstandigheden.
Top vijf aan elkaar gewaagd
De laatste doorkomst op Strijpse Kampen toont nog maar eens hoe zeer de top vijf aan elkaar gewaagd is. 1,5 seconden op een proef van ruim 6 minuten. Dat is het tijdsbestek waarin de volledige top vijf van elkaar opereert. Jim van den Heuvel is dit maal het snelste, vóór Becx (+0,4), Deijne (+0,7), Kobus (+1,3) en De Jong (+1,5). Het is lang geleden dat zoveel rijders zo dicht bij elkaar in de comfortzone konden blijven op meerdere proeven. Toch is het ook nu weer de beurt aan een 'wedstrijdbeslisser'. De proef Sint-Oedenrode is er zoeen. Het is technisch, er is onverhard en er is op sommige plekken nog steeds die 'muur van bomen' waar de rijders tussendoor rijden. Ook nu heeft Sint-Oedenrode weer een ferme klap uit te delen en wel aan Michiel Becx. De VW rijder tikt een zandzak aan die 'm, met een pak schade tot gevolg, een tuin in stuurt. Het is einde wedstrijd voor Becx. Vooraan slaat De Jong nog eens zijn slag en pakt 4,4 seconden op Van Deijne. Die is weer terug waar hij was, op ruim 20 seconden... En dus kan De Jong de laatste drie proeven gaan consolideren.
Behoedzaam richting de zege
In Son gebeuren geen rare dingen meer. De Jong verliest wel bijna 9 seconden op de snelste (Van den Heuvel), maar het verschil met Van Deijne is maar zo'n drietal seconden. Als Van Deijne in Sint-Oedenrode weer tijd prijsgeeft kan De Jong keurig om de stoeprandjes in Son heen manoeuvreren en zo pakt hij de winst in de ELE Rally. Een die ondanks zijn korte programma, de geschiedenisboeken in gaat als een 'pittige editie'. De Jong straalde aan het finishpodium en dus zou je kunnen stellen dat er ook sprake was van opluchting na Hellendoorn. Op de vraag of hij na die wedstrijd twijfelde, was De Jong duidelijk. "We hebben met kleine problemen daar zo'n 30 seconden verloren. De zekerheid dat we 't konden is er altijd wel geweest". Ondanks zijn twijfels aan het begin van het seizoen gaat hij wel door na het vertrek van Degandt en we zullen hem nog zien in Hengelo. "De plannen zijn om Hengelo te rijden. Daar gaat Erik de Wild mee en ik ga er eigenlijk vanuit dat dat goed gaat klikken en dat we een langere relatie gaan opbouwen" sluit hij af.
Focus verleggen
Van Bjorn Degandt zijn we, als het aan hem ligt, ook nog lang niet af. De accenten worden verlegd en of dat een lastige keuze was? "Moeilijke keuze niet zo zeer. Als je eerlijk blijft met jezelf... ik voelde de motivatie zakken om volle bak kampioenschappen te rijden. Het is even op de reset button drukken. De passie voor de sport is er sowieso. Ik ga verder met de podcast en met opleidingen geven, maar het actieve rijden gaat minder zijn" aldus Degandt, die er aan toevoegde dat hij ook zeker niet stopt met navigeren, maar voorlopig gaat het wel op een lager pitje. De tweede geplaatste Kevin van Deijne toonde zich ook uiterst tevreden. Hij komt weer een stapje dichter bij zijn doel: winnen in de ELE! "Net niet wat we wilden misschien, we waren in ieder geval wel gekomen om te winnen. Achteraf kunnen we tevreden terugkijken, tweede zijn we immers nog nooit geworden. We zaten heel dichtbij, scratches gereden, secondenduels gehad, we waren een aantal keren sneller dan Bob, dus ben ik heel tevreden". Gevraagd naar waar hij 't dan laat liggen is Van Deijne duidelijk. "Ik denk dat we de aansluiting hebben verloren door een chicane die door een nulwagen eruit was gereden. Daar hebben we veel tijd verloren".
Consternatie aan het podium
Waar de eerste twee plaatsen duidelijk verdeeld waren, duurde het lang voor er aan het finishpodium duidelijkheid was wie het laatste trapje mocht bezetten. Daarvoor moeten we terug naar Wintelre, waar Jim van den Heuvel stopte bij de gecrashte Piet van Hoof. Hij kreeg achteraf een tijd bedeeld. Navraag leert dat dat resultaat tot stand kwam op basis van een gewogen resultaat van de proeven 1, 2, 4 en 5. Een regel die, blijkbaar, al enkele jaren wordt toegepast, maar die nu zorgde voor veel discussie. Uiteraard is het moment waarop die beslissing genomen wordt (en welke resultaten meedelen in de weging), een belangrijke factor en dus zal het altijd reden voor discussie geven. Welke beslissing ook genomen wordt, er is altijd wel iemand die er nadeel heeft van zo'n beslissing, zelfs als besloten was om de gehele proef te schrappen.
