Formule 2: Verschoor van pole naar winst in Bakoe, Dürksen wint sprintrace, Bortoleto nieuwe koploper
Richard Verschoor heeft alsnog zijn zege in de wacht gesleept in het Formule 2-seizoen 2024, door van een machtige pole naar de winst in de hoofdrace in Bahoe te sturen. De Trident-coureur werd daarmee de 16e F2-coureur die dit seizoen een overwinning mocht laten noteren, nadat Joshua Dürksen (PHM/AIX) de vorige dag nummer 15 werd, na een memorabele zege in de sprintrace. Na opnieuw een nulweekend voor Isack Hadjar (Campos) nam McLaren-junior en regerend F3-kampioen Gabriel Bortoleto (Virtuosi) de leiding in het kampioenschap over. De imponerende Braziliaanse rookie solliciteert zo nog overtuigender naar het laatste F1-zitje bij Sauber.
Tekst: Mattijs Diepraam
Foto’s: Dutch Photo Agency
Dit seizoen tart de Formule 2 al raceweekend na raceweekend alle voorspellingen en elke logica op basis waarvan trouwe volgers van de formuleklassen gewend zijn om conclusies te trekken. Toch wist het circuit van Bakoe met gemak nóg meer F2-wetten te doorbreken. Debutanten die het altijd zwaar hebben in hun eerste paar wedstrijden? Nee hoor, want drie F3-promovendi trainden als 11e, tiende en achtste: Luke Browning (bij ART op de plek van Zak O’Sullivan, wiens budget op is) miste net de sprintpole, die naar Christian Mansell ging (bij Trident vervanger van Roman Stanek), terwijl Gabriele Minì in de Prema-auto van Oliver Bearman meteen naar de derde plaats in de sprintrace stuurde.
Onervaren coureurs in achterhoedeteams die races winnen? Onmogelijk! Maar toch flikte Joshua Dürksen dat op zaterdag in de sprintrace van Bakoe. De Paraguyaan die net als Kimi Antonelli rechtstreeks van FRECA naar F2 overstapte – en in FRECA slechts een fractie liet zien van wat Antonelli deed – stormde van de vierde startplaats onstuitbaar naar de overwinning namens het voormalige team van Charouz, dat vorig jaar nog de duidelijke hekkensluiter was. Op Monza had Dürksen al laten zien dat hij op het ultrasnelle stratencircuit in Azerbeidzjan een kans zou kunnen maken, want zijn team heeft deze zomer een fenomenale topsnelheid uit de auto weten te peuren. Door rijdersfouten kon Dürksen op Monza zijn dreiging niet omzetten in een overwinning, maar deze keer liet hij niets aan het toeval over. Zo won Paraguay voor het eerst op dit niveau.
Dürksen nam in de 13e ronde de leiding over van de al even verrassende Minì, die Mansell en Jak Crawford (DAMS) was gepasseerd. Crawford kwam daarna terug op Minì en veroverde de tweede plaats, terwijl de Italiaan met een paar duizendsten Victor Martins (ART) voorbleef. In tegenstelling tot Minì wist de aanvankelijke leider Mansell zijn banden niet goed te houden: de Australiër zakte terug naar de achtste plaats, met voor zich Antonelli en twee van de grootste titelrivalen van klassementsleider Hadjar: Gabriel Bortoleto en Paul Aron (Hitech) snoepten beiden weer iets van hun achterstand af.
Hadjar zat opnieuw in de hoek waar de klappen vallen: zijn team had tijdens de kwalificatie geblunderd met de remmen, waardoor Hadjar en teamgenoot Pepe Martí op exact hetzelfde moment op exact dezelfde plek – aan het eind van het rechte stuk – rechtdoor de bandenstapels in schoven. Hadjar kon zijn tijd zo niet meer verbeteren en kreeg nóg een klap te verduren toen hem zijn beste tijd werd afgenomen als ‘veroorzaker’ van de rode vlag die het gevolg was van het dubbelongeluk. Zo moest de Fransman beide races vanaf een kansloze 20e plaats starten.
In de hoofdrace moest Richard Verschoor het dan laten zien. Op vrijdag had de Nederlander op fenomenale wijze de pole gepakt, met 17 duizendsten verschil met Antonelli, met in hun spoor Martins en Zane Maloney (Rodin). De race kwam echter pas op gang na een kolossale startcrash waarin de stilgevallen Kush Maini (Virtuosi) vol van achteren werd geraakt door Oliver Goethe (MP) en Pepe Martí, waarbij de Spanjaard zelfs een koprol maakte. Ook Rafael Villagómez (VAR) schampte de auto van de Indiër en werd uitgeschakeld. De crash maakte eens te meer duidelijk waarom niemand zich bij de start op de pitmuur mag bevinden, want de brokstukken vlogen alle kanten op.
