DTCC Euro-Final: Rob Karst Europees DTC-kampioen

De DTC Euro-Final TC 2000 is succesvol verlopen voor de Nederlandse deelnemers. Rob Karst won de Europese titel, Cor Euser greep de tweede plaats.

Test: Roy van der Laan
Foto's: Gerrie Hoekstra

De DTC Euro-Final is op papier een Europees kampioenschap tussen de beste rijders uit de verschillende toerwagenkampioenschappen die rijden volgens het reglement van de Deutsche Tourenwagen Challenge, waaronder het Lbiertel DTCC. Helaas voldeed de DTC Euro-Final TC 2000 op het Circuit Park Zandvoort niet geheel aan deze definitie. De kampioen van het DTC Jürgen Hohenester liet bijvoorbeeld verstek gaan en de Engelsen waren niet van de partij. Van de Nederlanders ontbraken alle Renaults (het Renault Dealerteam en de Renault Mégane van Stokvis Racing), waarbij het eerstgenoemde team budgettaire problemen als reden aangaf. Het Dutch Carisma Racing Team kwam met één Mitsubishi Carisma GDI (de testauto van het team, waarmee tijdens de Marlboro Masters Paul van Splunteren in actie kwam) voor Allard Kalff. De beide overige Carisma's bleven veilig in de werkplaats van Cavallino Engineering, wachtend op de finale van het Libertel DTCC op 17 oktober. Het Hadegro Racing Team liet ook een auto thuis; Toon van de Haterd bestuurde de enige Honda Integra R van het team.

Wel Euser
Cor Euser zou in eerste instantie niet deelnemen, Duncan Huisman zou de BMW 320i E46 van Carly Motors besturen. Euser was echter wel van de partij, de tweede auto van het team van Carly Pellinkhof werd deze keer bestuurd door Bert Ploeg.

In de beide trainingen, die samengesteld de startopstelling van de eerste race vormden, was Cor Euser de snelste. Rob Karst (Honda Integra R, dit keer ingeschreven door PSI Motorsport en daarom ook voorzien van een afwijkende bestickering) reserveerde de andere plek op de eerste startrij. Allard Kalff reed de derde tijd, voor de eerste buitenlandse rijder Dennis Bollin (D, Honda Integra R). Toon van de Haterd reed de vijfde tijd, gevolgd door Michael Funke (Ford Focus, derde in de eindstand van het DTC). De vierde startrij was voor Ellen Lohr (Honda Integra R) en Thomas Winkelhock (BMW 320i E46, vierde in de eindstand van het DTC).



Waterballet
Vlak nadat de deelnemers vertrokken waren voor de opwarmronde van de eerste race, gingen de hemelpoorten op ongekende wijze open met een hagelbui en onweer. Het resultaat: alle auto's werden op de startgrid van regenbanden voorzien en de start werd gedurende lange tijd uitgesteld. De start van de totaal verregende eerste race was voor Cor Euser, voor Rob Karst en Allard Kalff.



De beide rijders van het JJ Motorsport / Ekris BMW Team maakten een superstart; Duncan Huisman kwam de eerste keer als zevende over start/finish (hij vertrok als 25ste!), gevolgd door zijn teamgenoot Sandor van Es (vertrokken als vijftiende!).

Glijpartij
Tijdens de 'speedboatrace' gingen de nodige kanshebbers van de baan. Michael Funke ging met zijn zeer snelle Ford Focus in de tweede ronde even kort van de baan, een voorbeeld dat werd gevolgd door onder meer Cor Euser, Toon van de Haterd (twee keer) en Duncan Huisman. Na de derde ronde kwam de Safety Car zelfs op de baan, vanwege de vele auto's die overal langs de baan stonden.

Zege Karst
De zege ging naar Rob Karst (die daarmee de pole position voor de beslissende, tweede race verdiende). Karst was overigens Euser al gepasseerd op het moment dat laatstgenoemde in de Nissanbocht even kort naast de baan belandde.

