Formule 1: Is de 24 Uur van Le Mans de toekomstdreiging voor de F1?
Te laat
Maar ook zonder recessie heeft de FIA te laat gereageerd. Men heeft de bewapeningswedloop qua motorenontwikkeling te lang getolereerd. Eens zou het punt komen waarop niemand deze gekte meer zou kunnen betalen. Voor de F1 puriteinen is dit tijdstip nu aangeland. Zij zullen zich mogelijk van de sport afkeren en een nieuwe bezigheid zoeken, terwijl de diehard F1 fans de FIA crisismaatregelen een warm welkom toeroepen. Omdat ze een garantie moeten geven voor spectaculairdere en betere races. De techniek zorgde ervoor dat er in de “Gouden Eeuw” van de F1 teveel wedstrijden in de geschiedenisboeken als “processional” moesten worden geboekstaafd.
Cosworth-tijdperk
Toen Jim Clark met de Lotus-Ford 49 in 1967 de GP van Nederland op Zandvoort won, luidde dat een fantastisch nieuw tijdperk in de autosport in. De V8 Cosworth-motor werd in 1968 aan meerdere teams ter beschikking gesteld; Lotus, McLaren, Matra, Brabham en Tyrrell schreven heel wat spectaculaire autosportgeschiedenis in de F1, terwijl Ferrari tot 1975 het nakijken had. De komst van Renault in 1977 leidde een nieuw tijdperk in. In 1982 kwamen de fabrikanten en de “garagisten” zoals de toenmalige FIA-president Jean Marie Balestre de Engelsen smalend noemde, tot een confrontatie bij de GP van Imola, waar uiteindelijk het “Concorde Agreement” uit voortvloeide. De vrede was voor jaren getekend. Met uitzondering van Frank Williams, Torro Rosso en Red Bull Racing zijn de “garagisten” volledig verdwenen. F1 is een biljoenenverslindend “Stratego” spel tussen de grote autoconcerns geworden die vaak niet meer bereid zijn om een stap terug te doen omdat men op zo’n hoog level is aangeland dat men terecht niet voor de concurrent wil buigen. De huidige kredietcrisis dwingt ze daar toe.
Motorenconfrontatie lijdt tot ondergang
Motorenconfrontaties zullen altijd leiden tot de ondergang van een kampioenschap omdat niemand in het belang van die serie denkt, maar alleen in zijn eigen belang. In het verleden speelde er jarenlang een motorenoorlog in de F2. Renault, Honda, Hart en BMW vochten er jarenlang om de eer. Uiteindelijk moest de FIA de F3000 met éénheids Cosworth-motoren in het leven roepen. De F3000 is een inmiddels achterhaald concept dat geleid heeft tot de huidige GP2-klasse, waar men aan de tweede chassisgeneratie toe is. Met de eerste chassisgeneratie wordt inmiddels de GP2 Asia series verreden. M.a.w., een GP2 chassis kan in principe zes seizoenen mee. Dus waarom zou een F1 chassis technisch gezien dat niet kunnen? Dat moet een enorme kostenbesparing zijn. Alleen de diehard fans zullen dit niet appreciëren omdat de uitstraling dan wel heel saai wordt. Eind negentiger jaren was het motorenniveau in Champcar hoger dan in de F1. Mercedes Benz, Ford, Honda en Toyota hebben er miljoenen dollars aan gespendeerd. Men had het niet meer in de hand en het leidde uiteindelijke de ondergang van Champcar in.