Rally - ONRK: Verstappen wint titanengevecht in Hellendoornrally

Markelo – Een bijzondere mix van rijders rolden zaterdagavond over het podium als top drie van de Hellendoornrally. Eén grote mix van kruisbestuiving tussen Formule 1, Dakar, Cupracen, DTM en rijdermanagement. De snelste was degene met ervaring in de hoogste discipline, Jos Verstappen. Een zwaar bevochten zege en het was de nummer twee op het podium, Bernhard ten Brinke, die dat het mooiste wist samen te vatten.  ‘Het klinkt heel raar, maar dat ik hier, zover ik weet, tot de laatste proef het maximum heb gegeven. Dat betekent dat je gewoon continue op de limiet hebt gezeten. Dat vinden wij gaaf, maar ook de mensen die komen kijken” stelde veelvoudig deelnemer en voormalig winnaar Ten Brinke. De Duitse rijdermanager Rostek werd derde.

Tekst: Dré Galiart
Foto's: Dré Galiart & Steven van Veenendaal

Rijendik
Het is een vertrouwd beeld van toeschouwers die rijendik staan om bij de Hellendoornrally hun favoriete rijders te aanschouwen. Vele honderden meters aan auto’s staan opgelijnd aan de toegangswegen en dus worden er ettelijke kilometers gelopen op een dag, om de mooiste punten te kunnen zien. De prachtige weersomstandigheden deden daar ten opzichte van eerdere jaren nog dat extra schepje bovenop. En zo genoten ook de rijders van de brede belangstelling in een overvol deelnemersveld, waaraan de organisatie uiteindelijk zijn handen vol had. Negentien auto’s in de Rally 2 klasse en een wachtlijst voor deelnemers; de populariteit was immens.



In de mix
Voor de wedstrijden stonden er twee namen met stip bovenaan om ‘in de mix’ te zitten voor de overwinning, Verstappen en Ten Brinke. Of had Ten Brinke te weinig ritme? Wellicht kon daar nog iemand meer bij? Rostek? Hodenius? Uiteindelijk bleken die twee, behoudens een foutje van Rostek op proef 1, goed aan te kunnen haken. En ook Ten Brinke blijkt goed partij te kunnen geven. Ok, de eerste scratch is voor Verstappen, maar op proef twee buigt Ten Brinke zijn 1,3 seconde achterstand om naar 3 seconden voorsprong. Op proef drie is het beeld wéér anders! Een foutje van Ten Brinke ziet hem ruim 18 seconden verliezen, maar Rostek pakt z’n eerste scratch! Ten Brinke verklaart  “Ik schoot door en de auto sloeg af. We wilden herstarten maar ik kon de juiste knop niet vinden. Dat kostte me zo’n 10 seconden”. De eerste boucle is voorbij en evenveel verschillende rijders reden een snelste tijd.



Meer strijd
De strijd om de overwinning is niet de enige verhaallijn in de top 10. Ook het kampioenschap lijkt een cruciale wending te krijgen. Rostek is er als een haas vandoor. Die haas levert een andere deelnemer in het kampioenschap heel andere kopzorgen op. Vrielink komt namelijk letterlijk een haas tegen en kan ‘m niet ontwijken. Een kapotte radiator is het gevolg en daarmee valt hij zodanig terug dat de missie die Rostek heeft om mee te gaan doen voor de titel, ineens realistischer maakt. Vrielink verricht zelf noodreparaties en weet zo het tijdsverlies beperkt te houden. “Tijdens de proef nog vertelde ik m’n navigator dat ik ’t goed genoeg ken om op redelijk tempo door te kunnen rijden zonder notes en dus verzocht ik hem om Hans (Weijs) te bellen. Hij legde ons uit wat we moesten doen en dat hij zeker wist dat we ’t zouden kunnen fixen”. Aangemoedigd door de peptalk van Weijs slaagt het duo erin de noodreparatie te doen.