Allard Kalff werd tweede, nipt gevolgd door de Duitser Dennis Bollin in zijn Honda Integra R. Bollin reed niet zo netjes; hij tikte met de neus van zijn Honda de achterkant van de Mitsubishi Carisma GDI aan.

Michael Funke eindigde als vierde, voor Cor Euser en Sandor van Es. Duncan Huisman kon zijn goede start niet verzilveren, hij verdween in de Tarzanbocht van de baan toen de achterwielen van zijn JJ Motorsport / Ekris BMW Team BMW blokkeerden bij het aanremmen. Huisman moest hierdoor in de finale achteraan starten. Ook Toon van de Haterd haalde het einde van de race niet nadat hij in de race twee keer naast de baan belandde. Hij besloot echter om niet deel te nemen aan de finale.

Hommeles
Voorafgaande aan de start van de tweede, allesbeslissende race was er de nodige hommeles vanuit de hoek van de Duitse deelnemers. Door het slechte weer liep het tijdschema fors uit, wat voor onder meer Thomas Winkelhock betekende dat hij de tweede race niet kon rijden; zijn vliegtuig vertrok om zes uur. Ook enkele journalisten die helemaal uit Finland waren gekomen voor de race, moesten de finale om dezelfde reden missen.

Bij de start van de finale ging het ook al mis, dit keer met de Duitser Michael Becker. De Peugeot 306 kreeg vlak na de start op het rechte stuk een tik, ging achterstevoren en belandde nog op het rechte stuk in de vangrail.



Pech Funke
Bij de start nam Karst de leiding, gevolgd door de vanaf de vierde startpositie komende Michael Funke (Ford Focus). De Duitser kon het tempo van de Honda Integra R op kop goed volgen, tot de auto in de derde ronde stilviel. Karst had op dat moment een gat geslagen ten opzichte van de concurrentie, op dat moment aangevoerd door Allard Kalff.
Duncan Huisman maakte ook dit keer weer een superstart, die hem na twee ronden al op de twaalfde plaats deed belanden. Uiteindelijk zag hij als zesde de finish.
Cor Euser maakte vanaf de vijfde startpositie eeen goede start, maar hij kwam in de prille beginfase op een vuil stuk wegdek, waardoor hij enkele plaatsen terugviel. Vervolgens reed de leider in het tussenklassement van het Libertel DTCC een zeer fraaie inhaalrace, die hem op een uiteindelijke tweede plaats deed belanden. Cor reed ook de snelste raceronde.
Allard Kalff, in de beginfase van de race tweede, moest in de loop van de wedstrijd zijn meerdere erkennen in Euser en de Duitser Bollin. "Er zat niet meer in", aldus Allard over zijn vierde plaats.

Goede race Braspenning
Ron Braspenning deed het prima met zijn BMW 320i E46. Hij begon de finalerace als negende waarna hij in de beginfase terugviel. Ron ging langzaam maar zeker door het veld naar voren, waarbij hij vlak voor het einde van de race Sandor van Es passeerde met een mooie actie. Braspenning besloot de race als zevende.

Uitslag:
1. Rob Karst Honda Integra R 13 ronden in 25:38.122
2. Cor Euser BMW 320i E46 op 4,555
3. Dennis Bollin Honda Integra R op 4,807
4. Allard Kalff Mitsubishi Carisma GDI op 8,216
5. Dirk Adorf Opel Astra GSi 16V op 26,519
6. Duncan Huisman BMW 320i E46 op 32,571
7. Ron Braspenning BMW 320i E46 op 37,911
9. Sandor van Es BMW 320i E46 op 38,690
12. Bert Ploeg BMW 320i E46 op 1:05.245
14. Bob Sijthoff BMW 320i E36 op 1:18.204
18. Arthur Janssen BMW 320i coupe op 1:46.497