Meer strijd buiten dan op de baan in Formula Arcobaleno
Is het raceseizoen nu voorbij of toch niet. Is Vincent Broertjes de nieuwe kampioen? Of misschien Dennis van Putten? Ron Marchal wellicht, of toch Michael Mason? Dat blijft de grote vraag die de rijders in de Formula Arcobaleno bezighoudt. Michael Mason verwoordde zijn gevoelens nog het beste: "Het rijden zelf is geweldig, de rest slaat helemaal nergens op."
Tekst: Marco Antheunisse
Foto's: Gerrie Hoekstra en Marco Antheunisse
Puntentelling
Reden van deze ontevredenheid is gebaseerd op wat oud zeer en de onduidelijkheid over het al dan niet meetellen van de wedstrijd die eerder dit seizoen gereden werd op het circuit van Spa-Francorchamps. Bij deze wedstrijd waren namelijk geen sportcommissarissen aanwezig en is er tot op heden nog geen officieel besluit genomen of de daar behaalde punten mee mogen tellen voor het klassement.
Daarnaast staat er nog een race op het programma op het circuit van Hockenheim. Onduidelijk is echter nog of de resultaten van deze race in het klassement worden opgenomen. Al met al genoeg om de rijders en begeleiders in de Formula Arcobaleno tot op heden in het ongewisse te laten over het verdere verloop van het kampioenschap. Het genoemde oud zeer is gebaseerd op de teleurstelling van de, in ogen van de betrokkenen uit deze formuleklasse, degradatie naar de B-evenementen. Eerder dit seizoen trok het Har Vaessen team al zijn conclusie en stopte hun deelname aan de Formula Arcobaleno. Momenteel verschijnen er nog slechts acht Arcobaleno's aan de start.
Bandenproblemen
Naast de kwestie over de punten waren er ook andere problemen. Omdat er vooraf niet duidelijk was gemaakt aan de bandenleverancier dat er twee races in de Formula Arcobaleno gereden zouden worden waren er niet voldoende nieuwe banden om de Arcobaleno's beide races op nieuwe banden te laten starten. Dennis van Putten had als enige wel tijdig voor een extra set (achter)banden gezorgd, voor de andere rijders waren die er echter niet en dat was reden voor enkele rijders om de organisatie te vragen het technisch reglement zodanig aan te passen dat alle rijders beide races op één set banden zouden moeten rijden. "Ik was blijkbaar de enige met nieuwe banden, hoewel het alleen achterbanden waren. Wanneer de andere rijders het me gevraagd hadden had ik deze banden niet gebruikt, maar men is nu zonder het mij te vragen naar de organisatie gegaan. Ik heb me erover verbaasd dat zij het binnen een uur voor elkaar hadden om het reglement aan te laten passen", meende Dennis van Putten.
De kwalificatie
Michael Mason was in de kwalificatietraining op zaterdag veruit de snelste. Met een tijd van 1.45.636 was hij meer dan een halve seconde sneller dan Ron Marchal. Opvallend was de mindere trainingstijd van Dennis van Putten, normaal toch ook vooraan te vinden. Nu was hij bijna vier seconden langzamer dan Mason en moest hij de eerste race vertrekken vanaf de zesde plaats. Als reden gaf Van Putten aan problemen te hebben met de overbrenging. De startopstelling voor de tweede race zou bepaald worden door het resultaat van de eerste race. Hiervoor was dus geen training nodig.
Race 1
Onder droge weersomstandigheden maar op een nog redelijk natte baan gingen acht auto's van start in de eerste race van de Formula Arcobaleno. Gezien het vooraf gemeten geluidsniveau werd de race ingekort van 12 naar 10 ronden.
Michael Mason vertrok van pole position, maar aangezien deze startplek in het natte gedeelte van de baan was zag Mason vooraf de start somber in. Dat vermoeden bleek juist toen Ron Marchal er als een raket vandoor kon gaan en Vincent Broertjes in zijn kielzog profiteerde van een droge baanstrook. Mason viel door die slechte start terug tot de vijfde plek. Toen de baan verder opdroogde kon hij nog aansluiting vinden met Dennis van Putten in de strijd om de derde plaats, maar een lekke band weerhield hem van een podiumplaats.
Ron Marchal kon dankzij zijn prima start direct een gat slaan met nummer twee Vincent Broertjes. Deze laatste besloot met het oog op de tweede race later op de dag niet tot de limiet te gaan en probeerde dan ook niet om dichter bij Marchal te komen. In de zevende ronde vielen Rogier Jongejans en John Wilbrink uit, zodat uiteindelijk zes coureurs finishten in een race die voor de rijders ongetwijfeld de moeite waard was, maar voor het publiek helaas niet. Jeremy Izzarelli (B) reed geheel zijn eigen race op grote afstand van de andere rijders. Hij finishte met een achterstand van meer dan twee minuten op de laatste plaats.
