Porsche Supercup: Jeroen Bleekemolen in stijl naar podium
Jeroen Bleekemolen heeft zijn succesvolle seizoen in de Porsche Supercup in stijl afgesloten. Jeroen, al zeker van de titel, vocht zich op het gladde circuit van Monza van de achtste startplek naar de derde plaats. De laatste race van het seizoen stond bol van het spektakel, met veel trek- en duwwerk waar onder meer Patrick Huisman het slachtoffer van werd.
Tekst: Roy van der Laan
De training werd onder moeilijke omstandigheden verreden. Aanvankelijk was de baan nat, aan het einde van de trainingsessie werd het asfalt droger maar nog altijd verraderlijk. Onder deze condities stelde de Duitser René Rast de poleposition veilig. Patrick Huisman was de bestgeklasseerde Nederland met de vijfde startplek, voor Jeroen Bleekemolen (achtste) die op een droge training had gegokt. De overige Nederlanders, inclusief Jaap van Lagen, eindigden in de achterhoede.
Superstart
De meeste rijders kozen voorafgaande aan de start van de race voor slicks. Op de vochtige baan kwam Jeroen op zijn profielloze banden prima van zijn plek. Na de start nam hij de derde plaats in, een plek die hij maar kort kon vasthouden. Patrick Huisman werd het slachtoffer van het gedrang in het dertig auto’s tellende veld. In de strijd vlak na de start ging hij achterstevoren na contact met een andere auto.
Jeroen viel gedurende de race enkele plaatsen terug, maar zag in de slotfase kans om het verloren terrein weer goed te maken. “Ik wilde in elk geval de finish halen en reed daarom relatief voorzichtig”, aldus de kersverse kampioen.
Felle strijd
De strijd om de ereplaatsen was fel en prachtig om te zien. Lange tijd reden acht tot tien Porsches als aan een touwtje op de kop van het veld. Met z’n drieën naast elkaar op een bocht afstuiven was eerder regel dan uitzondering. Onder deze omstandigheden veroverde Jeroen in de slotfase zijn derde plek terug. “Dit was één van de mooiste races van de Supercup”, vertelde hij enthousiast. “Er werd in elke bocht om de posities gestreden.”
Zijn mooie race was het afsluiting van een prachtig jaar. “Het was een superjaar, waarin ik na bijna elke race op het podium stond. Als ik niet in de top drie eindigde, dan kwam dat omdat ik door een ander van de baan werd gereden.”
De zege ging uiteindelijk naar de Fransman Nicolas Armindo, die dat vooraf ongetwijfeld niet verwacht had. Hij begon zijn race immers vanaf de twaalfde startplek.
(later meer)
Tekst: Roy van der Laan
De training werd onder moeilijke omstandigheden verreden. Aanvankelijk was de baan nat, aan het einde van de trainingsessie werd het asfalt droger maar nog altijd verraderlijk. Onder deze condities stelde de Duitser René Rast de poleposition veilig. Patrick Huisman was de bestgeklasseerde Nederland met de vijfde startplek, voor Jeroen Bleekemolen (achtste) die op een droge training had gegokt. De overige Nederlanders, inclusief Jaap van Lagen, eindigden in de achterhoede.
Superstart
De meeste rijders kozen voorafgaande aan de start van de race voor slicks. Op de vochtige baan kwam Jeroen op zijn profielloze banden prima van zijn plek. Na de start nam hij de derde plaats in, een plek die hij maar kort kon vasthouden. Patrick Huisman werd het slachtoffer van het gedrang in het dertig auto’s tellende veld. In de strijd vlak na de start ging hij achterstevoren na contact met een andere auto.
Jeroen viel gedurende de race enkele plaatsen terug, maar zag in de slotfase kans om het verloren terrein weer goed te maken. “Ik wilde in elk geval de finish halen en reed daarom relatief voorzichtig”, aldus de kersverse kampioen.
Felle strijd
De strijd om de ereplaatsen was fel en prachtig om te zien. Lange tijd reden acht tot tien Porsches als aan een touwtje op de kop van het veld. Met z’n drieën naast elkaar op een bocht afstuiven was eerder regel dan uitzondering. Onder deze omstandigheden veroverde Jeroen in de slotfase zijn derde plek terug. “Dit was één van de mooiste races van de Supercup”, vertelde hij enthousiast. “Er werd in elke bocht om de posities gestreden.”
Zijn mooie race was het afsluiting van een prachtig jaar. “Het was een superjaar, waarin ik na bijna elke race op het podium stond. Als ik niet in de top drie eindigde, dan kwam dat omdat ik door een ander van de baan werd gereden.”
De zege ging uiteindelijk naar de Fransman Nicolas Armindo, die dat vooraf ongetwijfeld niet verwacht had. Hij begon zijn race immers vanaf de twaalfde startplek.
(later meer)