Formule Ford: Spanning en sensatie tijdens Masters
Spanning en sensatie, de race van de Formule Ford tijdens de Marlboro Masters had beide. De strijd om de zege stond bol van de spanning, Stefan de Groot reed een sensationele pole position. De Belgische coureur Mike den Tandt streek uiteindelijk met de overwinning.
Tekst: Roy van der Laan
Foto's: Gerrie Hoekstra en Rob Knotter
De enige tijdtraining van de Formule Ford leek aanvankelijk een tijdsessie zoals alle anderen. Mike den Tandt was de snelste, gevolgd door Michel Florie en Bas Schothorst. Plotseling verscheen startnummer 59 bovenaan het scorebord. Terwijl de crew van Stefan de Groot danste van vreugde, blikten de overigen in de pits vol ongeloof naar het bord. Stefan de Groot, de 22-jarige student die met zijn mede-studentenvrienden de ex-Nicolas Stelandre Van Diemen RF97 prepareert, werd niet meer van zijn provisional pole verdrongen.
Een andere verrassing was de tweede tijd van Robert Doornbos en zijn Van Diemen RF00. Voor zover iemand in staat was om een snellere tijd te zetten, dan was deze kans verkeken nadat een deelnemer koelwater op de baan had gelegd in Bos Uit. Patrick Koel en Marco van Zuilekom waren als eersten ter plaatse, en vlogen kansloos van de baan. Vooral de klassementsaanvoerder ging er hard af, maar de schade bleef gelukkig beperkt tot zijn Mygale en een slechte (want veertiende) startpositie.
Na de code rood-situatie werden de snelste tijden niet meer verbeterd. Na de training klaagden de 'gevestigde teams' over al het rubber dat de Formule 3-auto's kort voor de training op de baan hadden achtergelaten. Ferdinand Kool, de verrassing van dit seizoen, kreeg hierdoor geen goede ronde op de stopwatch (dertiende), hetzelfde gold voor de beide rijders van Geva Racing Tristan te Pas en Jaap van Lagen (achtste en zevende). Van Kalmthout Racing hield de schade beperkt met de vierde en vijfde tijd voor Florie en Schothorst.
Van Amersfoort Racing
De Groots geheim was onder meer een gewijzigde voorwielophanging, zo vertelde hij. "Ik ben geholpen door de hoofdengineer van Van Amersfoort Racing. Hij heeft vroeger aan deze auto gesleuteld en helpt mij vanwege nostalgische redenen." De Groot was natuurlijk ook de snelste in de First Division, Marijn van Kalmthout was met de zestiende tijd tweede. "In mijn eerste snelle ronde vloog ik met 160 km/h van de baan in de Marlborobocht. Ik kon uit de grindbak komen en mijn training vervolgen, maar mijn auto spoorde natuurlijk niet meer zo goed." 
Dramastart
De start van de race verliep dramatisch voor Stefan de Groot. Hij kwam goed weg, maar viel stil tijdens het schakelen naar 'twee'. "Er brak een aandrijfas", lichtte hij toe. "Dat is een probleem van zo¹n oudere auto. We hebben de assen nog niet vervangen, en eens gaan ze kapot."
Jaap van Lagen werd ook slachtoffer van het stilvallen van de man op pole. De Geva-rijder klapte achterop de Van Diemen, waarna de complete voorwielophanging van de Swift in de lucht wees. De beide Van Kalmthout Racing-rijders in de voorste gelederen van het veld hadden een compleet andere start. Waar Florie meteen de leiding nam, viel Bas Schothorst ver terug. "De koppeling was kapot", verklaarde hij na afloop. Achter Michel Florie nestelden zich Doornbos en Den Tandt, beiden wisten de routinier al snel te passeren. 
Michel Florie nog op kop gevolgd door Robert Doornbos en Mike den Tandt.