Race 2
De tweede race leek welhaast een kopie van de race in de ochtend, met als enige verschil dat Ron Marchal nu al van pole position vertrok. Zijn snelle start leverde hem echter ook nu meteen een gat op met de nummer twee, net als eerder op de dag Vincent Broertjes. Michael Mason leek de competitie weer aan te gaan en passeerde Dennis van Putten in de tweede ronde. Maar ook nu gooide een lekke band roet in het eten, nota bene aan dezelfde kant als in de eerste race. "Ik had absoluut kunnen winnen als ik die problemen met de band niet had gekregen. Balen dus." Mason moest eerst Van Putten en later ook Jongejans en Wilbrink voorbijwuiven, gezien zijn stuurproblemen met bochten naar links door de lekke band kon hij hen niet voorblijven. Dit resulteerde na tien gereden ronden in exact hetzelfde podium als bij de eerste race.
Optochten
De races zelf waren door het gebrek aan strijd om de posities saai te noemen. "Was het voor jullie een beetje om aan te zien, volgens mij was er niet veel aan", zo vroeg Ron Marchal zich hardop af nadat hij voor de tweede keer die dag als winnaar gefinisht was. "Ik had genoeg te doen in de auto, maar ik zag wel dat er verder niet veel gebeurde," was zijn heldere conclusie.
Champagne
Het gebruikelijke tafereel met de knallende kurken en champagne bleef opmerkelijk genoeg achterwege. Achterliggende reden was wellicht de frustratie over de onduidelijkheid over de puntentelling en dus de stand in het klassement. Geen van de deelnemers weet precies hoe de vork in de steel zit en dat geeft momenteel weinig reden tot vreugde. Hopelijk zal er snel een beslissing genomen worden.
Uitslag race 1 Formula Arcobaleno, Circuit Park Zandvoort, zondag 30 september 2001
1. Ron Marchal, 10 ronden in 19.03.953
2. Vincent Broertjes, op 1.046
3. Dennis van Putten, op 3.717
4. Michael Mason, op 15.827
5. Roderick van de Kimmen, op 1.02.016
6. Jeremy Izzarelli, op 2.02.341
Uitslag race 2 Formula Arcobaleno, Circuit Park Zandvoort, zondag 30 september 2001
1. Ron Marchal, 10 ronden in 18.12.311
2. Vincent Broertjes, op 1.093
3. Dennis van Putten, op 3.554
4. Rogier Jongejans, op 21.616
5. John Wilbrink, op 33.745
6. Michael Mason, op 34.591
7. Jeremy Izzarelli, op 1 ronde
Tekst: Marco Antheunisse
Foto's: Gerrie Hoekstra en Marco Antheunisse
Puntentelling
Reden van deze ontevredenheid is gebaseerd op wat oud zeer en de onduidelijkheid over het al dan niet meetellen van de wedstrijd die eerder dit seizoen gereden werd op het circuit van Spa-Francorchamps. Bij deze wedstrijd waren namelijk geen sportcommissarissen aanwezig en is er tot op heden nog geen officieel besluit genomen of de daar behaalde punten mee mogen tellen voor het klassement.
Daarnaast staat er nog een race op het programma op het circuit van Hockenheim. Onduidelijk is echter nog of de resultaten van deze race in het klassement worden opgenomen. Al met al genoeg om de rijders en begeleiders in de Formula Arcobaleno tot op heden in het ongewisse te laten over het verdere verloop van het kampioenschap. Het genoemde oud zeer is gebaseerd op de teleurstelling van de, in ogen van de betrokkenen uit deze formuleklasse, degradatie naar de B-evenementen. Eerder dit seizoen trok het Har Vaessen team al zijn conclusie en stopte hun deelname aan de Formula Arcobaleno. Momenteel verschijnen er nog slechts acht Arcobaleno's aan de start.
Bandenproblemen
Naast de kwestie over de punten waren er ook andere problemen. Omdat er vooraf niet duidelijk was gemaakt aan de bandenleverancier dat er twee races in de Formula Arcobaleno gereden zouden worden waren er niet voldoende nieuwe banden om de Arcobaleno's beide races op nieuwe banden te laten starten. Dennis van Putten had als enige wel tijdig voor een extra set (achter)banden gezorgd, voor de andere rijders waren die er echter niet en dat was reden voor enkele rijders om de organisatie te vragen het technisch reglement zodanig aan te passen dat alle rijders beide races op één set banden zouden moeten rijden. "Ik was blijkbaar de enige met nieuwe banden, hoewel het alleen achterbanden waren. Wanneer de andere rijders het me gevraagd hadden had ik deze banden niet gebruikt, maar men is nu zonder het mij te vragen naar de organisatie gegaan. Ik heb me erover verbaasd dat zij het binnen een uur voor elkaar hadden om het reglement aan te laten passen", meende Dennis van Putten.