Van den Heuvel derde
UIteindelijk is Jim van den Heuvel op het podium gehuldigd als derde algemeen. "Lastig, we hadden hier nog nooit gereden en dan weet je dat je de proeven niet kent. Je moet dan proberen het beste er van te maken. Met een besttijd op 2 lukte dat aardig, maar op de derde proef, zat onze proef er snel op omdat Piet op z'n kop lag" aldus Van den Heuvel. Amper bekomen van het ongeval kreeg Jim af te rekenen met meer pech. "Na een lange bocht op proef 4 hadden we een error op de auto, precies op een recht stuk van 700 meter. We hebben daar de auto opnieuw moeten opstarten en dus verloren we daar 20 seconden" Een geraakte chicane in Wintelre is een stille getuige van het feit dat het daar even niet goed zit in het koppie van Jim en dus lijkt een topklassering ver weg, maar met de gewogen tijd van de eerste keer Wintelre en enkele sterke tijden in de avondsectie pakt Jim toch nog plek drie. Het is een kwestie van tijd voor Van den Heuvel wel een keer de juiste resultaten aan elkaar weet te knopen, om zo te vechten voor de zege.
Kobus teleurgesteld
Gert-Jan Kobus op zijn beurt was 'not amused' aan het finishpodium. "De manier waarop is heel jammer. Dat Jim derde wordt doordat hij een tijd toegewezen heeft gekregen, voor een proef die hij niet gereden heeft. Dat vind ik heel zuur, maar goed, misschien ook wel verdiend. We hebben gewoon niet onze dag gehad" verklaarde hij direct nadat de beslissing hem was medegedeeld. Toch stak hij ook wel de hand in eigen boezem voor het verloop van zijn dag. "Er zat een beetje lucht in de remmen, daardoor kreeg ik geen vertrouwen. Het hele vertrouwen in de auto zat er daardoor niet in. Tegen het midden van de wedstrijd ging het wel beter, maar nog niet het vertrouwen van Hellendoorn" vult hij aan.
Wedstrijdleiders file
In de ouderwetse groep N trok Lambert Parren aan het langste eind. Enkele keren legde Mitchel van de Brink hem het vuur aan de schenen, maar de Limburger wist de jongeling te verslaan. Hij werd daarmee maarliefst vijfde algemeen. Michael Kamper was verrassend de snelste tweewielaandrijver. Daar had iedereen de naam van Jan de Winkel verwacht, maar met de voormalig wedstrijdleider aan zijn zijde beleefde De Winkel een bijzonder avontuur. "Jammer van die kleine sortie op Sint-Oedenrode. Met zo'n tweewielaandrijver moet je in het spoor kunnen rijden en dat was er niet. We gingen gewoon te hard, twee bomen geraakt, wiel afgebroken" legt Van Hoek uit. Zo kwamen de twee midden op het onverhard stil te staan met een gebroken velg (hart eruit). Terwijl ze verwoedde pogingen deden om zo snel mogelijk te wisselen, ontstond er een ware file achter het duo. Met hulp van wat publiek om de auto op te tillen konden ze na geruime tijd toch verder. Op de vraag of het geen rare gewaarwording was, zo ineens in de wedstrijd als voormalig wedstrijdleider, liet Van Hoek weten; "Je kent die proeven als organisator en dan kijk je op een andere manier als rijder. Ik dacht met name bij Spoordonk altijd van nou... Maar het was echt een hele mooie proef. Sint-Oedenrode is helemaal goud. Ondanks dat we daar de sortie gemaakt hebben, het is zo'n mooie stuurproef!"
Nevenevenementen
Tot slot waren er natuurlijk ook nog 3 nevenevenementen. De shortrally en de cross country klasse waren beperkt bezet. Ramon van de Lindeloof won met de Civic de shortrally en de CCR werd wederom gewonnen door Joost Hofmans. Hij liet met de Mc Rae indrukwekkende passages zien. Om het te duiden: zijn snelste tijd op Wintelre zou genoeg zijn voor een top tien klassering in de rally. In de Historicrally won Piet-Hein van der Heijden met zijn machtige Lancia Delta HF Integrale.