Chrono: Finale DRMC tot op het laatste moment spannend (lang)
De uitdagende Estoril lay-out van Kartbaan Berghem was zaterdag het strijdtoneel voor de laatste ronde van de Dutch Rotax Max Challenge. Het was een zinderende finale waar vaak pas op het laatste moment de titel werd beslist. De rijders werden op de proef gesteld door wisselende omstandigheden. Terwijl de kwalificatie en final volledig droog verreden werd, moesten de rijders tijdens de pre-final een natte baan trotseren.
Tekst: Ewoud Frielink
Foto's: Michael Melis/ Ewoud Frielink
Micro Max
Een klein startveld, kleinere motoren, kleine rijders, maar een groots spektakel. Het begon tijdens de kwalificatie, waar Patrick de Hoop het te kampen had met een niet werkende transponder en zo het circuit moest verlaten. De klassementsleider had zich de kwalificatie ongetwijfeld anders voorgesteld. Sturgis Lammes profiteerde en greep pole.
Net voor aanvang van de pre-final begon het te regenen en werden de mannen van de jongens onderscheiden. Op slicks ging het volledig om de stuurmanskunsten van de kleine talenten op een ontzettend verraderlijk Berghem. Jentsen Adriaensen kon met deze situatie verre weg het beste uit de voeten en liep uit tot bijna 9 seconden. De Hoop deed goede zaken en klom op van een laatste naar een vierde positie. De Hoop en Adriaesen waren overigens de enige rijders die onder de 1.04,000 kwamen. In de finale bewees Patrick de Hoop ook op het droge een klasse apart te zijn. Vanaf een vierde positie vocht hij zich naar de kop en won met vier seconden voorsprong.
Mini Max
Joel Affolter is in vorm en was bij voorbaat eigenlijk al dé favoriet voor de DRMC titel. Affolter opende sterk met een pole position die ruim 2 tiende rapper was dan mede titel kandidaat Marijn Kremers. Op een nat circuit won Affolter de pre-final ogenschijnlijk makkelijk voor Jimmy Groenevelt en Marijn Kremers.
In de finale was het echter een ander verhaal. De coureur uit het Dobla Racing Team kwam niet los van het veld en werd op de hielen gezeten door Jimmy Groenevelt en Marijn Kremers. Nadat Groenevelt de strijd om de tweede positie in zijn voordeel had beslist opende hij de aanval op Affolter. Voor het kampioenschap maakte een eerste of tweede positie voor Affolter niet uit, maar alles werd op alles gezet om ook deze finale te winnen. Affolter deed dit met succes, won totaal drie van de vier rondes uit dit kampioenschap en greep zo verdiend de titel.
Tekst: Ewoud Frielink
Foto's: Michael Melis/ Ewoud Frielink
Micro Max
Een klein startveld, kleinere motoren, kleine rijders, maar een groots spektakel. Het begon tijdens de kwalificatie, waar Patrick de Hoop het te kampen had met een niet werkende transponder en zo het circuit moest verlaten. De klassementsleider had zich de kwalificatie ongetwijfeld anders voorgesteld. Sturgis Lammes profiteerde en greep pole.
Net voor aanvang van de pre-final begon het te regenen en werden de mannen van de jongens onderscheiden. Op slicks ging het volledig om de stuurmanskunsten van de kleine talenten op een ontzettend verraderlijk Berghem. Jentsen Adriaensen kon met deze situatie verre weg het beste uit de voeten en liep uit tot bijna 9 seconden. De Hoop deed goede zaken en klom op van een laatste naar een vierde positie. De Hoop en Adriaesen waren overigens de enige rijders die onder de 1.04,000 kwamen. In de finale bewees Patrick de Hoop ook op het droge een klasse apart te zijn. Vanaf een vierde positie vocht hij zich naar de kop en won met vier seconden voorsprong.
Mini Max
Joel Affolter is in vorm en was bij voorbaat eigenlijk al dé favoriet voor de DRMC titel. Affolter opende sterk met een pole position die ruim 2 tiende rapper was dan mede titel kandidaat Marijn Kremers. Op een nat circuit won Affolter de pre-final ogenschijnlijk makkelijk voor Jimmy Groenevelt en Marijn Kremers.
In de finale was het echter een ander verhaal. De coureur uit het Dobla Racing Team kwam niet los van het veld en werd op de hielen gezeten door Jimmy Groenevelt en Marijn Kremers. Nadat Groenevelt de strijd om de tweede positie in zijn voordeel had beslist opende hij de aanval op Affolter. Voor het kampioenschap maakte een eerste of tweede positie voor Affolter niet uit, maar alles werd op alles gezet om ook deze finale te winnen. Affolter deed dit met succes, won totaal drie van de vier rondes uit dit kampioenschap en greep zo verdiend de titel.