Pas drie kwartier later volgde de (rollende) herstart, maar niet voor de volle raceafstand, want de klok was doorgetikt. De bandenwissel bleef verplicht, maar de racelengte werd die van een sprintrace – en dus ook met een reductie in punten. In de openingsfase was Martins niet te stuiten, ook niet door Verschoor, maar een trage pitstop wierp de Fransman terug achter Verschoor en Antonelli. Daarna hield Verschoor vol totdat de race finishte onder de safety car na een late crash van Minì. Dat was extra knap doordat de Nederlander zijn voorsprong in handen wist te houden in een auto die door een touché met de muur niet helemaal recht meer leek te zijn. De overwinning kwam tijdens een weekend waarin Trident-teameigenaar Maurizio Salvadori zijn 32-jarige zoon Luca verloor na een motorongeluk in Duitsland.
Na Martins reed Antonelli naar het podium, ondanks een flinke touché met Maloney die na de ‘overcut’ door een late pitstop uit alle macht voor de Italiaan probeerde te blijven en zich daarbij op koude banden verremde. In het kielzog van de Italiaan reed Bortoleto kalm naar de snelste ronde en de vierde plaats, om zo de kop in het klassement over te nemen. De McLaren-junior profiteerde van het tweede rampweekend op rij voor Hadjar, die vóór de zomerstop nog een voorsprong van meer dan 40 punten koesterde. Ook voor wat betreft het kampioenschapsverloop doorstreept het seizoen 2024 ieder normaal patroon. Met een vijfde plaats voegde Dürksen intussen nog wat extra punten toe aan een succesvol weekend, terwijl achter de Paraguyaan er eindelijk weer een score voor Paul Aron viel te begroeten. Dankzij een zevende plaats reed ook Luke Browning meteen tijdens zijn debuutweekend in de punten.
De tweede Nederlander in het veld, Niels Koolen, kon zich intussen op geen enkele wijze positief onderscheiden. We zeggen het niet graag over een landgenoot en we gunnen het iedereen om zijn droom waar te maken, maar Koolen hoort op dit niveau niet thuis. Zijn tempo in de kwalificatie was ondermaats, terwijl hij zich in de hoofdrace na twee bochten verremde, doorschoot en zich daardoor niet bij de herstart kon voegen.
FIA F2, Bakoe, 14-15 september 2024
Race 1
1. Joshua Dürksen – AIX – 21 ronden, 44'00"166
2. Jak Crawford – DAMS – 3”444
3. Gabriele Minì – Prema – 4”579
4. Victor Martins – ART – 4”599
5. Gabriel Bortoleto – Virtuosi – 7”807
6. Paul Aron – Hitech – 8”793
7. Andrea Kimi Antonelli – Prema – 9”293
8. Christian Mansell – Trident – 13”436
9. Kush Maini – Virtuosi – 15”013
10. Zane Maloney – Rodin – 15”515
11. Luke Browning – ART – 15”740
12. Isack Hadjar – Campos – 16”208
13. Enzo Fittipaldi – VAR – 17”065
14. Dennis Hauger – MP Motorsport – 17”094
15. Juan Manuel Correa – DAMS – 18”039
16. Rafael Villagómez – VAR – 20”637
17. Richard Verschoor – Trident – 22”828
18. Amaury Cordeel – Hitech – 47”405
19. Pepe Martí – Campos – 52”191
20. Niels Koolen – AIX – 56”243
21. Oliver Goethe – MP Motorsport – 1’37”954
Uitgevallen
Ritomo Miyata
Race 2
1. Richard Verschoor - Trident - 17 ronden
2. Victor Martins - ART - 0"333
3. Andrea Kimi Antonelli - Prema - 0"567
4. Gabriel Bortoleto - Virtuosi - 0"819
5. Joshua Dürksen - AIX - 1"002
6. Paul Aron - Hitech - 1"212
7. Luke Browning - Hitech - 1"351
8. Jak Crawford - DAMS - 1"468
9. Dennis Hauger - MP Motorsport - 1"910
10. Christian Mansell - Trident - 2"163
11. Enzo Fittipaldi - Van Amersfoort - 2"653
12. Amaury Cordeel - Hitech - 3"348
13. Ritomo Miyata - Rodin - 3"391
14. Isack Hadjar - Campos - 4"127
15. Zane Maloney - Rodin - 42"182
Uitgevallen
Gabriele Minì
Juan Manuel Correa
Kush Maini
Oliver Goethe
Pepe Martì
Rafael Villagómez
Niels Koolen
Stand kampioenschap
1.Bortoleto 169,5; 2.Hadjar 165; 3.Maloney 135; 4.Aron 133; 5.Crawford 116; 6.Antonelli 113; 7.Colapinto 96; 8.Martins 93; 9.Hauger 85,5; 10.Verschoor 81; 11.Maini 74; 12.Fittipaldi, Dürksen 61; 14.O’Sullivan 59; 15.Bearman 50; 16.Martí 43; 17.Correa 31; 18.Cordeel, Miyata 29; 20.Barnard 18; 21.Stanek 14; 22.Villagómez 13; 23.Minì 6; 24.Browning 4; 25.Mansell 2.