De kwalificatie
Michael Mason was in de kwalificatietraining op zaterdag veruit de snelste. Met een tijd van 1.45.636 was hij meer dan een halve seconde sneller dan Ron Marchal. Opvallend was de mindere trainingstijd van Dennis van Putten, normaal toch ook vooraan te vinden. Nu was hij bijna vier seconden langzamer dan Mason en moest hij de eerste race vertrekken vanaf de zesde plaats. Als reden gaf Van Putten aan problemen te hebben met de overbrenging. De startopstelling voor de tweede race zou bepaald worden door het resultaat van de eerste race. Hiervoor was dus geen training nodig.
Race 1
Onder droge weersomstandigheden maar op een nog redelijk natte baan gingen acht auto's van start in de eerste race van de Formula Arcobaleno. Gezien het vooraf gemeten geluidsniveau werd de race ingekort van 12 naar 10 ronden.
Michael Mason vertrok van pole position, maar aangezien deze startplek in het natte gedeelte van de baan was zag Mason vooraf de start somber in. Dat vermoeden bleek juist toen Ron Marchal er als een raket vandoor kon gaan en Vincent Broertjes in zijn kielzog profiteerde van een droge baanstrook. Mason viel door die slechte start terug tot de vijfde plek. Toen de baan verder opdroogde kon hij nog aansluiting vinden met Dennis van Putten in de strijd om de derde plaats, maar een lekke band weerhield hem van een podiumplaats.
Ron Marchal kon dankzij zijn prima start direct een gat slaan met nummer twee Vincent Broertjes. Deze laatste besloot met het oog op de tweede race later op de dag niet tot de limiet te gaan en probeerde dan ook niet om dichter bij Marchal te komen. In de zevende ronde vielen Rogier Jongejans en John Wilbrink uit, zodat uiteindelijk zes coureurs finishten in een race die voor de rijders ongetwijfeld de moeite waard was, maar voor het publiek helaas niet. Jeremy Izzarelli (B) reed geheel zijn eigen race op grote afstand van de andere rijders. Hij finishte met een achterstand van meer dan twee minuten op de laatste plaats.
Race 2
De tweede race leek welhaast een kopie van de race in de ochtend, met als enige verschil dat Ron Marchal nu al van pole position vertrok. Zijn snelle start leverde hem echter ook nu meteen een gat op met de nummer twee, net als eerder op de dag Vincent Broertjes. Michael Mason leek de competitie weer aan te gaan en passeerde Dennis van Putten in de tweede ronde. Maar ook nu gooide een lekke band roet in het eten, nota bene aan dezelfde kant als in de eerste race. "Ik had absoluut kunnen winnen als ik die problemen met de band niet had gekregen. Balen dus." Mason moest eerst Van Putten en later ook Jongejans en Wilbrink voorbijwuiven, gezien zijn stuurproblemen met bochten naar links door de lekke band kon hij hen niet voorblijven. Dit resulteerde na tien gereden ronden in exact hetzelfde podium als bij de eerste race.
Optochten
De races zelf waren door het gebrek aan strijd om de posities saai te noemen. "Was het voor jullie een beetje om aan te zien, volgens mij was er niet veel aan", zo vroeg Ron Marchal zich hardop af nadat hij voor de tweede keer die dag als winnaar gefinisht was. "Ik had genoeg te doen in de auto, maar ik zag wel dat er verder niet veel gebeurde," was zijn heldere conclusie.
Champagne
Het gebruikelijke tafereel met de knallende kurken en champagne bleef opmerkelijk genoeg achterwege. Achterliggende reden was wellicht de frustratie over de onduidelijkheid over de puntentelling en dus de stand in het klassement. Geen van de deelnemers weet precies hoe de vork in de steel zit en dat geeft momenteel weinig reden tot vreugde. Hopelijk zal er snel een beslissing genomen worden.
Uitslag race 1 Formula Arcobaleno, Circuit Park Zandvoort, zondag 30 september 2001
1. Ron Marchal, 10 ronden in 19.03.953
2. Vincent Broertjes, op 1.046
3. Dennis van Putten, op 3.717
4. Michael Mason, op 15.827
5. Roderick van de Kimmen, op 1.02.016
6. Jeremy Izzarelli, op 2.02.341
Uitslag race 2 Formula Arcobaleno, Circuit Park Zandvoort, zondag 30 september 2001
1. Ron Marchal, 10 ronden in 18.12.311
2. Vincent Broertjes, op 1.093
3. Dennis van Putten, op 3.554
4. Rogier Jongejans, op 21.616
5. John Wilbrink, op 33.745
6. Michael Mason, op 34.591
7. Jeremy Izzarelli, op 1 ronde