Forse remonte
Waar de invallende duisternis al tijdens de eerste boucle enkele mensen verrast (enkelen onderweg zonder de lampenbar), is de tweede boucle volledig in het donker. Verstappen besluit, in de wetenschap dat hij zich liet verrassen afgelopen jaar op de vrijdagavond, dat hij de marge op Ten Brinke gaat benutten. Hij spreekt daar openlijk over en ondanks dat hij nog wel in Daarle de scratch rijdt, pakt Ten Brinke op de twee proeven bij Den Ham respectievelijk 6,3 en 7,3 seconden terug. Het gat is nog 4 seconden als iedereen gaat slapen en ook Hodenius en Rostek zijn niet ver weg met een gat van om en nabij de 15 seconden. “Sterker nog, zonder dat foutje op de eerste proef hadden we tweede gestaan” vulde Rostek zijn resultaat aan.

Plottwist
Op de zaterdagochtend houdt Verstappen woord. Het gas gaat weer helemaal open en dus loopt hij weer weg bij Ten Brinke. De gaten variëren tussen 1,8 en 3 seconden, zelfs op de lange Hellendoornproef zijn de gaten dus niet immens, maar dan gaat ’t mis op Notter. Verstappen komt met een lekke band aan de finish. “Eigen fout, te veel gesneden waar ik het niet mocht” verklaart Verstappen. Het resultaat is een verlies van 19,3 seconden. Is dit de beslissing? Het feit dat de proef Hellendoorn wacht op herstel van veiligheidsmiddelen na een crash kon wel ’s cruciaal uitpakken. Gelukkig kan er gestart worden en Verstappen pakt direct 5,1 seconden terug. Ten Brinke vecht voor wat hij waard is maar ziet op proef 13 dan toch weer Verstappen voorbij komen. En dus is er nog één boucle. “Het zit zo dicht bij elkaar, het kan alle kanten op vallen” lacht Verstappen op de service.  Een scratch op de laatste proef helpt Ten Brinke niet meer, het gat is 5,5 seconden aan de finish, waarmee nog maar ’s bestempeld is hoe belangrijk het niet neutraliseren van de tweede omloop Hellendoorn is gebleken voor Verstappen.



Van hazenvanger naar geluksvogel
De strijd om de kampioenschapspunten bevatte ook vele verhaallijnen. Het begon met de haas op KP 2, maar de haas zou nog veel meer gevolgen hebben. Aan het einde van de vrijdagavond staat Vrielink namelijk andermaal met de gevarenlichten aan de kant op de openbare weg. “We hebben iets geraakt bij het snijden en de radiateur is opnieuw lek” sakkert de talentvolle rijder. Als door een wonder weet hij de hergroepering te bereiken en ondanks een protest over de manier waarop hij zaterdagochtend (geduwd) de serviceplek weet te bereiken, blijft Vrielink in de wedstrijd. Hij is teruggevallen tot op plek 8, achter Ten Vregelaar en Van Deijne. Beiden snoepen ten opzichte van Rostek, dure punten af. “Ik sprak met Hans Weijs en we besloten tot een ‘maximum attack’ en dat gaat goed tot nu toe” legt Vrielink halverwege de zaterdag uit. De opmars begint en het duurt tot proef 11. Daar wordt alles op z’n kop gezet. Eerst Ten Vregelaar “Het is balen en bijna niet onder woorden te brengen. We hadden ons vooraf gefocust op sowieso top vijf, vooraf. Dat was een droom, die hadden we te pakken. We staan aan de start, het hele ding schiet in storing. Dat we überhaupt van start zijn gegaan is een wonder” vertelt Ten Vregelaar. Later blijkt een borging op de wastegate miraculeus verdween, maar meer dan plek 7 zit er uiteindelijk niet in. Dan start Van Deijne. “We zaten op de proef, kwamen in een bochtencombinatie en ik stuurde de auto tegen de snijlijn. We raakten iets en de auto werd gelanceerd. Gevolg is een lekke band en de stuurstang krom” verzucht Van Deijne. Niet veel later loopt Van Deijne op de service, want ook de stuurbekrachtiging blijkt bij het verlaten van de service kapot. Zo wordt ‘maximum attack’ op zaterdag beloond met plek 5 (en tweede finisher onder de deelnemers van het kampioenschap) voor Vrielink, al zat daar ook het geluk bij van het terugvallen van Ten Vregelaar.



