Retro: In memoriam Bernard Cahier (1927-2008)
Bernard Cahier bij een Maserati 250F tijdens de beurs Rétromobile in Parijs in februari van dit jaar
Vanmorgen ontving ik in mijn Zandvoortse hotel in alle vroegte het bericht dat gisteren de Franse autosportfotograaf en -journalist Bernard Cahier op 81-jarige leeftijd is overleden. Na een bijzonder welbesteed leven, mag wel worden gezegd. Cahier was naast zijn journalistieke activiteiten ook actief in de PR, ondermeer jarenlang voor bandenfabrikant Goodyear. Daarnaast was hij één van de oprichters van de International Racing Press Association (IRPA) en legde daarmee de basis voor het huidige systeem van permanente accreditaties voor mediavertegenwoordigers, zoals dat nu in de Formule 1 en andere raceklasses al jarenlang gemeengoed is.
Tekst: René de Boer
Foto's: Raymond de Haan, archief
Je weet natuurlijk dat zoiets een keer komt, net zoals dat eerder dit jaar bij Paul Frère het geval was. Het is wel een beetje ironisch om het nieuws van het overlijden van Bernard Cahier juist tijdens het DTM-weekeinde op Zandvoort te moeten vernemen. Het was immers juist hier, drie jaar geleden, dat ik een plezierig weekeinde met hem mocht beleven. Destijds was ik actief als PR-man voor het DTM-team van Opel en samen met vriend en collega Ed Heuvink namens Valvoline hadden we Bernard Cahier uitgenodigd om een weekeinde lang onze gast te zijn. Hij kwam als altijd, met tweed-colbert, sigaar in de mond en zijn onafscheidelijke regenjas, en gewapend met een kartonnen map vol met prachtige zwart-witfoto’s, die hij in de loop der jaren op Zandvoort had gemaakt. Formule 1, sportwagens, toerwagens. Godin de Beaufort, Clark, Hill, Moss, Slotemaker… Heerlijk materiaal. De lucht van fixeer, de foto’s vaak licht omgekruld. Beschrijvingen met vulpen, handgeschreven op de achterkant.
De goede dingen des levens
Cahier hield van de goede dingen des levens, zoveel was wel duidelijk. Genoot van een goed diner in “De Bokkedoorns” en herinnerde zich op zaterdagochtend spontaan dat er in Nederland een bepaalde alcoholische specialiteit was. “Dutch gin, you know”. Hadden we bij Opel natuurlijk niet in de hospitality, maar het was voor Bernard, dus één van de meisjes van de catering ging in het dorp zo’n fles halen. Bernard dronk ervan en kreeg vervolgens van de DTM-kwalificatietraining weinig meer mee, omdat hij in slaap was gevallen… Op zondagavond hadden we een afscheidsetentje, Ed Heuvink, Bernard, Rob Wiedenhoff en ik, in Hoofddorp. De anekdotes vlogen over de tafel, prachtig!
Regelaar en ritselaar
Als weinig anderen had Cahier de reputatie van regelaar en ritselaar. Hij kende de halve wereld en kreeg daardoor veel dingen voor elkaar, al stoorde het hem wel een beetje dat de huidige generatie van marketing- en PR-mensen niet meer wist wie hij was, dat uitnodigingen voor introducties van nieuwe modellen niet altijd meer als vanzelfsprekend kwamen, zoals dat vroeger nog wel het geval was, toen hij nog volop als journalist actief was. Wel was hij nog altijd vaste gast bij de merken van de Volkswagen-groep, niet in de laatste plaats door zijn nauwe band met VW-topman Ferdinand Piëch. “A very good friend”, zoals Cahier in gesprekken altijd toevoegde, wanneer hij weer eens een bekende naam erdoorheen gooide.