Tevreden gezichten
Na een zwaar bevochten wedstrijd is er dan eindelijk de zege voor Verstappen die ook Ten Brinke een compliment moest geven.  “De competitie was gewoon heel goed, hij heeft keihard gereden voor de wedstrijden die hij heeft gereden dit jaar. Kijk, ik heb meer kilometers met de auto in de benen, maar hij heeft ervaring. Dus petje af voor hem” meende Verstappen, die en passant liet vallen dat zijn programma volgend jaar meer internationaal gekleurd zal zijn. Ten Brinke zelf was ook tevreden. “Als je een paar weken geleden had gevraagd, dan had ik voor plek 2 getekend, maar als je dan twee dagen aan het strijden bent, dan zit je zo dichtbij en wil je ook winnen. Jos heeft gewoon knap en hard gereden. Chapeau voor Jos! We hebben beiden ons mannetje gestaan” sloot Ten Brinke af. En tot slot de man die beide verhaallijnen bij elkaar bracht. Dennis Rostek pakte de meeste punten in de powerstage en voor het Internationale kampioenschap, maar ook hij heeft een achtergrond in de racerij met Pole Promotion. “Fantastisch, om hier op het podium te staan. Tot halverwege de zaterdag zaten we met z’n allen binnen vijftien seconden, ook door onderling wat foutjes. Toen zij afstand namen ben ik in m’n hoofd naar het kampioenschap gegaan. Daardoor ging m’n tempo naar beneden, maar op de powerstage zijn we er nog één keer voor gaan zitten. Ik ken Jos ook al een tijdje, het was zo’n vermakelijk deze strijd. Het was een ontzettend mooie show en hij heeft verdiend gewonnen!” oordeelde Rostek.



Leermeester
Terwijl diverse kampioenschappen nog volop bestreden gaan worden, viel er in de Hellendoornrally alvast één beslissing. Die in de Clio Trophy’s. Daar 5 was (na de Rally5 klasse in de GTC) nu ook het algemeen kampioenschap een prooi voor Nard Ippen. Bij de Rally 3 was de strijd hevig. Net als in de GTC Rally ging Jeroen Klein Kromhof er met rasse schreden vandoor. Als hij op vrijdagavond uit de wedstrijd verdwijnt neemt Willem Wouter Overbeek het commando over, maar ook hij verlaat de wedstrijd. Zo won Ben van de Laar samen met Marlon Krieger de klasse en uiteindelijk ook het kampioenschap in de Rally 3 divisie. Beiden leerling van hun vaders als leermeester en daarmee een speciale plek in het hart.



En zij waren daarin niet alleen. Kijk maar naar de zege bij de historics. Antoine Biesheuvel en Eamonn Kelly, beiden ook zonen van, vochten een vermakelijk gevecht uit bij de historics. “Een verdomd klein foutje en ik ben de leiding kwijt” vervloekte Biesheuvel, die op zichzelf al verbaasd was dat hij de jonge Ier tot dat moment wist af te houden. Kelly vermaakte zich en zijn quote smeekte om niet vertaald te worden. “It’s really good fun, I could drive this, all day, everyday” verklaarde de Ier. Zo wist hij te winnen.

Maar het mooiste leermeester verhaal in de wedstrijd, is er een met een ‘dochter van’.  Maar de echte meester zat achter het stuur en is met zijn 79 jaar iconisch te noemen; Henk Vossen. Denise Mangus, dochter van rijder Peter Mangus, kreeg op dinsdagavond een telefoontje of ze het zitje van een bejaarde Talbot Lotus, om durfde te ruilen voor een Hyundai Rally 2. Ze ging de uitdaging aan. “Echt.. alle lof voor Henk dat hij het met mij heeft aangedurfd. Iedereen was hartstikke lief voor me en ik heb héél veel geleerd, maar het was voor mij wel flink aanpoten, vooral in het donker” aldus de Brabantse. Vossen zelf was complimenteus; “Denise heeft zeker een en ander geleerd, maar ze heeft het écht voortreffelijk gedaan. Ga er maar aan staan, zo’n taak” aldus de oude leermeester.